EUROVISION:- Ένα ακόμα θύμα ξενολατρίας, ξιπασμού και αγνωσίας, δημοσιοσυντήρητων ημικρατικών εργατοϋπαλλήλων του ΡΙΚ.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟ ΚΥΡΙΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΡΙΚ
Αξιότιμε κύριε Φράγκου,
Με μεγάλη μου λύπη διάβασα την ανακοίνωση του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου, στην οποία ανακοινώσατε πως η Κύπρος θα εκπροσωπηθεί στον 65ο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision με το τραγούδι "El Diablo" των παγκόσμια διακεκριμένων συνθετών: Thomas Stengaard, Laurel Βarker, Jimmy Joker και Oxa, και πως την επιμέλεια της παρουσίασης του τραγουδιού επί σκηνής έχει ανατεθεί στον διεθνώς καταξιωμένο καλλιτεχνικό διευθυντή Marvin Dietmann."
Αξιότιμε κύριε Φράγκου,
Μου κάνει φοβερή εντύπωση πως σε μια περίοδο όπου η ημικατεχόμενη Κύπρος χρειάζεται να έχει δική της «φωνή» και επιβάλλεται να προβάλει τον δικό της «πνευματικό πολιτισμό», το ΡΙΚ επέλεξε να μας κάνει δώρο τον «Διάβολο» φέρνοντας με currier στην Κύπρο ένα πακέτο εισαγόμενων καλλιτεχνών, περιτυλιγμένο με φαντεζί κορδέλες!
Και διερωτώμαι κύριε Φράγκου! Δεν υπάρχουν άξιοι καλλιτέχνες σε τούτο το νησί;
Προσωπικά έχω γράψει, συνθέσει και σκηνοθετήσει περισσότερα από τριάντα μιούζικαλ και μουσικά έργα στην Κύπρο και το εξωτερικό, έχω συνεργαστεί με πρωταγωνιστές του Broadway, της Walt Disney, του West End του Λονδίνου, με Αμερικανούς ηθοποιούς βραβευμένους με Όσκαρ, έχω σκηνοθετήσει παραστάσεις στο Los Angeles και Las Vegas...
Πιστέψτε με αυτά δεν τα γράφω για να παινευτώ. Κι ούτε χρειάζομαι την Eurovision για να προβάλω το ταλέντο μου. Έχω κάνει τον κύκλο μου. Και σαν «δεινόσαυρος» στο χώρο της μουσικής έχω δικαίωμα... κάπου κάπου να γκρινιάζω! Κυρίως άμα βλέπω άλογες και ξενότροπες συμπεριφορές. Αυτό κάνω και τώρα...
Αξιότιμε κύριε Φράγκου,
Την Eurovision δεν την έχουν ανάγκη «ξεσκολισμένοι» καλλιτέχνες σαν του λόγου μου. Την χρειάζονται όμως ΟΙ ΝΕΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΙΣ ΚΥΠΡΟΥ. Τραγουδιστές, στιχουργοί, συνθέτες, χορευτές, χορογράφοι, ενορχηστρωτές, μουσικοί παραγωγοί...Με πιο δικαίωμα μια χούφτα ανεύθυνων μανδαρίνων, χωρίς καμιά προίκα στο τραγούδι, μηδένισαν την ύπαρξη και το ταλέντο των νέων αυτών ανθρώπων, οι οποίοι απεγνωσμένα ψάχνουν να βρουν ένα παλκοσένικο να προβάλουν το ταλέντο τους;
Και συνεχίζω να διερωτώμαι!
Όταν η Εθνική Ποδοσφαιρική Ομάδα της Κύπρου καλείται να αγωνιστεί ενάντια στην Εθνική μιας άλλης χώρας, μήπως και πάλι πρέπει να τρέξουμε να βρούμε «παγκόσμια διακεκριμένους» ποδοσφαιριστές για να συγκροτήσουμε την Εθνική μας ομάδα; Η ίδια ερώτηση ασφαλώς ισχύει και για το μπάσκετ, το βόλεϊ, τους Ολυμπιακούς αγώνες και για όλα τα υπόλοιπα αθλήματα... Σε τι διαφέρει ο διεθνής διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision από αυτό που έχω προαναφέρει;
Για λόγους που δεν μπορώ να εξηγήσω, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΡΙΚ, έχει δώσει το δικαίωμα σε μια μικρή ομάδα δημοσιοσυντήρητων ημικρατικών εργατοϋπαλλήλων να «κοουτσάρει» την Εθνική Κύπρου στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision! Ποιοι είναι αυτοί οι "κόουτς"; Και τι προσόντα έχουν να ασχολούνται με την μουσική και το τραγούδι;
Έστω!
Κατά την ταπεινή μου άποψη, η πρώτη κίνηση που όφειλαν να κάνουν οι μετρ του τραγουδιού τους οποίους επιλέξατε, ήταν να καλέσουν όλους τους Κύπριους καλλιτέχνες που ενδιαφέρονται, να διαγωνιστούν στον στίχο, την σύνθεση και το τραγούδι, και με την συμμετοχή μιας κριτικής επιτροπής αποτελούμενης από διακεκριμένους βετεράνους καλλιτέχνες του τόπου μας, να παρθεί η απόφαση ποιοι ΚΥΠΡΙΟΙ καλλιτέχνες θα αντιπροσωπεύσουν το νησί μας στον διεθνή διαγωνισμό της Eurovision. Κάτι που γινόταν στο παρελθόν.
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε του ΡΙΚ,
Ευθύνη της «κριτικής επιτροπής» που σκοτεινά και κρύφια πήρε την απόφαση αυτή, δεν είναι να κερδίσει η Κύπρος την πρώτη θέση στην Eurovision, κοπιάροντας την φαντεζί, χολιγουντιανή σκηνική παρουσίαση ξένων καλλιτεχνών. Πρωταρχική ευθύνη του ΡΙΚ είναι να προβάλει την ΚΥΠΡΟ, δίνοντας την ευκαιρία σε ΚΥΠΡΙΟΥΣ καλλιτέχνες να αναδείξουν το ταλέντο τους. Δόξα τω Θεό το νησί μας είναι ένα τεράστιο φυτώριο ταλαντούχων καλλιτεχνών.
Αν στόχος μας είναι να πάρουμε μια καλή θέση στην Eurovision, αυτό δεν θα το καταφέρουμε με «διεθνώς καταξιωμένους» ξενομερίτες συνθέτες και καλλιτεχνικούς διευθυντές οι οποίοι στο τέλος της ημέρας θα μας παρουσιάσουν ένα άλλο αναμασημένο «Fuego» η άλλη μια αναμασημένη Φουρέϊρα. Το τι χρειαζόμαστε είναι «κάτι καινούργιο».
Ένα δικό μας δημιουργικό εύρημα...
Για να γίνω πιο κατανοητός αναφέρομαι στο εξής σημαντικό γεγονός: το έτος 2000, η Κύπρος περιλαμβανόταν ανάμεσα σε δεκάδες άλλες χώρες που διεκδικούσαν να παρουσιάσουν το Miss Universe Competition· ιδιοκτησία του πρώην Προέδρου της Αμερικής, κύριου Ντόναλτ Τραμπ. Υπουργός Τουρισμού τότε ήταν ο κύριος Νίκος Ρολάνδης. Σαν ζήτησε την γνώμη μου αν έπρεπε η αν δεν έπρεπε να διεκδικήσουμε τον φαντεζίστικο αυτό Αμερικάνικο show η απάντηση που έδωσα ήταν πως...
«Μια ημικατεχόμενη χώρα όπως είναι η Κύπρος δεν έχει την πολυτέλεια να ῾βλέπει αφ´ υψηλού῾ ένα τηλεοπτικό show τον οποίο θα παρακολουθήσουν δυόμιση δισεκατομμύρια άνθρωποι! Φανταστήκατε το αστρονομικό ποσό που θα έπρεπε να πληρώσει το υπουργείο σας για να προβάλλει την Κύπρο σε μια τόσο πολυπληθή ῾αγορά;῾»
Το ίδιο ισχύει και για την Eurovision και δίνει απάντηση σε όσους αφελώς σνομπάρουν την αξία που έχει για τον τόπο μας ο διαγωνισμός αυτός.
Αφού έπεισα τον υπουργό πως όντως άξιζε τον κόπο να προσπαθήσουμε να φέρουμε τον δημοφιλή αυτό διαγωνισμό στην Κύπρο, ο κύριος Ρολάνδης με ενημέρωσε πως τα πράγματα ήσαν δύσκολα γιατί τον ίδιο διαγωνισμό διεκδικούσαν δεκάδες χώρες. Χαμογελώντας, εισηγήθηκα στον κύριο υπουργό να ενημερώσει στους Αμερικανούς πως «ο πρώτος διαγωνισμός ομορφιάς έγινε στην αρχαία Ελλάδα... κι πως νικήτρια αναδείχθηκε μια... Κύπρια!» Αναφερόμουν βέβαια στον «διαγωνισμό ομορφιάς» που έγινε στον Όλυμπο, ανάμεσα στην Ήρα, την Αθηνά και την Αφροδίτη, και το «χρυσό μήλο» που ως γνωστό κέρδισε η θεά Αφροδίτη!
Αυτό ήταν! Μια ευρηματική ιδέα «κέρδισε» τις υπόλοιπες χώρες, έφερε το Miss Universe Competition στο νησί μας χαρίζοντας στην Κύπρο μια άνευ προηγουμένου προβολή αμύθητης αξίας. Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε και με την Eurovision...
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε του ΡΙΚ,
Από την στιγμή που την Eurovision συνεχίζουν να την παρακολουθούν εκατοντάδες εκατομμύρια θεατές, έχουμε υποχρέωση να αξιοποιήσουμε την «πλατφόρμα» αυτή, και με ένα «ευρηματικό τραγούδι» να κερδίσουμε την διεθνή κοινή γνώμη.
Αυτός λοιπόν θα έπρεπε να είναι ο στόχος μας. Κι όχι να κερδίσουμε το πρώτο βραβείο μιμούμενοι την Madonna, ψάχνοντας «σε ξένους τόπους και σε ξένες πολιτείες» να βρούμε ταλέντα να μας εκπροσωπήσουν. Κατά την ταπεινή μου άποψη, το ΡΙΚ έχει υποχρέωση να αγκαλιάσει τους νέους καλλιτέχνες της Κύπρου και να δώσει ένα τέλος στην ξενολατρία και τον ξιπασμό της μικρής αυτής ομάδας των δημοσιοσυντήρητων ημικρατικών εργατοϋπαλλήλων, που μας χάρισαν αυτό τον μποναμά, κάνοντας την ψυχή μας μαύρη...
Με εκτίμηση,
Σταύρος Σιδεράς
Writer, composer, producer, director
Honorary Professor
President of "Charisma" Association
Member of UNESCO Greece
