Η τιμή των αγίων Αγγέλων εδράζεται (πρωτίστως) στο Σύμβολο της Πίστεως, εκεί όπου διακηρύσσεται η πίστη «εις ένα Θεόν... ποιητήν... αοράτων». Πολλές και αξιόλογες είναι οι βιβλικές μαρτυρίες περί των Αγγέλων, ενώ η ιδιαίτερη τιμή τους εξάρεται στη θεία Λατρεία, μέσα σε πλήθος προσευχών και ύμνων και μέσα από την αφιέρωση ειδικής ημέρας της εβδομάδας (της Δευτέρας) στην τιμή τους
Οι Άγγελοι συμμετέχουν στη Λατρεία της στρατευομένης Εκκλησίας, «συνεορτάζοντες» μετά των πιστών. Ως «εθνών και τόπων προϊστάμενοι (κατά τη διδασκαλία Ιωάννου του Δαμασκηνού) , οι άγιοι Άγγελοι είναι μέλη της Εκκλησίας (τα «αγιότερα» και «τιμιώτερα», σύμφωνα με τους μεταγενέστερους δογματολόγους), στα οποία (μέλη) «επετράπη υπό του Θεού η επιμέλεια, πρόνοια, παρεδρία, φυλακή, προστασία και επιστασία των μελών της στρατευομένης Εκκλησίας».
Όπως αναφέρει το Συναξάριο της ημέρας,
«Τη εικοστή έκτη του αυτού μηνός την Σύναξιν επιτελούμεν του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, άνωθεν και εξ αρχής παραδεδομένην, ως τω θείω και υπερφυεί και απορρήτω μυστηρίω του Χριστού οικονομίας καθυπουργήσαντος.
Τον σην, άπαγγείλαντα σάρκωσιν Νόα
Τιμή πρέπουσα πάσα σαρξ τιμά Λόγε,
Εικάδι αμφ’ ύμνος Γαβριήλ κτίσιν έκτη εγείρει»
Το παραπάνω Συναξάριο εξαίρει την αιτία της τιμής: ο Αρχιστράτηγος υπηρέτησε κατ’ εξοχήν το μυστήριο της θείας Οικονομίας ως προς την Σάρκωση του Θεού και Λόγου. Ο Θεοφάνης Κεραμεύς, Επίσκοπος Ταυροπενίας (11 ος αι.), σημειώνει ότι τα επτά γράμματα της λέξεως «Γαβριήλ» έχουν έναν βαθύτερο συμβολισμό: φανερώνουν ότι, ο υπό Γαβριήλ ευαγγελιζόμενος τεχθήναι X ριστός ε πί σωτηρία ήκει του κόσμου παντός, του μετρουμένου υπό της εβδοματικής τούτης αινέσεως και περατουμένου εν αιώσι επτά (9). Είναι προφανές ότι ο Θεοφάνης διαβλέπει (στο όνομα του Γαβριήλ) το συμβολισμό του αριθμού επτά, δηλαδή του απείρου, αλλά και του συμβολίζοντος το χρόνο υπάρξεως του κόσμου .
Η Σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ στις 26 Μαρτίου απηχεί την ακριβή έννοια της διδασκαλίας της προς Εβραίους επιστολής, όπου οι ’γγελοι εισίν λειτουργικά πνεύματα εις διακονίαν αποστελλόμενα δια τoυς μέλλοντας κληρονομείν σωτηρίαν (Εβρ. 1,14). Η εν λόγω τιμή του Αρχαγγέλου παραπέμπει στη «διακονία» του για τη μεeλλοντική σωτηρία των ανθρώπων, εφ’ όσον είναι εκείνος ο οποίος προαναγγέλλει -ως α πεσταλμένος του Θεού- τη μελλοντική σωτηρία δια της Σαρκώσεως του Λόγου.
Πηγή: ekklisiaonline.gr
