Ο κούτουκός μες τη νησκιά η ώρα ανάμιση που εκλείσαμεν το τραπέζιν κόμα έστεκέν τζιαι έβραζεν το οινομαγειρίον της επαρχιακής πόλεως τζιαι εζέσταινέν τις βασανισμένες ψυσιές των θαμώνων τζιαι του άρχοντος ευγενούς ταβερνιαρη με τον πάγκόν του διαλόγου τζιαι τα τραπέζια των παρέων των ποικιλων τζιαι των ομιλούντων περί θεμάτων διαφόρων εν αγάπη και ομονοία.
Μες τον καφενέν τζιαι στην τάβερνάν την λαικήν δεν εισέρχονται οι μεγάλες διαφορές.Μένουν για τις ώρες του φωτός.Τα λαικά πρωτινά βράδυα είναι ώρες παρηγορίας και συναντήσεως. Ένα βράδυ τα ήπια άχρι πρωίας με ένα ιδεολογικό μου αντιπαλό έλεγε μια παλλιά καραβάνα σε ένα πάγκο μαειρκού.Που τότες ήμουν πιο αθρώπινός μαζί μου.Ύστερά στην μεγάλη μου θλλίψη αυτός με συνέτρεξε. Με γύριζε δυο μήνες τα ταβερνεία μέχρι να βρω τα πόθκια μου.Τζιαι πάντα ελάλεν μου.Ρε εσού πας την τάβλά είσαι πρωτινός.Είσαι Μικρασιάτης. Είσαι περίτου Έλληνας χρισκιανός που μέναν .Εν άντεξα τζιαι είπα του.Έτσι εν η μάνα μου στο χωρκόν αννοίει τις εκκλησιές τζιαι ταίζει τρία χωρκά με τα Κοπιάστε της.
Ένα μεσάνυχτόν ο δάσκαλός λαλεί μου.Τούτο το μαειρκόν εν σαν τη μπακαλοταβέρναν του Καχριμάνη στας Αθήνας όπου επαρηγορήτο ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης ο Αρχηγός των Πρώτίνών. Ο Καχριμάνης ο ευγενής είσιεν το καλύτερον κρασίν της Ελλάδος το έτος 1900.Ο υιός του ο ποιητής Γεώργιος Καχριμάνης έγραψε έναν ποίημάν δια τα Χριστούγεννα του Παπαδιαμάντη. Όταν το εθκιάβασα λαλώ.Κύριε έλεησον τούτος πρέπει να εγνώρισεν τον Κυρ Αλέξσντρον.Ύστερα έμαθα πως του ετοίμαζε την τράπεζα εις το μυθικόν μαγαζίν του πατρός του.
Ήτο κορυφαίος δικαστικός.Πληρωνέ εξ ιδίων τα χρέη των γιαγιάδων της ανέχειάς δια να αποτρέψει τας εξώσεις των σκληρόκαρδών νοικοκυραίων.
Ήτο ο υιός του ανθρώπου Καχριμάνη που συνέτρεχε κρυφίως τον διδάσκαλόν όλων των Ελληνών και την παρηγορίαν όλων των μοναχικών και πληγωμένων του βίου. Εσυνέγραψεν και έναν ποίημαν με τίτλόν Εξ ιδίων. Πολύ συγκινητικόν δια χειρός Γ.Καχριμάνη ποιητού εις το περιόδικόν ΑΚΤΙΝΕΣ. Ο κούττουκός ακόμα αφταίννει στην νησκιάν του έμορφού οινομαγειρίου.
