Τους συναντάμε πάντα με την άσπρη ποδιά, το άσπρο χαριτωμένο καπελάκι, πάντα γλυκομίλητοι κι υπομονετικοί, πάντα πρόθυμοι να εξυπηρετούν.
Οι νοσηλευτές, οι φύλακες άγγελοι των άρρωστων, οι προστάτες τους στο κρεβάτι του πόνου.
Είναι οι πρεσβευτές της ζωής, της ανθρωπιάς και της ελπίδας, ένας ανθρώπινος μετασχηματιστής της λύπης και της δυστυχίας, που φέρνει τη χαρά και την ελπίδα.
Επάγγελμα δύσκολο και κουραστικό, ψυχές ευγενικές με πραγματική αγάπη για το συνάνθρωπο για αυτό απαιτείται από μέρους μας κατανόηση, αναγνώριση των προσπαθειών τους και εκτίμηση της πολύτιμης προσφοράς τους.
Ας πάψουμε να τους θεωρούμε υποχρεωμένους να υφίστανται τις παραξενιές και τις ιδιοτροπίες μας κι ας μην δυσκολεύουμε την ζωή τους κοντά μας.
Ας έχουμε πάντα υπόψη μας πως ζουν διαρκώς με τον ανθρώπινο πόνο, μέσα σε ένα απαίσιο περιβάλλον, που μπορεί να τους προσφέρει ελάχιστες ή ανύπαρκτες χαρές, ας είμαστε εμείς, όσο μπορούμε, βοηθοί τους στο δύσκολο έργο τους.
Ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλους τους Νοσηλευτές!
