Αφιερωμένο στον Μέλιο Κατσιάμη με αγάπη πολλή για τα τραγούδια που μοιράστηκε μαζί μας
Με τους Φάλκονς ο Μέλιος άνοιξε τα μουσικά του φτερά με τη φωνή και τις κιθάρες του.Στάθηκε μπροστά μας ζωγραφίζοντας τη ζωή του σχολείου και τα δικά μας όνειρα.Δεν έχω στη μνήμη μπάντα ,ορχήστρα του σχολείου χωρίς τον φίλο μας να τραγουδα ή να παιζει κιθάρα ηλεκτρική ή ακουστική..
Μπάντες συγκροτήματα με ποικίλα μέλη.Είχαμε ευλογημένα παιδιά πολλά στα σχολεία στις γειτονιές που συμμετείχαν σε μια ολόκληρη διλοχία μουσικών που μας έβγαζαν ασπροπρόσωπους σε ποικίλα ρεπερτόρια.
Ο Μέλιος ήταν πάντα παρών θεμελιός μαζί με τον Χριστάκη.Με άνεση στη σκηνή από μικρος
με παράστημα πάθος ψυχραιμία και ευελιξία
Μαζί του περάσαμε αγωνίες και χαρές στους διαγωνισμούς.Μας κέρασε όμως και βραβεύσεις που πανηγυρίσαμε αλλά και αξεχαστες ερμηνείες όταν είχαν κέφια με τον Σίμο τον Θεμιστοκλέους και την υπόλοιπη7 Εθνικήν της νεότητός μας.
Στη σκηνή είχε πάθος και εκφραστική νεότητα.
Ταυτόχρονα σου έδιδε την εντύπωση πως ήταν έτοιμος να αντιμετωπίσει κάθε δυσκολία ...
Συνεχίζει να τραγουδα και να ζωγραφίζει την κιθάρα με ομορφιά και ζωντάνια....
Ατε Μέλιο.Πάμε κοπέλλια....
