Αφιερωμένο σε όλες και όλους, που σε καθημερινή βάση εργάζονται κι αγωνίζονται σκληρά στον αμπελώνα της Παιδείας, καταθέτουν την ψυχή τους και καταβάλλουν το άπαν των δυνάμεων τους, ώστε κόποι και θυσίες γονιών και μαθητών να συμβάλλουν τα μέγιστα στην προκοπή, οικονομική, εθνική, πολιτική και ηθική του λαού μας και στην πνευματική και πολιτιστική ακμή του.
Τρία είναι τα πρώτα, τα κορυφαία, τα διαρκή, αλλά και τα έσχατα χαρακτηριστικά ενός λαού που είναι ή καθίσταται ελεύθερος:
Πρώτον, να έχει το δικό του Σύνταγμα και να εκλέγει ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ, από τους ΔΙΚΟΥΣ του ανθρώπους, αυτούς που θα τον κυβερνούν και αυτούς που θα τον εκπροσωπούν
Δεύτερον, το δικαίωμα να δημιουργεί και να συντηρεί τις ΔΙΚΕΣ του ένοπλες δυνάμεις και το ΔΙΚΟ του σύστημα ασφάλειας, για να αμύνεται εναντίον παλαιών ή νέων εχθρών, που επιδιώκουν την εκ νέου υποδούλωσή του, να προστατεύει τη ζωή και τις υποδομές του και να υπερασπίζεται την εδαφική και κρατική ανεξαρτησία κι ακεραιότητά του, και
Τρίτον, το δικαίωμα να έχει το ΔΙΚΟ του σύστημα ΔΗΜΟΣΙΑΣ και ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ και ΔΩΡΕΑΝ Παιδείας. Δηλαδή το δικό μας ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ.
Τι είναι όμως και τι σημαίνει το δικαίωμα να έχει ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ;
Δημόσιο Σχολείο σημαίνει το δικαίωμα, απαράγραπτο, αναφαίρετο κι αναπαλλοτρίωτο, να έχουμε τα δικά μας σύγχρονα μέσα και σχολεία και με τους δικούς μας ανθρώπους να διδάσκουμε τα δικά μας παιδιά, στη δική μας γλώσσα, τα δικά μας γράμματα και να τα μορφώνουμε σύμφωνα με τις δικές μας ανάγκες, τους δικούς μας στόχους και σκοπούς, τον δικό μας πολιτισμό, σύμφωνα με τη δική μας κουλτούρα, τις δικές μας παραδόσεις και το δικό μας σύστημα αξιών και να καλλιεργούμε τη δική μας εθνική και θρησκευτική ταυτότητα και συνείδηση.
Αν η Κύπρος τα τελευταία 60 χρόνια έκοψε δρόμο, που άλλες χώρες χρειάστηκαν 100, 200 και 300 χρόνια και αν μέχρι την οικονομική μας καταστροφή, έζησε ο λαός μας προκοπή και προόδευσε σε κάθε έκφανση της ζωής και σε κάθε τομέα, ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ πρωτίστως, σ’ αυτό που κάποιοι σήμερα θέλουν να περιορίσουν ή ακόμα και να καταργήσουν: ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ!!!
Κάθε έθνος και κάθε λαός, που θέλει να σέβεται τον εαυτόν του και να λέγεται ελεύθερος, έχει το δικαίωμα να ορίζει κυριαρχικά την πορεία του, τον τρόπο της ζωής του και το δικό του συλλογικό ΕΥ ΖΗΝ.
Ό,τι αναγνωρίζουμε ως δικαίωμα σε άλλα έθνη και άλλους λαούς θα πρέπει κάποτε, να το αναγνωρίζουμε και να το επιφυλάσσουμε και για το δικό μας έθνος και τον δικό μας λαό.
Οι Έλληνες αυτού του τόπου δεν είναι ούτε ως άνθρωποι ούτε ως Έλληνες ούτε ως πολίτες ούτε ως ευρωπαίοι δεύτερης κατηγορίας, ούτε ζήτουλες, είλωτες, πληβείοι και παρίες.
Τα Ελληνικά Γράμματα ήταν και θα είναι από το Α μέχρι και το Ω ο Ελληνικός Κόσμος, η Ιστορία του, η Γλώσσα του, οι αγώνες και οι αγωνίες του, οι θυσίες, οι κόποι, οι πόνοι, τα επιτεύγματά του, οι πτώσεις και οι δόξες του, οι μεγάλοι σταθμοί, μαύροι ή λαμπροί της διαδρομής του και η αδιαμφισβήτητη τεράστια συμβολή του στον εξανθρωπισμό του Ανθρώπου, στα πανανθρώπινα ιδανικά και τον Πολιτισμό της Οικουμένης.
Σήμερα γιορτάζουμε και γιορτάζουν η Ποίηση, η Φιλοσοφία, η Ιστορία, η Πολιτική Σκέψη, οι Επιστήμες και όλες εκείνες οι πεφωτισμένες λαμπρές και φωτεινές ρηξικέλευθες, μοναδικές και σπάνιες ελληνικές εκλάμψεις, οι οποίες κατά σειρά και από κοινού έμελλε να φωτίσουν και να εξευγενίσουν τον Άνθρωπο και τον Κόσμο ...
Σήμερα γιορτάζουν η νόηση, η διανόηση, η σκέψη, η αποτύπωση, η καταγραφή, η συγγραφή και η μετάδοση όλων των πνευματικών δημιουργημάτων των Ελλήνων από την αρχή και την αχλή του Μύθου μέχρι και σήμερα.
Ως έθνος, στο μέγεθος, τη δύναμη και τον πλούτο, είμαστε σχετικά μικρό. Όμως στα Γράμματα, τον Πολιτισμό και τις Τέχνες, στη δημιουργία, το πνευματικό σφρίγος και την πνευματική και άρα και την ηθική επιρροή και προπάντων στους αγώνες για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είμαστε ένα ιστορικό, πανίσχυρο και μεγάλο έθνος, ερχόμαστε από μακριά, από τα βάθη των αιώνων και θα πάψουμε να υπάρχουμε όταν όντας ο κόσμος λείψει, άχρι συντέλειας των αιώνων.
Είναι καθήκον και χρέος και μεγάλη ευθύνη ημών των σημερινών, απέναντι στους περασμένους και προπαντός απέναντι στους αυριανούς Έλληνες, να κρατηθούμε γερά στους τόπους μας, να κρατήσουμε αλώβητη τη μεγάλη πνευματική και πολιτιστική μας κληρονομιά, να κρατήσουμε ακμαία τη δημιουργική μας διάθεση και γενναία και ισχυρή τη βούληση και την αποφασιστικότητα μας για να υπερασπιστούμε αποτελεσματικά την εθνική και θρησκευτική μας ταυτότητα και συνείδηση, την αξιοπρέπεια μας και πάνω από όλα την ΠΑΤΡΙΔΑ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μας.
Ο Ελληνισμός κατά τους τελευταίους 20 αιώνες έκανε πίστη του τον Χριστιανισμό και τότε κι έκτοτε μέχρι σήμερα, Ελληνισμός κι Ορθοδοξία είναι έννοιες αχώριστες κι αδιάσπαστες και τρανή απόδειξη τούτου οι Τρεις Ιεράρχες και Άγιοι μας!
Υ.Γ
Πατρίδα, Γλώσσα, Πίστη και Παιδεία είναι τα τελευταία αναχώματα, όπου καθημερινά διδάσκεται και δίδεται η μάχη της εθνικής μας ύπαρξης κι επιβίωσης. Αυτά τ’ αναχώματα δεν έχουμε ούτε το δικαίωμα ούτε την πολυτέλεια να τα εγκαταλείψουμε και ούτε βεβαίως να προδώσουμε!
