Ο πατέρας οδηγούσε ένα τρίκυκλό με μια τεράστιά κάσια ξύλινή μπογιατισμένη βαθύ πράσινο χρώμα. Ήταν το καλό μεταφορικό του βιβλιοπωλείου Ιωαννίδη όπου εργάστηκέ αρκετά χρονια προτού επιστρέψει ξανά στην τάξη των θερμαστών.Από τις πρωτες μου αναμνήσεις να περνά καποτε από το σπίτι να μας δει,τη μητέρα μου και τα δυο του παιδιά την Αννά και τον απαιτητικό Γιαννάκη.Ήταν προτού γεννηθεί ο αδερφός μου ο λίαν αγαπητός Χριστόδουλός.
Ανεβαινά στην κάσια του τρικύκλου που ήταν μια τροποποιημένη γιγαντώδης Ματσλεςς ή Τραιαμφ από αυτές τις ανθεκτικές αορίστου βίου διχρονες μοτοσυκλέττες.Η χαρά μεγάλη.
Στην παιδική μου ηλικία αφού γνώρισα τον άρχοντά του βιβλίου και των προιόντων χάρτού της Λεμεσού και της Κύπρου άπασας τον Αντρέα Ιωαννίδη σεβαστό μάστρο συναγωνιστή και φίλο του πατέρα μου.Μια παρουσία μεγάλου αδερφού και συμπαραστάτη στα χρόνια του εξήντα.Μετά το1974 την Άνοιξη συνεργάτης του στην λειτουργία του μικρού μας βιβλιοπωλείου στην περιοχή Χαράκη.
Αφού τον γνώρισά κατανόησα ποιος βρισκόταν πίσω από την αγάπη του πατέρα μου για το βιβλίο και τη μόρφωση.Ποιος ήταν ο κρύφιος διαλεκτικός του φίλος ποιος τόνιζε και επαινούσε την αγάπη του για την Αγία Γραφή ιδιαίτερά την Καινή Διαθήκη.Ποιος κατάφασκέ την έμφυτή του ευγένεια και την σοφή αγάπη για τον ελληνικό πολιτισμό την παιδεία και το γένος.
Οι διαλόγοι τους στο αρχοντικό του γραφείο ήταν ένα σεμινάριο μύησης.Ο κύριος Αντρέας ήταν ο ορισμός του ευπατρίδη της κατασταλαγμένης σοφίας της καλλιέργειας.Πάντα ντυμένος με γούστο.Άρχοντας και απλός μαζί.Με στέρεες ρίζες με θυσιαστικότητά για την πατρίδα με προσοχήν και χάρην βίου.Από τις χαρακτηριστικότερες μορφές μιας γενιάς χριστιανών νέων της Λεμεσού που έγραψαν ιστορίαν με την αρετή και το μέτρο τους.
Εκστοντάδες σελίδες θα χρειαστούν για να σκιαγραφήσω αυτή την πολιτιστική γιγαντιά παρουσία στο δευτερο μισό του εικοστου αιώνα της Κύπρού.Την παρουσία του Αντρέα Ιωαννίδη.Και άλλες τόσες για να καταγραφούν οι ακριβές φιλίες αυτών των άλλης κοπής και πολυτίμων ευλογιών αδρώπων της Κύπρου.Αδρώπων όπως τους εξηγούσε ο
Διαμαντης στον Γιώργο Σεφέρη και τους εικόνιζε ένας βίος αγωνίστικός για την συνάντηση του Κυρίου.
Καποτε σκεφτομαι πως αλλοιωτική θάταν η πόλη χωρίς αυτόν τον αρχοντικό εργάτη του πνευματός και το Βιβλιοπωλείο του.
ΥΓ.Για την προσφορά του στον αγώνα της ΕΟΚΑ θα χρειαστεί να επανέλθω όταν θα συμμαζέψω τα χαρτιά και τις παλαιές σημειώσεις.
