Σομαλία: Οι σιωπηλοί τόνοι της ακραίας πείνας των Giles Clarke & Charlotte Cans, με τον Yao Chen
Περπατώντας στον θάλαμο σταθεροποίησης του Περιφερειακού Νοσοκομείου Baidoa, η απόκοσμη ησυχία είναι εντυπωσιακή.
Ακούγεται πολύ λίγος ήχος σε αυτό το μέρος του νοσοκομείου, καθώς τα φρέατα του ηλιακού φωτός αργά το πρωί τρεμοπαίζουν μέσα από καλυμμένα παράθυρα πάνω σε σειρές κρεβατιών. Σε κάθε κρεβάτι, κάτω από λευκές πυραμίδες από κουνουπιέρες από μουσελίνες, οι στριμωγμένες φιγούρες των κουρασμένων μητέρων κάθονται ήσυχα με τα απελπιστικά άρρωστα παιδιά τους. Το ιατρικό προσωπικό μετακινείται από ασθενή σε ασθενή, παρακολουθώντας τις θερμοκρασίες και ελέγχοντας ενδοφλέβια σε μικροσκοπικά χέρια.
Το Περιφερειακό Νοσοκομείο Baidoa στην περιοχή Bay της Νοτιοδυτικής Πολιτείας, βρίσκεται στο επίκεντρο της χειρότερης ξηρασίας της Σομαλίας εδώ και περισσότερα από 40 χρόνια. Με τέσσερις διαδοχικές αποτυχημένες περιόδους βροχών από τα τέλη του 2020 και τη χώρα να βρίσκεται πλέον εν μέρει με ένα πέμπτο κάτω του μέσου όρου, τα σοβαρά κρούσματα οξείας υποσιτισμού αυξάνονται. Οι μητέρες συχνά περπατούν για μέρες με τα άρρωστα παιδιά τους μέσα από θαμνώδεις εκτάσεις που ελέγχονται από μαχητές για να βρουν δωρεάν θεραπεία στην πτέρυγα υποσιτισμού έκτακτης ανάγκης. Το νοσοκομείο είναι ζωτικής σημασίας σανίδα σωτηρίας για εκατοντάδες παιδιά της Σομαλίας κάθε μήνα.
Γραφείο Ηνωμένων Εθνών για τον Συντονισμό Ανθρωπιστικών Υποθέσεων
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ-ΕΡΕΥΝΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ
