Ο Έλβις Ααρών Πρίσλεϊ (Elvis Aaron Presley) γεννήθηκε στο Τιούπελο της πολιτείας Μισισίπι στις 8 Ιανουαρίου 1935 και μεγάλωσε με ακούσματα της μουσικής γκόσπελ. Το 1948 η οικογένειά του μετοίκησε στο Μέμφις του Τενεσί, όπου το νεαρό παιδί ήλθε σε επαφή με τα μπλουζ και την τζαζ.
Είχε μόλις τελειώσει το γυμνάσιο, όταν η φωνή του εντυπωσίασε τον Σαμ Φίλιπς, παραγωγό και ιδιοκτήτη της δισκογραφικής εταιρείας Sun, που αναζητούσε ένα λευκό με φωνή μαύρου. Ο Φίλιπς τον ενθάρρυνε να προχωρήσει στην ηχογράφηση των τραγουδιών «That’s All Right Mamma», αφιερωμένο στα γενέθλια της μητέρας του, και «Blue Moon Of Kentucky», τον Ιούλιο του 1954. Τα πέντε τραγούδια που ηχογράφησε για λογαριασμό της Sun γνώρισαν, τοπικά, μεγάλη επιτυχία και τον επόμενο χρόνο ο Φίλιπς πούλησε το συμβόλαιό του με τον Πρίσλεϊ στην RCA Victor.
Η καριέρα του απογειώθηκε με το τραγούδι «I Forgot To Remember To Forget» (το τελευταίο σινγκλ του για τη Sun και ταυτόχρονα το πρώτο για την RCA), το οποίο ανέβηκε στο νούμερο 1 του πίνακα επιτυχιών της κάντρι μουσικής, ενώ το «Heartbreak Hotel», μία υποβλητική μπαλάντα, έμεινε στην κορυφή για οκτώ εβδομάδες.
Σύντομα, ο Έλβις έγινε ο βασιλιάς του ροκ-εντ-ρολ και το ίνδαλμα της αμερικανικής νεολαίας. Οι πρωτοφανείς για την εποχή ρυθμοί του, το ύφος του, το χτένισμά του, ο αισθησιασμός των κινήσεων του (τον ονόμασαν Elvis the Pelvis για τον τρόπο που κινούσε τους γοφούς του - λογοπαίγνιο, εξαιτίας της ομοιότητας τού ονόματός του Elvis με την αγγλική λέξη pelvis, που δηλώνει τη λεκάνη του ανθρώπινου σώματος) αποτελούσαν πρόκληση για τα συντηρητικά μεσοαστικά στρώματα, αλλά ενθουσίαζαν τη νεολαία και προκαλούσαν υστερικές αντιδράσεις, ιδιαίτερα στα νεαρά κορίτσια. Κάθε εμφάνισή του σε συναυλία ή στην τηλεόραση προκαλούσε σκάνδαλο.
Ακολούθησαν μεγάλες επιτυχίες , όπως τα τραγούδια «Don’t Be Cruel», «Hound Dog», «Love Me Tender», «All Shook Up» και «Jailhouse Rock». Το 1956 γύρισε την πρώτη από τις 33 συνολικά ταινίες του, με τίτλο «Love me Tender». Η καριέρα του διακόπηκε για δύο χρόνια (1956-1960), προκειμένου να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία στη Γερμανία. Εκεί γνωρίστηκε και με την Πρισίλα Βάγκνερ (γ. 1945), τη μέλλουσα γυναίκα του, με την οποία απέκτησε μία κόρη, τη Λίζα Μαρί (γ. 1968).
Μετά την απόλυσή του από τον στρατό αφοσιώθηκε στη δισκογραφία και τον κινηματογράφο έως το 1968, οπότε εμφανίστηκε σε μία σειρά συναυλιών στο Λας Βέγκας και επανήλθε στην τηλεόραση. Είχε πια αλλάξει εντελώς στυλ, τραγουδούσε με ύφος καλού παιδιού γλυκανάλατες μπαλάντες κι έγινε ο αγαπημένος τραγουδιστής των μεσοαστικών στρωμάτων. Το κοινό του εξακολουθούσε να διευρύνεται αν και το αποτελούσαν πλέον μεγαλύτερες ηλικίες.
Ο Έλβις με τον καιρό άρχισε να καταρρέει από τα προσωπικά του προβλήματα, το άγχος της ηλικίας και την εξάρτησή του από τα ναρκωτικά. Ο ξαφνικός θάνατός του στις 16 Αυγούστου 1977 στην Graceland, το ανάκτορό του στο Μέμφις, αποδόθηκε σε φυσικά αίτια. Προτού αναχωρήσει για τον άλλο κόσμο πρόλαβε να ηχογραφήσει κάποια ώριμα και ποιοτικά τραγούδια, όπως τα «In The Ghetto», «Suspicious Minds» και «Kentucky Rain».
Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι έχουν δει ολοζώντανο τον «βασιλιά» μετά τον θάνατό του. Στην κηδεία του ο πατέρας του, Βέρνον, φέρεται να παραδέχθηκε ότι το πτώμα στο φέρετρο δεν μοιάζει με τον γιο του.
Λέγεται μάλιστα ότι ο Έλβις είχε εμμονή με το μπεστ σέλερ βιβλίο «The Passover Plot» του Χιου Σόνφιλντ, ο οποίος υποστήριζε ότι «ήταν φαινομενικός ο θάνατος και η ανάστασή του και ότι κατανάλωσε ένα φάρμακο που προσωρινά τον έκανε να φαίνεται νεκρός. Ο Πρίσλεϊ δεν είναι ξένος προς τα συνταγογραφούμενα φάρμακα, οπότε μπορεί να είχε τις γνώσεις για να ακολουθήσει ένα παρόμοιο σχέδιο».
Βέβαια, για πολλούς ο θάνατος του Έλβις, ο οποίος αν ζούσε θα πλησίαζε τα 87, «ήταν μία καλοστημένη πλεκτάνη» και πως «στη θέση του έβαλαν κάποιον που του μοιάζει, γιατί αυτός ήθελε να αποσυρθεί από τα φώτα της δημοσιότητας. Έτσι σκηνοθέτησε τον θάνατό του και αυτός αποσύρθηκε στο ράντζο του στο Τενεσί».
Γύρω από το όνομά του αναπτύχθηκε μια επικερδής βιομηχανία εμπορικών προϊόντων, η οποία εξακολούθησε να είναι προσοδοφόρα ακόμη και μετά το θάνατό του. Θεωρείται ένας από τους επιδραστικότερους τραγουδιστές του 20ου αιώνα και σίγουρα ο πιο εμπορικός τραγουδιστής όλων των εποχών, με πωλήσεις που ξεπερνούν τα 600 εκατομμύρια δίσκους. Το σπίτι του στο Μέμφις εξακολουθεί να είναι τόπος προσκυνήματος για εκατομμύρια θαυμαστών του απ’ όλο τον κόσμο, ενώ το φαινόμενο Πρίσλεϊ εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο μελέτης.
Πηγή: sansimera.gr / Fosonline.gr
