Το παρακάτω βίντεο αναρτήθηκε από μια ιταλική αντιφασιστική συλλογικότητα που είναι αλληλέγγυα στην εξέγερση του Ντονμπάς από το 2014.
Η ημερομηνία στο youtube είναι 7 Απριλίου 2022. Επιβεβαιώνεται και από όσα ακούγονται ότι πρόκειται για την Ουκρανία, σήμερα.
Το βίντεο φαίνεται να έχει ληφθεί από Ουκρανούς στρατιώτες που μοιράζουν τρόφιμα σε περιοχή η οποία δεν αναφέρεται.
Το ζευγάρι των ηλικιωμένων νομίζει ότι πρόκειται για Ρώσους στρατιώτες και τους καλωσορίζει. Οι Ουκρανοί αποφασίζουν να συνεχίσουν για λίγο αυτό το μπέρδεμα διότι προφανώς το βρίσκουν εξαιρετικά αστείο να κοροϊδεύουν δύο ηλικιωμένους ανθρώπους.
Ο Ουκρανός στρατιώτης λέει στον παππούς αρχικά να πει «δόξα στον Πούτιν, δόξα στα ρωσικά στρατεύματα». Ο παππούς που μάλλον έχει αρχίσει να καταλαβαίνει, αρνείται. Ο στρατιώτης του λέει ότι «αυτό είπε μόλις η σύζυγός σας».
Εκείνη τη στιγμή η γιαγιά, η οποία ακόμη δεν έχει καταλάβει τι γίνεται, εμφανίζεται με τη σημαία της Σοβιετικής Ένωσης.
«Ω! Να και η γιαγιά, με την κόκκινη σημαία υποδέχεται τα ρωσικά στρατεύματα» λέει κοροϊδευτικά ο στρατιώτης.
«Απλώστε αυτό το κουρελάκι» λέει στην γιαγιά. «Ναι, τη σημαία, απλώστε την».
Η γιαγιά απλώνει τη σημαία και πλησιάζει.
«Μας περιμένατε;» τη ρωτάει ο στρατιώτης.
«Ναι, φυσικά σας περίμενα», απαντάει η γιαγιά. «Και προσευχόμασταν και για τον Πούτιν και για όλον τον λαό».
Ο στρατιώτης αρχίζει να τις δίνει τρόφιμα «επειδή μας περιμένατε».
Η γιαγιά αρνείται να τα πάρει λέγοντας ότι «εσείς τα χρειάζεστε περισσότερο».
Ούτε όμως αυτό συγκινεί τον στρατιώτη. Της παίρνει την σημαία, της λέει «δόξα στην Ουκρανία», πετάει τη σημαία στο έδαφος και την πατάει.
Η γιαγιά καταλαβαίνει τι συμβαίνει. Και επιστρέφει το φαγητό στον στρατιώτη λέγοντας: «Οι γονείς μου πολέμησαν γι' αυτήν τη σημαία».
*Είναι προφανές ότι, στην συγκεκριμένη περίπτωση, δεν έχει σημασία ότι η γιαγιά έχει την αυταπάτη πως ο σημερινός ρωσικός στρατός είναι ο Κόκκινος Στρατός. Άλλωστε δεν είναι η μόνη. Το κύριο εδώ είναι ότι η νεκρανάσταση των ναζί από το ευρω-νατοϊκό τμήμα της ουκρανικής αστικής τάξης, ενεργοποίησε ζώσες μνήμες και αντιφασιστικά αντανακλαστικά, τα οποία, έστω και σε ιδεολογικό «κουβάρι», αναδεικνύουν την φωτιά που κράτησε ζωντανή την εξέγερση επί 8 συνεχόμενα χρόνια. Και ότι, στην πραγματικότητα, ο Ουκρανός στρατιώτης δεν πατάει την «σημαία του εισβολέα Πούτιν». Αλλά ακριβώς αυτήν την φωτιά. Διότι ξέρει, ότι από αυτήν κινδυνεύουν, πραγματικά, όλοι τους. Από το Κίεβο, μέχρι την Μόσχα.
