Αύξηση δύο εβδομάδων στον πλούτο των δισεκατομμυριούχων τροφίμων αρκετή για να χρηματοδοτήσει πλήρως την αντιμετώπιση της κρίσης πείνας στην Ανατολική Αφρική
Ο πληθωρισμός των τροφίμων σε ορισμένες χώρες της Ανατολικής Αφρικής ξεπερνά τον παγκόσμιο μέσο όρο αφήνοντας εκατομμύρια πεινασμένους.
Ο πληθωρισμός των τροφίμων στις χώρες της Ανατολικής Αφρικής, όπου δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι παγιδεύονται σε μια ανησυχητική κρίση πείνας, έχει αυξηθεί κατακόρυφα, φθάνοντας το εκπληκτικό 44% στην Αιθιοπία – σχεδόν πέντε φορές τον παγκόσμιο μέσο όρο.
Υπολογίζεται ότι ένας άνθρωπος πεθαίνει κάθε 48 δευτερόλεπτα μόνο στην Αιθιοπία, την Κένυα και τη Σομαλία, όπου η χειρότερη ξηρασία των τελευταίων δεκαετιών επιδεινώνεται από τον πόλεμο στην Ουκρανία και ωθεί τις τιμές των τροφίμων σε επίπεδα στα ύψη.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι δισεκατομμυριούχοι τροφίμων αύξησαν τον συλλογικό τους πλούτο κατά 382 δισεκατομμύρια δολάρια από το 2020. Λιγότερο από δύο εβδομάδες από τα κέρδη τους στον πλούτο, θα ήταν υπεραρκετό για να χρηματοδοτήσουν το σύνολο της ανθρωπιστικής έκκλησης του ΟΗΕ για την Ανατολική Αφρική. Η προσφυγή χρηματοδοτείται επί του παρόντος με θλιβερό ποσοστό μόλις 16 τοις εκατό.
Η Hanna Saarinen, Επικεφαλής Επισιτιστικής Πολιτικής της Oxfam, δήλωσε: «Ένα τερατώδες ποσό πλούτου αιχμαλωτίζεται στην κορυφή των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού τροφίμων μας, εν τω μεταξύ οι αυξανόμενες τιμές των τροφίμων συμβάλλουν σε μια αυξανόμενη καταστροφή που αφήνει εκατομμύρια ανθρώπους ανίκανους να ταΐσουν τον εαυτό τους και τους οικογένειες. Οι παγκόσμιοι ηγέτες υπνοβατούν σε μια ανθρωπιστική καταστροφή».
«Ένα τερατώδες ποσό πλούτου αιχμαλωτίζεται στην κορυφή των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού τροφίμων μας, εν τω μεταξύ οι αυξανόμενες τιμές των τροφίμων συμβάλλουν σε μια αυξανόμενη καταστροφή που αφήνει εκατομμύρια ανθρώπους ανίκανους να θρέψουν τους εαυτούς τους και τις οικογένειές τους. Οι παγκόσμιοι ηγέτες υπνοβατούν σε μια ανθρωπιστική καταστροφή».
Πρέπει να ξανασκεφτούμε ένα νέο παγκόσμιο σύστημα τροφίμων για να τερματίσουμε πραγματικά την πείνα. ένα που λειτουργεί για όλους. Οι κυβερνήσεις μπορούν και πρέπει να κινητοποιήσουν αρκετούς πόρους για να αποτρέψουν τον ανθρώπινο πόνο. Μια καλή επιλογή θα ήταν να φορολογηθούν οι μεγάλοι πλούσιοι που έχουν δει τον πλούτο τους να εκτινάσσεται σε επίπεδα ρεκόρ τα τελευταία δύο χρόνια.
«Αυτό το ριζικά κατεστραμμένο παγκόσμιο σύστημα τροφίμων – ένα εκμεταλλευτικό, εξορυκτικό, κακώς ρυθμιζόμενο και σε μεγάλο βαθμό στα χέρια μεγάλων αγροτικών επιχειρήσεων – γίνεται μη βιώσιμο για τους ανθρώπους και τον πλανήτη και ωθεί εκατομμύρια στην Ανατολική Αφρική και παγκοσμίως στην πείνα».
Οι άνθρωποι στην Ανατολική Αφρική ξοδεύουν έως και το 60 τοις εκατό του εισοδήματός τους σε τρόφιμα και η περιοχή βασίζεται υπερβολικά σε εισαγόμενα βασικά τρόφιμα. Για παράδειγμα, τα τρόφιμα και τα ποτά αντιπροσωπεύουν το 54 τοις εκατό του ΔΤΚ στην Αιθιοπία, σε σύγκριση με μόλις 11,6 τοις εκατό στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ενώ πολλοί άνθρωποι σε εύπορες χώρες παλεύουν με τις αυξημένες τιμές καταναλωτή, οι αντίστοιχοι στις χώρες της Ανατολικής Αφρικής αντιμετωπίζουν την πείνα και την εξαθλίωση.
Στη Σομαλία , οι τιμές του καλαμποκιού ήταν έξι φορές υψηλότερες (78%) από τις παγκόσμιες τιμές (12,9%) τον Μάιο του 2022 από ό,τι ήταν 12 μήνες πριν. Σε ορισμένες περιοχές, η ελάχιστη δαπάνη του καλαθιού τροφίμων έχει εκτοξευθεί σε πάνω από 160% σε σύγκριση με πέρυσι. Το κόστος ενός κιλού σόργου – βασικής τροφής – ήταν περισσότερο από 240% υψηλότερο από τον μέσο όρο της πενταετίας.
Στην Αιθιοπία , ο πληθωρισμός των τροφίμων αυξήθηκε κατά 43,9% από πέρυσι. Οι τιμές των δημητριακών αυξήθηκαν κατά 70% το έτος έως τον Μάιο, υπερδιπλάσια από την παγκόσμια αύξηση
Στην Κένυα , η τιμή του αλεύρου αραβοσίτου, του κύριου βασικού προϊόντος, διπλασιάστηκε σε επτά μήνες και αυξήθηκε κατά 50% σε μόλις ένα μήνα (μεταξύ Ιουνίου και Ιουλίου 2022). Η αύξηση των τιμών των τροφίμων και της ενέργειας θα αυξήσει τη φτώχεια κατά 2,5%, ωθώντας περίπου 1,4 εκατομμύρια Κενυάτες στην ακραία φτώχεια.
Στο Νότιο Σουδάν οι τιμές των δημητριακών τον Μάιο ήταν τριπλάσιοι από τα επίπεδα του προηγούμενου έτους, ενώ η τιμή του ψωμιού έχει διπλασιαστεί από πέρυσι. Η μέση τιμή των σιτηρών ήταν υψηλότερη από το 30% του μέσου όρου της πενταετίας.
Στο χωριό Bundunbuto, Puntland, Σομαλία, η αγοραστική δύναμη των οικογενειών έχει μειωθεί κατά το ήμισυ σε σύγκριση με πριν από δύο μήνες, πράγμα που σημαίνει ότι όταν αγόραζαν 25 κιλά ρύζι και ζάχαρη, τώρα μπορούν να αγοράζουν μόνο 12,5 κιλά το μήνα.
Στη Σομαλία, όπου πρόσφατα κηρύχθηκε «κίνδυνος πείνας», σχεδόν ο μισός πληθυσμός –πάνω από επτά εκατομμύρια άνθρωποι– αντιμετωπίζει οξεία πείνα, εκ των οποίων 213.000 κινδυνεύουν από λιμό.
Η Shamis Jama Elmi (38), μητέρα οκταμελούς οικογένειας, μετακόμισε από το Barate στον καταυλισμό εκτοπισμού Docoloha το 2017 λόγω της ξηρασίας. Η χρηματική βοήθεια 60 $ που λαμβάνει κάθε μήνα από την Oxfam μπορεί να αγοράσει μόνο 12 κιλά αλεύρι, ρύζι και ζάχαρη για να συντηρήσει την οικογένειά της για μισό μήνα. «Τρώμε ένα γεύμα την ημέρα και τρώγαμε 3 φορές την ημέρα. Τρώμε μόνο ρύζι με αλάτι».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ-ΕΡΕΥΝΑ:ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ
Πεγειωτης
Πεγειωτης Γιαννης
