Το όνομα του προφήτου Αγγαίου είναι δηλωτικό της ημέρας της γεννήσεώς του, η οποία έλαβε χώρα κατά την εορτή της Σκηνοπηγίας. Πληροφορίες για τον προφήτη αντλούμε αφενός από το ομώνυμο προφητικό του βιβλίο αφετέρου από τα βιβλία Α’ και Β’ Έσδρας. Ο Αγγαίος εκλήθη στο προφητικό αξίωμα κατά την πρώτη του έκτου μηνός της βασιλείας του Δαρείου του Υστάσπους (521-486 π.Χ.).
Δέχτηκε την εντολή από το Θεό και μαζί με τον προφήτη Ζαχαρία προέτρεψε τον Ζοροβάβελ το γιο του Σαλαθιήλ και τον αρχιερέα Ιησού το γιο του Ιωσεδέκ να συνεχίσουν την ανοικοδόμηση του Ναού της Ιερουσαλήμ, η οποία είχε διακοπεί λόγω οικονομικών λόγων και λόγω διαβολής των Σαμαρειτών. Η ανοικοδόμηση του Ναού της Ιερουσαλήμ συνέβη διότι ο παλαιός Ναός (Ναός του Σολομώντα) είχε καταστραφεί από την επέλαση των Νεοβαβυλωνίων το 587 π.Χ. και το διάταγμα του Κύρου περί παλιννόστησης των Ιουδαίων (533 π.Χ.) προέβλεπε και την ανοικοδόμηση νέου ναού.
Η επιτυχία αυτή των δυο προφητών Αγγαίου και Ζαχαρία για την ανοικοδόμηση του ναού εκλαμβάνεται ως «πολιτική ἐπιτυχία τῆς προφητείας» παρόλο που οι δυο αυτοί προφήτες δραστηριοποιούνται για μικρό χρονικό διάστημα. Η εποχή της κλήσης και δράσης του Αγγαίου συμπίπτει με τους χρόνους αποκατάστασης των Ιουδαίων και θεμελίωσης και ανοικοδόμησης του Ναού του Ζοροβάβελ, του ναού των μεταιχμαλωσιακών χρόνων της περσικής περιόδου.
Σύμφωνα με τα προεκτεθέντα ο χρόνος δράσης του προφήτου πρέπει να τοποθετηθεί κατά το β’ μισό του 6ου π.Χ αιώνα, ενώ η συγγραφή του βιβλίου γύρω στο 520 π.Χ., έτος κατά το οποίο ο προφήτης εξήγγειλε τον πρώτο του προφητικό λόγο και αμέσως μετά από λίγες μέρες ξεκίνησαν οι εργασίες καθαρισμού των ερειπίων του κατεστραμμένου ναού.
Το βιβλίο του Αγγαίου κατέχει τη δέκατη θέση μεταξύ των ελασσόνων προφητών. Αποτελείται από δυο (2) κεφάλαια και ως κεντρικό θέμα έχει την ανοικοδόμηση του ναού και διαιρείται σε κυρίως τέσσερις ή πέντε προφητείες που αφορούν τους προτρεπτικούς λόγους για την ανοικοδόμηση του ναού, υποσχέσεις, ευλογίες, τελετουργικά ζητήματα και υπόσχεση για τη δόξα του ναού κατά τη μεσσιανική εποχή.
Η διδασκαλία του Αγγαίου δεν παρουσιάζει κάποια πρωτοτυπία. Η σπουδαιότητα του Αγγαίου έγκειται στο ρόλο που διαδραματίζει ο προφήτης σε μια κρίσιμη ιστορική περίοδο για το Ισραήλ, ο οποίος κινδύνευε να αφομοιωθεί από τους γειτονικούς λαούς λόγω της απώλειας της πνευματικής του κληρονομιάς και της έλλειψης του ναού, του μοναδικού δηλ. κέντρου λατρείας και διάσωσης της πατρώας πίστης για το λαό του Θεού, η ανοικοδόμηση του οποίου θα αποτελούσε μέσο σωτηρίας του λαού και της πίστης του.
Η μνήμη του τιμάται τη 16η Δεκεμβρίου.
