Ο Άγιος Μάρτυς Σάββας έζησε κατά τους χρόνους της βασιλείας των αυτοκρατόρων Ουάλεντος (364 – 377 μ.Χ.) και Ουαλεντινιανού (364 – 374 μ.Χ.) και καταγόταν από τη χώρα των Γότθων. Από παιδί ήταν Χριστιανός και όχι μόνο αποστρεφόταν τις τροφές που απέμεναν από τις θυσίες στα είδωλα, αλλά εμπόδιζε και όσους ήθελαν να δοκιμάσουν αυτές. Έτσι έγινε σε πολλούς πρόξενος σωτηρίας. Αφού συνωμότησαν εναντίων του οι ειδωλολάτρες, τον εξόρισαν με την βία από την πόλη.
Μετά από κάποιο διάστημα και ενώ ο Αθανάριχος, ο άρχοντας των Γότθων, ξεκίνησε διωγμό κατά των Χριστιανών, τον συνέλαβαν και τον χτύπησαν. Στην συνέχεια τον έδεσαν στον άξονα της άμαξας και τον κρέμασαν σε ένα δοκάρι. Επειδή δεν πείσθηκε να δοκιμάσει ότι απέμεινε από τη θυσία στα είδωλα, οδηγήθηκε στον ποταμό. Και εκεί, αφού τον έδεσαν σε ένα μεγάλο ξύλο στον τράχηλο, τον έριξαν στον ποταμό Μουσαίο. Και έτσι ο Άγιος Μάρτυς Σάββας έλαβε το στέφανο του μαρτυρίου και της δόξας σε ηλικία 38 ετών.
