Όταν έβγαινες από το Αθηναίδειο από την πλευρά του δρόμου σε περίμενε ένα καφενειο σαντουιτσιδικο. Το διευθυνε μια κυρία. Εδω μαζευονταν πολλοι παρανομούντες αλλά και 

Στο δρόμο ξανά με τους φίλους ,τη μουσικη, τους στίχους ,τις δοκιμες τραγουδιων, στα διαλείμματα των άλλων μη παραδεδεγμένης χρησιμοτητος έργων.

Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗ ΡΑΦΑ ΘΕΤΕΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΕΙΡΗΝΗΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΝ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΙΣΡΑΗΛΙΝΑ ΜΕΣΑ

Ανώτερος Αιγύπτιος αξιωματούχος λέει στο Associated Press ότι το Κάιρο έχει διαμαρτυρηθεί με [...]

ΠΕΡΙ ΓΗΠΕΔΩΝ ΚΑΙ ΧΩΡΑΦΩΝ

Το γήπεδο κοντά στον παλιο ραδιοσταθμό ήταν το πρώτο κανονικό γήπεδο της γειτονιάς του Χαράκη. Πολλοί το έλεγαν γήπεδο της Σαυπάρκο. Άλλοι γηπεδο του Αντρέα Χριστοφίδη [...]

Ήτανε μια φορά μάτια μου κι έναν καιρο μια μικροπαντρεμένη......

Ήτάν τότε πριν την εισβολή .Η βΟΚΣΟΝ εφκήκε από στη πόρτα της σάλας για να θωρεί η γειτονιά που την βεράντα .

Σκέφτομαι. τις εκστρατειες αυτοδιοικητικων αρχοντων και ευρωβουλευτων.

Υπήρχαν πολλές περιπτώσεις εις τον βιον μας που κατά κόσμο ηττηθηκαμεν και αποτυχαμεν.Καποτε δεν ήταν εύκολο να το [...]

Ὤφθης Θεράπων, οἷα θύτης τοῦ Λόγου,
Ὤφθης Θεράπων, καὶ δι’ αἵματος Πάτερ

Του Μυργιώτη Παναγιώτη, Μαθηματικός

Διαβάζουμε στο συναξάρι [...]

Φθινόπωρο του 1982 έγραφα το πρώτο κείμενο παρεμβασης για την εφημερίδα Ο ΑΓΩΝ. Ειχαν προηγηθει δεκαδες αθλητικοκοινωνικες παρεμβασεις στους καφενεδες της γειτονιάς. Κατα προτροπην του Ρένου και του [...]

Στο παναήριν του Άη Πιφάνη, στη Δρούσιαν, είδα για πρώτην φοράν στη ζωήν μου ζωοπανήγυριν με πράτες πουλητές χωρκάνους τζιαι αδρώπους της Λαόνας να φέρνουν τα κτηνά τους να τα πουλήσουν για τα προς [...]

Ο Μάης τότες που παέννεν Γυμνάσιον ήταν που τους μήνες τους φορτωμένους με επαναλήψεις τελευταία διαγωνίσματα.Μα ταν τζιαι ανθισμένος.Οπου έβλεπες στους δρόμους τα μονοπάθκια που εστρεφούμαστεν [...]

Για να φτάσεις που την Τρόοδους εις την Λεμεσόν της λεωφορου ήταν μέχρι τα δώδεκα μια περιπέτεια.Δεν πολυκατεβαιναμε.Μονον για το Σινε Βολος και την Κυριακή για την Εκκλησία μας τον Αην Γιάννην.Πριν [...]

(ΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΘΥΜΑΤΑΙ)

Το πρωτοδιάβασα το 1995. Γραμμένο από τον Κωνσταντίνο Γιαννιτσιώτη. Έναν άνθρωπο ευαίσθητο με βαθιά μελέτη της παράδοσης μας και εύστοχη κοινωνική [...]