Α.Χριστούγεννα με τον Χριστόν μας
Κανεις δεν μας έκλεψε την εορτήν ως την μόνην μας ελπίδαν στην εσταυρωμενην μας νησον
Παραμονές της μεγάλης εορτής και Τον αναζητούν πολλοί και πολλές με κρύφιο τρόπο.Δεν έχουν όλα ξεπουληθεί κι ας επιμένουν τηλεοράσεις και διαδίκτυα να μας το επιβάλουν ως αξίωμα.
Αναζητούν την Θεοτόκο ,την Παναγία μας που μας συντρόφευε στις φτωχογειτονιές μας και μας συντροφεύει στις φτωχικές καρδιές μας που ακόμη ελπίζουν.Αναζητούν τον Ιωσήφ, άνδραν συνετόν και σύμβολόν αιώνιον υπομονής και αγαπητικής προστασίας στην προσφυγια και την εκουσια σωστικήν δια το παιδίον εξορίαν.Αναζητούν τον Χριστόν γεννηθέντα εν Βηθλεέμ της ελπίδος και του φωτός σε μιαν εποχήν δύσκολον και τότε και βεβαρυμένην.
Παραμονές της μεγάλης εορτής και στο φτωχικόν της αστοχίας μας στασίδιν Τον προσμένουμεν σε αυτήν την εσχατιάν χριστιανοσύνης όπου η εορτή του ερχομού Του δεν ήτο εύκολη στον εικοστόν αιώναν.Μα αντέξαμεν προπάππον προς πάππον ,πρόγιαγια προς γιαγιά.Ούτε φτώσιες ,ούτε παλμεροκρατίες ,εξορίες αγχόνες, κέρφιου ,εισβολές και αδικην κατοχήν.Ούτε ο τουρκικός στρατός μας έκλεψε την εορτήν ως την μόνην μας ελπίδαν.Κύριον Ιησούν το μόνον μας ποκούμπιν που τους κουρσάρους των αιώνων πούρθαν και στον εικοστον πρώτον αιώναν με άλλα αποβατικά τραπεζικα και μνημονιακά και αυτοκαταστροφικά .
Ούτε τζια φέτος εννα μας την κλέψει παρά τα λάθη και τα πάθη μας Φτάνει να Τον θελησομεν με την φτωχικην μας καρδιά.
Καλήν εσπέραν αρχοντες εσπεραν ελπιδοφόραν μες τις αστοσιες τους κουρσαρους ολων των χρωματων τζιαι τες καταδρομές..
Ως παλαιοι καλαντισται στα χωρκά τις γειτονιές ,τα φτωχικα προάστια,τες φτωχικες γειτονιουες ψαλλομεν ασματα πρωτινου φωτός και συντροφευουμεν προς ΠΑΡΗΓΟΡΙΑΝ τον παππού Αλεξανδρον καθώς μελπει τας ορθρινας του καταβασιας της του Χριστο Γεννησεως.
Β.ΝΕΟΙ ΚΑΛΑΝΤΙΣΤΕΣ ΣΤΟ ΟΙΝΟΜΑΓΕΙΡΙΟΝ ΤΗΣ ΛΕΩΦΟΡΟΥ
Τα τραγούδια τα παλιά λα ι κα του παλαιου τρόπου γεμιζουν το οινομαγειριον ενώ το τηηανιν τραγούδει την αλευρωμενην μεριδά καλαμαριού φρεσκοτατου.Το οχταποδιν κοσμει την τράπεζαν του πρωτινου ξωμαχου οστις με ολιγοστον οινον Φοινιου ξακουστον παρηγορει την κοπωσην της δύσκολου ημερας.
Εις την τράπεζαν την πλησιον του παγκου πινουν τα τελευταία ποτηρακια με φιστικια φρεσκοκαβουρδισμενα,ψημένα εις φούρνο παλαιον των ψουμιων.Ταχιστα η συζητησις περίπατει εις τας κερκιδας του ΓΣΟ και τες κούννες και τα φιστουτζια που κοσμουσαν το ημιχρονον και τους διαλογους περι της αποδοσεως των ομαδων του Κρυσταλλη ,του Παπά ι ωαννου. και του Πακκου.
Αιφνης ομιλος ΚΑΛΑΝΤΙΣΤΩΝ εισερχεται εις το ταβερνειον.Καλην εσπεραν αρχοντες κι αν είναι ορισμος σας..
Οι οφθαλμοι σκιρτουν και οι αναμνήσεις καταρρακτωδως εισβαλλουν εις παγκους και τράπεζας εμπλεες δωρηματων της Κυπριακής γης.
Μετά τα πλουμιστιτζια οι μικρόι επιμενουν Να πούμεν και τα Κυπριακά ΚΑΛΑΝΤΑ...
Το πασκαν πουν να τρωεται εις το Αρχοντικον σας δωστέ τζιαι κανένου φτωχου απου το φαγητόν σας...
Ο αυλος της ολιγαριθμου χορωδιας τερπει τους λα ι κους πρωτινους ακροάτες. Ο γηραιοτερος συδδακρυς.Κι από χρόνου παιθκιά μου.Το ταβερνειον έλαμπεν εως του μεσονυχτιου...
Νύχτες που γυρίζα την Λεμεσόν τζιαι ελάλουν τα ΚΑΛΑΝΤΑ...
Ήντα δώρον τζιαι το ποψεσινον....
Γ.ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΙ ΛΕΥΚΑΣΜΕΝΟΙ ΚΑΛΑΝΤΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΣ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΟ ΤΑΒΕΡΝΕΙΟΝ
Ητο και οι τρεις παλαιοι καλαντισται των ετων του εξηντα.Με άσπρα μαλλιά πλέον μα με την παλαιαν μαχητικοτηταν των χωραφων και του παιδικου μεροκαματου δια να αποφοιτησουν του Ελληνικου Γυμνασιου της πόλεως η της περιλαλητης Τεχνικης Σχολης Λεμεσου.
Εισηλθαν πέρι την εννατην νυκτερινην εις λα ι κον ταβερνειον της Δυτικης πόλεως όπου ακομη βασιλευουν αι παλαιαι γεύσεις και εκαθησαν εις την στρωμενην τράπεζαν ενώ τους εχαιρετουν άλλοι παλαιοι συνοδιται από του υπερυψωμενου παγκου όπου ημπορουν θαλπωρην να ανευρουν και οι μοναχικόι και οι ξωμαχοι της πόλεως .Να διαχειμασουν τας δύσκολας νυκτας με οινον η ζιβανιαν και καλαμάριν φρέσκον εις την σχαραν .κουλουπραν εμπλεην λεμονιου και άλλαε πρωτινας παρηγοριας.
Αιφνης εισηλθεν και ο λευκασμενος μηχανικός της πόλεως και έρις ευγενης επροξενηθειν υπο των ποικιλων ομαδων των ευγενων θαμωνων περιξ της αποφάσεως του εις ποιαν τράπεζαν η γωνιάν του παγκου θα τύχει ξενιας δεσποτικης.
"Συγχωρατε μου μα εννα κάτσω με τα κοπέλλα που λαλούν τα ΚΑΛΆΝΤΑ που την Αγιαν Ζωνην ως πάνω ψηλά στου Στερατζια."
Ούτως οι παλαιοι καλαντισται κοινωτικω τω τρόπω διαβιουν εως της σήμερον.Και πέρι το μεσονυχτιον εν μέσω άλλων ασματων με φωνήν δακρυροουσαν ψαλλουν τα ΚΑΛΆΝΤΑ των Χριστουγέννων που τους εδωρίσαν ετη πολλά την χαρά της αγορας σοκολατων και κουφεττων τιμαλφων υπό του Φιτιλλουθκια εις την οδον Γλαδστωνος δια τα αδέρφια και την πολλαγαπημενην τους μητεραν....
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ