Δήλωση του επικεφαλής της ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ Μάρτιν Γκρίφιθς στο Συμβούλιο Ασφαλείας για την Υεμένη
Θέλω να ξεκινήσω επαναλαμβάνοντας τα θερμά λόγια καλωσορίσματος του Ειδικού Απεσταλμένου στα νέα μέλη αυτού του Συμβουλίου.
Καθώς εγκαινιάζουμε ένα νέο έτος, ελπίζω ότι μια αποφασιστική στροφή σε αυτή τη σύγκρουση παραμένει δυνατή. Ότι κάτω από τις επιδέξιες προσπάθειες του Χανς, τα μέρη μπορούν να ανανεώσουν την εκεχειρία και να λάβουν μέτρα για τον τερματισμό αυτού του πολέμου. Η παρουσία του Hans στη Sana'a σήμερα είναι μια θετική ένδειξη από αυτή την άποψη.
Αλλά ταυτόχρονα, φοβάμαι ότι το 2023 θα είναι άλλη μια εξαιρετικά δύσκολη χρονιά για τους Υεμένης. Οι ανθρωπιστικές ανάγκες παραμένουν ανησυχητικά υψηλές, καθώς η οικονομία της χώρας συνεχίζει να αποδυναμώνεται και οι βασικές υπηρεσίες κρέμονται από ένα νήμα που λεπταίνει συνεχώς.
Εν τω μεταξύ, η πρόσβαση των ανθρώπων στην ανθρωπιστική βοήθεια εμποδίζεται, καθώς οι ανθρωπιστικές οργανώσεις αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν ένα όλο και πιο απαιτητικό περιβάλλον λειτουργίας και χρηματοδότησης.
Κύριε Πρόεδρε,
Το 2023, περίπου 21,6 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη την Υεμένη θα χρειαστούν ανθρωπιστική βοήθεια και υπηρεσίες προστασίας.
Αν και συγκλονιστικός, αυτός ο αριθμός δεν μεταδίδει πραγματικά την πραγματικότητα ή την έκταση του πόνου των ανθρώπων.
Δεν μεταδίδει τις αδύνατες επιλογές που κάνουν οι γονείς καθώς αγωνίζονται να ταΐσουν τα παιδιά τους. Δεν μας λέει την ιστορία εκείνων των οικογενειών των οποίων οι ελπίδες να επιστρέψουν στα σπίτια τους εξασθενίζουν κάθε χρόνο. Και δεν αντικατοπτρίζει τον φόβο και τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι – ειδικά οι γυναίκες και τα κορίτσια – ενώ κάνουν απλές δραστηριότητες, όπως να φέρουν νερό ή να περπατήσουν στο σχολείο.
Τις επόμενες εβδομάδες, η ανθρωπιστική κοινότητα θα δημοσιεύσει το σχέδιό της για το επόμενο έτος για να ανταποκριθεί σε αυτές τις ανάγκες.
Ωστόσο, δεν μπορούμε να κάνουμε αυτό το σημαντικό έργο μόνοι μας.
Κύριε Πρόεδρε,
Εμποδίζουν την αποτελεσματική παράδοση του προγράμματος αναγκάζοντας καθυστερήσεις ή ακόμα και αναστολές κρίσιμων αποστολών και προγραμμάτων. Και ολοένα και περισσότερο κόβουν την πρόσβασή μας στους πιο ευάλωτους ανθρώπους της Υεμένης, ιδιαίτερα στις γυναίκες και τα κορίτσια, που ήδη πλήττονται τόσο δυσανάλογα από την κρίση.
Παρά τη συνεχιζόμενη δέσμευσή μας με τις αρχές των Χούτι de facto, και παρά τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν οι ίδιες αρχές για εξεύρεση λύσεων, δεν έχουμε δει ακόμη κάποια απτή αλλαγή. Αντίθετα, οι περιορισμοί του mahram έχουν γίνει πιο διαδεδομένοι και εδραιωμένοι.
Μετά από πολλούς μήνες συζήτησης, εξακολουθούμε να προσπαθούμε να συνεργαστούμε με τις αρχές για να βρούμε μια αποδεκτή πορεία προς τα εμπρός. Αλλά με κάθε μέρα που περνά χωρίς λύση, αυτό το θέμα γίνεται όλο και πιο έντονο και πιο επείγον.
