Στις 27 Απριλίου 2008, ημέρα που συνέπιπτε με την Κυριακή του Πάσχα, έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης της Κύπρου Μάριος Τόκας, μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο. Παρόντες στο τελευταίο χειροκρότημα στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών ο Πρόεδρος και υπουργοί της Κυπριακής Δημοκρατίας, καλλιτέχνες της Ελλάδας και της Κύπρου και πλήθος φίλων κι εκτιμητών του έργου του. Η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο Μάριος Τόκας γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1954. Απόφοιτος του Λανιτείου Γυμνασίου Λεμεσού. Στα 9 του χρόνια γίνεται μέλος της φιλαρμονικής του Δήμου Λεμεσού, ενώ παράλληλα φοιτά στο Εθνικό Ωδείο Λεμεσού. Η περίοδος της στρατιωτικής του θητείας (1972-75) του άφησε τραυματικές εμπειρίες, είπε ο ίδιος. Τα γεγονότα εκείνα και η γεμάτη πίκρα ζωή, γίνονται πηγή έμπνευσης για κάποια από τα έργα του. Βαθύτατα πολιτικοποιημένος, ο Μάριος Τόκας άρχισε να γυρίζει από πόλη σε πόλη, κάνοντας συναυλίες για να εμψυχώνει τους Κύπριους και να μαζέψει χρήματα για τους πρόσφυγες.
Μετά από θητεία 38 μηνών, ο Μάριος Τόκας απολύεται από το στρατό και το Σεπτέμβριο του 1975 συνεχίζει τις σπουδές του στο Εθνικό Ωδείο και τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Γράφει τραγούδια και προσπαθεί στις δισκογραφικές εταιρίες να κυκλοφορήσει τον πρώτο του δίσκο. Τελικά αυτό συνέβη το 1978, όταν ο Μανώλης Μητσιάς λέει τα πρώτα του λαϊκά τραγούδια στον δίσκο Τα τραγούδια της παρέας. Σταθμός στη διαδρομή του υπήρξε η γνωριμία του με τον ποιητή της Ρωμιοσύνης Γιάννη Ρίτσο, που του εμπιστεύθηκε ανέκδοτα ποιήματά του με γενικό τίτλο Πικραμένη μου γενιά, δίσκο που κυκλοφόρησε το 1981. Ακολουθούν και άλλα μουσικά έργα σε ποίηση Κώστα Βάρναλη, Κώστα Καρυωτάκη, Κώστα Μόντη, Θεοδόση Πιερίδη, Τεύκρου Ανθία, Κυριάκου Χαραλαμπίδη, Μιχάλη Πασιαρδή και άλλων. Σημαντική είναι η παρουσία του και στη μουσική επένδυση πολλών θεατρικών και κινηματογραφικών έργων όπως τα έργα «Δόνα Ροζίτα» και «Γέρμα» του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα και στις «Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη.
Το 1980, γράφει ένα παιδικό δίσκο: «Θέλω να πω ότι έχω ιδιαίτερη αδυναμία σε ό,τι αφορά στα παιδιά» λέει ο ίδιος. Η δουλειά αυτή σε στίχους Φώντα Λάδη τραγουδήθηκε από την Τάνια Τσανακλίδου. Χαρακτηριστικό δείγμα το τραγούδι με τίτλο «Τα στρατιωτάκια». «Τα τραγούδια αυτά κουβαλάνε την πίκρα της Κύπρου. Τα στρατιωτάκια δεν είναι ένα τραγούδι χαρούμενο», συνεχίζει ο Τόκας, «βγάζει όμως μηνύματα και αγγίζει ευαισθησίες».
Από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 και μετά, οι επιτυχίες διαδέχονται η μία την άλλη και η μουσική του απλώνεται γρήγορα όπου υπάρχουν Έλληνες με τραγούδια όπως «Αννούλα του χιονιά», «ο Αλήτης», «Σ’ αγαπώ σαν το γέλιο του Μάη», «Η νύχτα μυρίζει γιασεμί», «Σαν τρελό φορτηγό», «Εξαρτάται», «Το σημάδι», «Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη», «Τα λαδάδικα», «Θάλασσες», «Δίδυμα Φεγγάρια», «Μια στάση Εδώ», «Ψηλά τα χέρια», «Βίος Ανθόσπαρτος», «Επιστροφές-καταστροφές», «Φαντάσου», «Μια βροχή», «Της μοναξιάς οι σκλάβοι».
Τα τραγούδια του ερμήνευσαν μεταξύ άλλων οι τραγουδιστές:Δημήτρης Μητροπάνος, Γιάννης Πάριος, Γιώργος Νταλάρας, Μανώλης Μητσιάς, Πασχάλης Τερζής, Γλυκερία, Χαρούλα Αλεξίου, Κωνσταντίνα, Δήμητρα Γαλάνη, Αντώνης Καλογιάννης, Τόλης Βοσκόπουλος, Μαρινέλλα, Στέλιος Διονυσίου, Γιάννης Κότσιρας,Διονύσης Θεοδόσης, Λάκης Χαλκιάς, Αλέκα Κανελλίδου, Τάνια Τσανακλίδου, Κατερίνα Κούκα, Θέμης Αδαμαντίδης, Βασίλης Σκουλάς, Μαργαρίτα Ζορμπαλά, Γιάννα Κομνηνού, Κώστας Χατζηχριστοδούλου, Νίκος Νομικός, Φωτεινή Σαββατιανού.
Η κορυφαία στιγμή στην καριέρα του είναι το 1996, όταν ο Τόκας πηγαίνει στο Άγιον Όρος και εκεί, συγκλονισμένος από τα χειρόγραφα που βρήκε και μελέτησε, έγραψε το συμφωνικό έργο Θεογεννήτωρ Μαρία, το οποίο παρουσιάστηκε μεταξύ άλλων και στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Στεφάνου της Βιέννης (2002), με ερμηνευτές τους Μανώλη Μητσιά και Κώστα Χατζηχριστοδούλου, το φωνητικό σύνολο ΄΄ECHO΄΄ συνοδεία της Bratislava Chamber Philharmonic Orchestra υπο την Διεύθυνση του Γιώργου Παγιάτη, στο πλαίσιο της ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στον ιστορικό αυτό ναό, για πρώτη φορά ακούστηκε ελληνική μουσική.
Ο Τόκας θεωρεί εκείνη την ημέρα ως την κορυφαία στιγμή στην καριέρα του. Για το έργο αυτό, ο κορυφαίος Έλληνας συνθέτης, Μίκης Θεοδωράκης, έγραψε «ο Μάριος Τόκας, πάντα στηριγμένος στις ρίζες της ελληνικής μας παράδοσης, δημιούργησε και δημιουργεί έργα γνήσια ελληνικά. Οι μελωδίες του έχουν κάτι από τον ουρανό, τη θάλασσα, τον ίδιο τον βράχο του Άθω».
Ο Μάριος Τόκας βραβεύτηκε από τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Γλαύκο Κληρίδη (2001) με το «μετάλλιο εξαίρετης προσφοράς στην πατρίδα» που αποτελεί την ύψιστη τιμή της κυπριακής πολιτείας. Μεταξύ άλλων διακρίσεων, πήρε και το βραβείο «Γιάννος Κρανιδιώτης» (2002).
Ο Μάριος Τόκας ήταν νυμφευμένος με την Αμαλία Πετσοπούλου με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά, τη Χαρά, τον Κωστή και τον Άγγελο.
