_large.jpg)
Έντεκα χρόνια μετά τον πόλεμο στη Συρία, η ανθρωπιστική κρίση είναι χειρότερη από ποτέ. Περισσότεροι από 13 εκατομμύρια Σύροι έχουν πληγεί από τον συνεχιζόμενο πόλεμο και τις διώξεις και 6,2 εκατομμύρια, συμπεριλαμβανομένων 2,5 εκατομμυρίων παιδιών, είναι πλέον εσωτερικά εκτοπισμένοι.
Η έκθεση της World Vision για το 2021 «Πολύ υψηλό τίμημα προς πληρωμή» εκτιμά ότι η συριακή οικονομία έχει πληγεί με περισσότερες από 1,2 τρισεκατομμύρια δολάρια σε σωρευτικές οικονομικές απώλειες από τη σύγκρουση και ότι το προσδόκιμο ζωής των παιδιών από τη Συρία έχει μειωθεί κατά 13 χρόνια.
Αυτή η νέα έκθεση ερευνά τις επιπτώσεις του συριακού πολέμου σε μερικά από τα πιο δυσπρόσιτα μέρη. Επικεντρώνεται στα λεγόμενα «στρατόπεδα χηρών», όπου ζουν δεκάδες χιλιάδες χήρες και άλλες ανύπαντρες γυναίκες - συμπεριλαμβανομένων γυναικών που είναι διαζευγμένες ή των οποίων οι σύζυγοι αγνοούνται - και τα παιδιά τους, που ζουν στους 28 προσβάσιμους καταυλισμούς στη βορειοδυτική Συρία (ΒΔ Συρία).
Αυτές οι γυναίκες και τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν χρόνια και υψηλά επίπεδα βίας, συμπεριλαμβανομένης της παραμέλησης, της λεκτικής, σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης, καθώς και παιδικού γάμου και παιδικής εργασίας. Τα αγόρια κινδυνεύουν ιδιαίτερα να στρατολογηθούν σε ένοπλες ομάδες και αργότερα να ριζοσπαστικοποιηθούν. Αυτό οφείλεται στο ότι τα αγόρια άνω των 11 θεωρούνται ενήλικες από την κοινότητα και αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τους καταυλισμούς, χωρίς πού να πάνε, χωρίς προοπτικές απασχόλησης και χωρίς μέλλον.
Παρά τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στους καταυλισμούς χηρών, η ανθρωπιστική πρόσβαση παραμένει εξαιρετικά δύσκολη σε όλη τη ΒΔ Συρία, με μόνο ένα σημείο εισόδου για ανθρωπιστική βοήθεια του ΟΗΕ να παραμένει ανοιχτό. Στην πραγματικότητα, οι χήρες κινδυνεύουν περισσότερο να αποκλειστούν από την ανθρωπιστική βοήθεια και τις υπηρεσίες και είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στη βία με βάση το φύλο (GBV). Ωστόσο, αυτοί και τα παιδιά τους παραμένουν σε μεγάλο βαθμό χωρίς προτεραιότητα από δωρητές και είναι ως επί το πλείστον αόρατοι σε ανθρωπιστικές επιχειρήσεις στη ΒΔ Συρία. Υπήρξαν επίσης περιορισμοί πρόσβασης για τις υπηρεσίες βοήθειας για την υποστήριξη των γυναικών και των παιδιών που ζουν σε αυτούς τους καταυλισμούς, γεγονός που έχει κάνει την ιεράρχηση αυτής της ομάδας ακόμη πιο σημαντική.
Αυτές οι γυναίκες και τα παιδιά τους ξυπνούν καθημερινά κάτω από συνεχή απειλή βίας χωρίς κανένα μέσο για να κερδίζουν τα προς το ζην και χωρίς πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες – τα δικαιώματα των κοριτσιών τίθενται σε κίνδυνο, συμπεριλαμβανομένης της άρνησης του δικαιώματός τους στην εκπαίδευση. Οι περιορισμοί στην κίνηση επηρεάζουν δραστικά τη ζωή τους. Σε αντίθεση με άλλους καταυλισμούς εκτοπισμένων γυναικών γενικά, οι γυναίκες σε καταυλισμούς χηρών δεν έχουν το δικαίωμα να κυκλοφορούν ελεύθερα και δεν μπορούν να εργαστούν για να συντηρήσουν τον εαυτό τους και τα παιδιά τους.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ-ΕΡΕΥΝΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ
