Γενεύη (ICRC) — Η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού (ICRC) προειδοποιεί τα μέρη στη σύγκρουση και τη διεθνή κοινότητα, σχετικά με τον τρομερό αντίκτυπο των αυξανόμενων και συνεχιζόμενων ένοπλων εχθροπραξιών στη Ράφα, στα νότια της Λωρίδας της Γάζας. Οι επίσημες δηλώσεις και αναφορές, καθώς και τα συνεχή στρατιωτικά πλήγματα, υποδεικνύουν ότι μια νέα φάση της σύγκρουσης εκτυλίσσεται και ότι είναι κρίσιμο να προστατεύονται οι ζωές των πολιτών. Ακόμη και εν μέσω της σφαγής και της ακραίας πόλωσης, η θεμελιώδης αρχή της ανθρωπότητας πρέπει να τηρηθεί.
«Εν όψει μιας στρατιωτικής επιχείρησης στην πυκνοκατοικημένη Ράφα, ανανεώνουμε την έκκλησή μας προς τα μέρη της σύγκρουσης και όλους όσοι έχουν επιρροή σε αυτά, να προστατέψουν και να προστατεύσουν τις ζωές και τις υποδομές αμάχων», δήλωσε ο Fabrizio Carboni, περιφερειακός διευθυντής της ΔΕΕΣ. της Εγγύς και Μέσης Ανατολής. "Σύμφωνα με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, τα μέρη στη σύγκρουση πρέπει να διασφαλίσουν ότι παρέχονται οι βασικές ανάγκες ζωής και αναλαμβάνονται οι απαραίτητες εγγυήσεις για τη διατήρηση της ζωής για τον άμαχο πληθυσμό. Είναι επείγον να κάνουμε περισσότερα τώρα. Αμέτρητες ζωές κρέμονται".
Η Γάζα έχει υποστεί τέσσερις μήνες συγκρούσεων υψηλής έντασης. Για να γλιτώσουν από τις μάχες, πολλοί άνθρωποι κατέφυγαν στα νότια της Γάζας, όπου περισσότεροι από 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι ζουν σε λιγότερο από το 20 τοις εκατό της γης της Γάζας (περίπου 60 τετραγωνικά χιλιόμετρα). Σήμερα, η Ράφα είναι τόσο υπερπλήρη που οι εκτοπισμένοι αναζητούν απεγνωσμένα ελεύθερο χώρο για να στήσουν μια υποτυπώδη σκηνή.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έφτασαν απευθείας στη Ράφα, αλλά έχουν εκτοπιστεί δύο, τρεις ή τέσσερις φορές. Υπάρχει έλλειψη τροφίμων, πόσιμου νερού, υγιεινής, υγειονομικής περίθαλψης και ασφάλειας. Σε συνδυασμό με το συνεχές άγχος και τον φόβο, και λαμβάνοντας υπόψη τους τραυματισμούς, την ηλικία και τις αναπηρίες, πολλοί κάτοικοι βρίσκονται σε εξασθενημένη κατάσταση και διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να πεθάνουν από κοινές λοιμώξεις ή ασθένειες.
Αυτή η πραγματικότητα πρέπει να ληφθεί υπόψη καθώς επινοούνται και αναπτύσσονται τα επόμενα βήματα στη σύγκρουση. Το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο (ΔΑΔ) απαγορεύει ορισμένες ενέργειες, μεταξύ των οποίων ο αναγκαστικός εκτοπισμός, η χρήση ανθρώπινων ασπίδων και οι επιθέσεις που είναι αδιάκριτες ή προκαλούν δυσανάλογο θάνατο αμάχων, τραυματισμό και καταστροφή.
Εάν τα πολεμικά σχέδια προβλέπουν την εκκένωση του πληθυσμού πριν από τέτοιες εχθροπραξίες, είναι σημαντικό να εξηγούν την πραγματικότητα του τεράστιου αριθμού ανθρώπων που κινούνται σε δρόμους κατεστραμμένους από βόμβες, πέρα από τα ερείπια κατεστραμμένων κτιρίων και μέσα από περιοχές που έχουν μολυνθεί από όπλα που δεν έχουν εκραγεί. Οι εκκενώσεις πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι άμαχοι φθάνουν με ασφάλεια και έχουν ικανοποιητικές συνθήκες υγιεινής, υγείας, ασφάλειας και διατροφής και ότι τα μέλη της ίδιας οικογένειας δεν χωρίζονται. Πρέπει να μπορούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους μόλις σταματήσουν οι εχθροπραξίες. Ερωτήματα όπως το πώς να μεταφέρουμε με ασφάλεια τα άτομα με αναπηρία, τους ηλικιωμένους και τους ασθενείς και πού ένας τόσο μεγάλος πληθυσμός μπορεί να μετακινηθεί και να διαμείνει με ασφάλεια με ικανοποιημένες βασικές ανάγκες, είναι κρίσιμο να απαντηθούν εκ των προτέρων. Επιπλέον, το ΔΑΔ προστατεύει όλους τους αμάχους από τις επιπτώσεις των εχθροπραξιών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ενδέχεται να μην είναι σε θέση να αναχωρήσουν από τη Ράφα.
Το Ισραήλ, ως δύναμη κατοχής, πρέπει να διασφαλίσει την κάλυψη των βασικών αναγκών του άμαχου πληθυσμού. Επιπλέον, είναι απαραίτητο -- και μόνο πιο επείγον λαμβάνοντας υπόψη την ανθρωπιστική έκτακτη ανάγκη και τις κλιμακούμενες εχθροπραξίες -- η σταγόνα βοήθειας που διοχετεύεται στη Γάζα να γίνει ένα σταθερό, γερό ρεύμα: τρόφιμα, πόσιμο νερό, είδη υγιεινής, φάρμακα και υλικά να κάνει βασική υγιεινή και να παρέχει επαρκή στέγαση. Μια ιατρική ομάδα της ICRC έχει εγκατασταθεί στο Ευρωπαϊκό Νοσοκομείο της Γάζας, πραγματοποιώντας περισσότερες από δώδεκα επείγουσες χειρουργικές επεμβάσεις την ημέρα, από τα τέλη Οκτωβρίου. Οι ομάδες της ΔΕΕΣ ανταποκρίνονται στις ανθρωπιστικές ανάγκες, αλλά φοβόμαστε ότι οι επιχειρήσεις μεγαλύτερης κλίμακας θα συνεχίσουν να παρεμποδίζονται από ζητήματα πρόσβασης και ασφάλειας, καθώς και από μόλυνση από όπλα που θέτει σε κίνδυνο τόσο τους αμάχους όσο και τους ανθρωπιστές. Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις πρέπει να έχουν ελάχιστες εγγυήσεις για να μπορούν να μεταφέρουν με ασφάλεια τη βοήθεια και να προσεγγίσουν γρήγορα τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
