Όταν αποικιοκρατικός στρατός περιλούει με βενζίνη και καίει ένα μαχητή της ελευθερίας, έναν μάστρον λίαν αγαπητόν σε ολόκληρον την νήσον και ιδίως στους χωρικούς συνεργάτες του σε ολόκληρον τον ορεινόν όγκο του Τροόδους και όταν σαράντα δημοσιογράφοι στις ανταποκρίσεις τους περιγράφουν έναν μαχητή που λόγω και έργω απάντησε στους επιχειρούντες Βρεττανους με ένα ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ. Μπορούμε μόνον να γράψουμε για ΤΟ ΦΩΣ που περιλούει την νήσον ολόκληρην από τότε. ΤΟ ΦΩΣ ΜΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΜΑΣ ΤΩΝ ΑΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΧΩΡΙΚΩΝ ΜΑΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΘΡΗΝΗΣΑΝ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ.
ΤΟ ΦΩΣ ετούτο πολέμησαν αρκετοι τα τελευταία χρόνια.Αυτή η πολεμική μόνον κακόν κόμισε στον τόπον μας.
Δυστυχώς δεν ήτο πολεμική ουδέτερη.Επιχειρούσε να εκμειώσει τον κορυφαίο των νεομαρτύρων μας.Απλά γιατι η αρετή του το Φως του βίου του δεν βόλευε τις προπαγάνδες και τα συμφεροντα τους.Αποδωμούσε τις ιδεολογικές και υπαρξιακές τους εμμονές.
Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ ΦΒΤΙΖΕΙ ΑΚΟΜΗ ΤΗΝ ΝΗΣΟΝ.
ΕΙΝΑΙ ΜΕΣ ΤΟ ΦΩΣ ΚΑΘΩΣ ΕΛΕΓΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ.
ΜΕΣ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ...
Για να γραφουμε τη θυσία με το όνομα της...
ΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ
