Η διεθνής βοήθεια πρέπει να φτάσει σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη με κάθε δυνατό μέσο.
Δηλώσεις του Fabrizio Carboni, Περιφερειακού Διευθυντή της ΔΕΕΣ για την Εγγύς και Μέση Ανατολή, σχετικά με τον σεισμό Τουρκίας-Συρίας, στο Γραφείο του ΟΗΕ στη Γενεύη Ενημέρωση Τύπου.
Μόλις επέστρεψα από μια εξαήμερη επίσκεψη στη Συρία, όπου ταξίδεψα στο Χαλέπι με την ομάδα μας για να δω από κοντά την καταστροφή που άφησε ο σεισμός. Αυτή ήταν η τέταρτη επίσκεψή μου στο Χαλέπι.
Είδα στο παρελθόν τη σκληρότητα που εξαπέλυσε η σύγκρουση στους αμάχους. Αλλά με κυρίευσε αυτή τη φορά το μέγεθος της καταστροφής και της απώλειας που προκλήθηκε σε οικογένειες μόνο για 60 δευτερόλεπτα τις πρώτες πρωινές ώρες της 6ης Φεβρουαρίου .
Τα περισσότερα από 10 χρόνια σύγκρουσης έχουν φέρει διαφορετικά επίπεδα καταστροφής σε διαφορετικές χρονικές στιγμές σε διαφορετικές κοινότητες. Αλλά κατά τη διάρκεια αυτής της φυσικής καταστροφής, τα σπίτια και στις δύο πλευρές της πρώτης γραμμής μετατράπηκαν σε σωρούς από σκυρόδεμα. Θλίψη και απώλεια επισκέφτηκαν τους πάντες, παντού.
Και είναι αυτή η κοινή ταλαιπωρία που θα επιτρέψει να παραμεριστεί η πολιτική και να επιτρέψει στη διεθνή βοήθεια να φτάσει σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη με κάθε δυνατό μέσο. Ο φόβος μου είναι ότι αν αυτό δεν μπορεί να συμβεί σήμερα, πότε θα συμβεί; Πόσο περισσότερο πρέπει να υποφέρουν οι άνθρωποι εξαιτίας του τόπου που ζουν;
Χρειαζόμαστε όλες τις επιλογές στο τραπέζι - διασυνοριακές νηοπομπές και γραμμές ανεφοδιασμού από τη Συρία - για να κλιμακωθούμε με τον τρόπο που αξίζουν οι Σύροι παντού - συμπεριλαμβανομένων των περιοχών που επλήγησαν περισσότερο από τον σεισμό - στο Χαλέπι, στο Idlib, στη Latakkia και στην Jableh. Οι άνθρωποι χρειάζονται επειγόντως τα βασικά—τροφή, νερό, στέγη, ιατρική περίθαλψη—αλλά και βοήθεια μακροπρόθεσμα για να μαζέψουν τα κομμάτια αυτού που καταστράφηκε τόσο στον σεισμό όσο και στα χρόνια των συγκρούσεων.
Η διαφορά που κάνουν οι ομάδες μας σε τομείς στους οποίους μπορούμε να φτάσουμε είναι βαθιά.
Έχουμε αναπτύξει ομάδες για να φέρουμε σωτήρια βοήθεια σε ανθρώπους στο Χαλέπι, τη Λατάκια και την Ταρτούς. Έχουμε, μαζί με τη Συριακή Αραβική Ερυθρά Ημισέληνο, προσεγγίσαμε περισσότερους από 30.000 ανθρώπους με βοήθεια όπως νερό, είδη υγιεινής, τρόφιμα και στρώματα. Δωρίσαμε φάρμακα και προμήθειες σε έξι νοσοκομεία και βοηθήσαμε στην επισκευή καταφυγίων που φιλοξενούσαν εκτοπισμένες οικογένειες. Στέλνουμε περαιτέρω ιατρικό εξοπλισμό και είδη πρώτης ανάγκης για να βοηθήσουμε χιλιάδες ακόμη οικογένειες που έχασαν τα σπίτια τους. Είμαι ενθουσιασμένος που βλέπω επίσης το έργο της Παλαιστινιακής Εταιρείας Ερυθράς Ημισελήνου να λαμβάνει χώρα στην περιοχή.
Παράλληλα με τις τόσο απαραίτητες προσπάθειες αρωγής, τα τελευταία 12 χρόνια, η ΔΕΕΣ έχει εργαστεί για να αποτρέψει την κατάρρευση ζωτικής σημασίας υποδομής, έτσι ώστε οι κοινότητες να διατηρούν τουλάχιστον ελάχιστη πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες, όπως ασφαλές νερό και υγειονομική περίθαλψη. Αυτός ο σεισμός θα μας αναγκάσει και πάλι να ξανασκεφτούμε πώς να υποστηρίξουμε αποτελεσματικά αυτόν που υπήρξε ανθεκτικός συριακός πληθυσμός. Τι ακριβώς χρειάζονται περισσότερο οι κοινότητες; Πόσο μακριά φτάνουμε στην αποκατάσταση βασικών υποδομών; Πώς παρέχουμε στέγη σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους;
Χρειαζόμαστε τη διεθνή κοινότητα να μας βοηθήσει να ανταποκριθούμε σε αυτές τις ανάγκες. Σήμερα ζητήσαμε από τους δωρητές επιπλέον 30 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα για να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση αυτής της καταστροφής. Αυτό θα φέρει τον συνολικό προϋπολογισμό μας για τη Συρία σε 200 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα, κεφάλαια που απαιτούνται για την κάλυψη των ανθρωπιστικών αναγκών σε ολόκληρη τη χώρα.
Η ΔΕΕΣ παρέμεινε στη Συρία για περισσότερο από μια δεκαετία συγκρούσεων. Δεσμευόμαστε να υποστηρίξουμε τον συριακό λαό σε ολόκληρη τη χώρα και θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να βοηθήσουμε τις πληγείσες κοινότητες να ανακάμψουν από αυτό που αποδεικνύεται κύμα εξουθενωτικών κρίσεων για τις οικογένειες της Συρίας.
