Στην ανατολική Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, ο πόλεμος συνεχίζει να αφήνει βαθιά σημάδια - τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Καθώς οι μάχες κλιμακώνονται, οι άμαχοι παγιδεύονται σε έναν ανελέητο κύκλο βίας. Φεύγοντας κάτω από ένα μπαράζ ρουκετών και πυροβολισμών, εκατομμύρια άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, αναζητώντας καταφύγιο σε καταυλισμούς όπου το μέλλον παραμένει αβέβαιο. Αλλά για πολλούς, οι συνέπειες της σύγκρουσης ξεπερνούν τον εκτοπισμό - είναι αποτυπωμένες στο σώμα τους.
ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗ Λ.Δ ΤΟΥ ΚΟΓΚΟ
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ
Στο νοσοκομείο Ndosho στην Γκόμα, μια αδιάκοπη ροή ασθενών μαρτυρεί τη βάναυση πραγματικότητα του πολέμου. Μπροστά σε αυτές τις μη αναστρέψιμες απώλειες, το πρόγραμμα φυσικής αποκατάστασης της ΔΕΕΣ προσπαθεί να αποκαταστήσει την κινητικότητα και την αξιοπρέπεια, βοηθώντας τους πληγέντες να λάβουν μέτρα —κυριολεκτικά και μεταφορικά— προς ένα νέο μέλλον.
ΚΑΤΑΥΛΙΣΜΟΙ
Παιδιά σκαρφαλώνουν στις πλευρές ενός εξαφανισμένου κρατήρα ηφαιστείου πάνω από τον καταυλισμό Lushagala, όπου ζουν περισσότεροι από 10.000 εκτοπισμένοι αμάχοι.
Η ΦΥΓΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ
Φεύγουν για να επιβιώσουν: Εκατομμύρια Κονγκολέζοι αναγκάστηκαν να εξοριστούν
Με 4,6 εκατομμύρια εσωτερικά εκτοπισμένους , το Βόρειο και το Νότιο Κίβου είναι από τις περιοχές της ΛΔΚ που έχουν πληγεί περισσότερο, όπου οι οικογένειες ξεριζώνονται ξανά και ξανά. Πολλοί έχουν χάσει τα πάντα - τα σπίτια, τη γεωργική γη και τις πηγές εισοδήματός τους.
ΕΚΤΟΠΙΣΜΕΝΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ
Συσσωρευμένες σε αυτοσχέδιους καταυλισμούς ή βασισμένες σε συγγενείς που αγωνίζονται για καταφύγιο, αυτές οι εκτοπισμένες κοινότητες υφίστανται επισφαλείς συνθήκες διαβίωσης. Η πρόσβαση σε καθαρό νερό, τρόφιμα και υγειονομική περίθαλψη παραμένει μια διαρκής πρόκληση, η οποία επιδεινώνεται από την έλλειψη υποδομών και τη συνεχιζόμενη βία. Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις προσπαθούν να ανταποκριθούν, αλλά οι ανάγκες ξεπερνούν κατά πολύ τους διαθέσιμους πόρους.
ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΣΥΣΣΥΤΙΑ
Οι πολίτες περιμένουν για διανομή τροφίμων στο στρατόπεδο εκτοπισμού Lac Vert. Η πλειονότητα των κατοίκων αυτού του στρατοπέδου εγκατέλειψε την αγροτική περιοχή του Μασίσι, που τώρα είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου κατεχόμενη από την ομάδα M23 μετά από μήνες βίαιων μαχών.
ΝΕΡΟ
Ένα κορίτσι επιστρέφει από τη συλλογή νερού από ένα σημείο διανομής στο στρατόπεδο εκτοπισμού Lushagala.
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ
Τα νοσοκομεία υπό πίεση: Πρωτοφανής εισροή τραυματιών
Καθώς οι μάχες στο Βόρειο και στο Νότιο Κίβου εντείνονται, τα νοσοκομεία κατακλύζονται. Από τον Ιανουάριο του 2025, περισσότεροι από 1.400 τραυματισμένοι από όπλα έχουν εισαχθεί σε τέσσερα νοσοκομεία που υποστηρίζονται από την ICRC. Σχεδόν οι μισοί είναι άμαχοι, συμπεριλαμβανομένων πολλών γυναικών και παιδιών.
ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
Από την Γκόμα μέχρι το Μπένι και το Μπουκάβου, οι ιατρικές εγκαταστάσεις είναι σε πλήρη δυναμικότητα: οι ασθενείς ακολουθούν τους διαδρόμους, οι καφετέριες μετατρέπονται σε νοσοκομειακούς θαλάμους και οι χώροι στάθμευσης χρησιμοποιούνται ως ζώνες διαλογής. Με περιορισμένους πόρους, το ιατρικό προσωπικό αντιμετωπίζει κρίσιμες ελλείψεις εξοπλισμού, γεγονός που καθιστά ακόμη πιο δύσκολη την περίθαλψη των τραυματιών.
ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ ΑΜΑΧΩΝ
Παρά τις αυξανόμενες ιατρικές ανάγκες, η πρόσβαση στην περίθαλψη παραμένει μια σημαντική πρόκληση σε μια περιοχή που έχει παγιδευτεί σε έναν κύκλο βίας.
Χειρουργικές ομάδες στο χειρουργείο του νοσοκομείου Goma's Ndosho. Μεταξύ 2023 και 2025, περισσότερα από 1300 άτομα που τραυματίστηκαν από όπλα έχουν νοσηλευτεί στο νοσοκομείο.
.Αποκατάσταση της ανεξαρτησίας και αποκατάσταση ζωών
Για πολλούς στην ανατολική ΛΔΚ, ο ακρωτηριασμός έχει γίνει καταστροφική συνέπεια του πολέμου. Μεταξύ 2023 και 2024, το πρόγραμμα φυσικής αποκατάστασης της ΔΕΕΣ παρήγαγε περισσότερες από 400 προθέσεις και ορθώσεις , δίνοντας στους τραυματίες την ευκαιρία να ανακτήσουν την κινητικότητα και την ανεξαρτησία τους.
Αυτές οι συσκευές δεν είναι απλώς ιατρικά εργαλεία — είναι σανίδες σωτηρίας, που επιτρέπουν στους επιζώντες να ξαναχτίσουν το μέλλον τους.
ΕΚΡΗΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΕΤΙΚΑ ΜΕΛΗ
Η Rosette Katungu, η οποία πυροβολήθηκε σε μια ενέδρα που στοίχισε τη ζωή της γιαγιάς της, εξασκείται στην ισορροπία σε ένα προσθετικό πόδι.
Τα μέλη του προσωπικού της ICRC κατασκευάζουν νέα προσθετικά μέλη στο ορθοπεδικό κέντρο Shirika της Γκόμα.
Hugh Kinsella Cunningham/ICRC
Τα μέλη του προσωπικού της ICRC κατασκευάζουν νέα προσθετικά μέλη στο ορθοπεδικό κέντρο Shirika της Γκόμα.
ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΛΙΜΑΚΙΑ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ
Μακρύς ο δρόμος προς την ανάκαμψη
Για τους ανθρώπους της ανατολικής ΛΔΚ, η επιβίωση είναι μόνο η αρχή. Πέρα από τις σωματικές πληγές, τα σημάδια της σύγκρουσης είναι βαθιά, αφήνοντας πολλούς να περιηγηθούν σε βαθιά απώλεια, τραύμα και αβεβαιότητα.
Ενώ οι ανθρωπιστικές προσπάθειες παρέχουν σωτήρια ιατρική περίθαλψη, αποκατάσταση και ουσιαστική βοήθεια, η τεράστια κλίμακα του πόνου απαιτεί συνεχή προσοχή και δράση. Ο σεβασμός όλων των μερών για το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο (ΔΑΔ) είναι κρίσιμος για τη διασφάλιση της προστασίας των πολιτών, του ιατρικού προσωπικού και των εργαζομένων στον ανθρωπιστικό τομέα από τις καταστροφικές συνέπειες του πολέμου. Ωστόσο, καθώς η βία συνεχίζει να ξεριζώνει ζωές, εκατομμύρια παραμένουν παγιδευμένοι σε έναν κύκλο εκτοπισμού και κακουχιών. Για αυτούς, η ανοικοδόμηση δεν είναι μόνο η θεραπεία του σώματος - είναι η ανάκτηση της αξιοπρέπειας, της σταθερότητας και της ελπίδας για το μέλλον.
Προσαρμοσμένη περιληψη από το άρθρο που δημοσιεύτηκε αρχικά στα γαλλικά στο ιστολόγιο του ICRC, L'Humanitaire dans tous ses États
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ
