Φοιτητές του Πανεπιστημίου του Κάιρου δημιούργησαν ένα είδος αυτόφωτου τσιμέντου, σε μια ιδέα που θα μπορούσε να εξοικονομήσει ηλεκτρική ενέργεια.
"Η ιδέα για την έρευνά μας προήλθε από τη φιλοδοξία μας να δημιουργήσουμε ένα δομικό υλικό με ιδιότητες οι οποίες εξυπηρετούν τις ανάγκες της εποχής για εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας, εν μέσω της εξάντλησης των αποθεμάτων των αναλώσιμων πηγών ενέργειας", είπε η Μένα Σολιμάν, προπτυχιακή φοιτήτρια του τμήματος πολιτικών μηχανικών του πανεπιστημίου και μέλος της ομάδας του προγράμματος.
Το αυτόφωτο τσιμέντο βοηθά στην εξοικονόμηση τεράστιων ποσοτήτων ενέργειας η οποία καταναλώνεται για το φωτισμό αυτοκινητοδρόμων και σηματοδοτών.
Ένα άλλο μέλος της ομάδας η Ζενάμπ Μαχμούντ είπε ότι η ιδέα βασίστηκε σε παλαιότερη έρευνα που είχε διεξαχθεί στο πεδίο.
Καταφέραμε να δημιουργήσουμε αυτό το είδος τσιμέντου που απορροφά το φως του ήλιου και το εκπέμπει κατά τη διάρκεια της νύχτας ως μέρος της πτυχιακής εργασίας μας. Αυτό το υλικό μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της εξάρτησης των αυτοκινητοδρόμων και των πεζοδρομίων από την ηλεκτρική ενέργεια, χωρίς να περιορίζει τη δυνατότητα του συμβατικού τσιμέντου.
Μας πήρε πάνω από τρεις μήνες να φέρουμε το εγχείρημα στην τελική του μορφή και η τελική παρουσίαση έγινε τον Ιανουάριο στην ετήσια συνάντηση του Συμβουλίου Έρευνας Μεταφορών στην Ουάσιγκτον.
Η Μαγιάρ Κχερί, επίσης μέλος της ερευνητικής ομάδας, πιστεύει ότι το προϊόν μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για εμπορική χρήση, ωστόσο χρειάζεται να προηγηθεί περαιτέρω μελέτη με στόχο να μειωθεί το κόστος του προϊόντος και να αναπτυχθούν μέσα μαζικής παραγωγής του.
Τέλος οι φοιτητές αποκάλυψαν ότι δύο εταιρείες έχουν προσεγγίσει ήδη την ερευνητική ομάδα για να μάθουν περισσότερες πληροφορίες για το υλικό και να μελετήσουν τη δυνατότητα εμπορικής παραγωγής του.
Ο Αμπού Ζέιντ, καθηγητής που ανέλαβε την εποπτεία του προγράμματος είπε ότι στόχος ήταν οι φοιτητές να αποκτήσουν πρόσβαση σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και να τις χρησιμοποιήσουν με τον βέλτιστο τρόπο.
Σχολιάζοντας εάν το έργο θα αποβεί βιώσιμο ή ακόμα και κερδοφόρο, είπε, «Τα μελλοντικά βήματα μπορεί να περιλαμβάνουν την παραγωγή μεγαλύτερων ποσοτήτων ως πιλοτικές δοκιμές που θα αξιολογηθούν σε πραγματικές συνθήκες πεδίου, όπως ένα μικρό τμήμα ενός αυτοκινητόδρομου ή μεγαλύτερες περιοχές. Πιστεύω ότι η ιδέα θα ήταν επιτυχημένη σε επιστημονικό επίπεδο».
Πρόσθεσε, «Το υψηλό κόστος των υλικών δεν θα είναι η μόνη πρόκληση για την πρακτική υλοποίηση του έργου. Υπάρχει επίσης κόστος για τη μελέτη της εξοικονόμησης ενέργειας, του ποσοστού ασφάλειας και της ροής κυκλοφορίας. Οποιαδήποτε οικονομική μελέτη πρέπει να λαμβάνει αυτά τα ζητήματα υπόψη».
Επίσης εξήγησε ότι είναι δύσκολο να καθοριστεί ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για να μετατραπεί ένα ερευνητικό πρόγραμμα σε προϊόν. «Συνήθως οι μελέτες συνεχίζονται για ένα ή δύο χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων η ιδέα θα μπορούσε να δοκιμαστεί σε ασφαλείς περιοχές, για να ελεγχθεί η ανθεκτικότητα του τσιμέντου στις καιρικές συνθήκες και η αντοχή του».
«Το αυτόφωτο σκυρόδεμα περιέχει υλικά που απορροφούν το φως και μετά το εκπέμπουν. Πολλά υλικά με αυτές τις ιδιότητες έχουν δοκιμαστεί και επιλέχθηκαν αυτά με την ισχυρότερη φωτεινότητα και ανθεκτικότητα επειδή δεν θέλουμε η ιδιότητα της λάμψης στο σκοτάδι να αντικαταστήσει την αντοχή και τη σταθερότητα του σκυροδέματος ως δομικό υλικό», κατέληξε.
