Συνηθίζεται από πολιτικά πρόσωπα και όχι μόνο να ερμηνεύουν νόμους αλλά και γεγονότα κατά το δοκούν.
Εδώ και δύο μέρες φωνάζουν όλοι για απαράδεκτες και καταδικαστέες αποκαλύψεις που διασύρουν αχρείαστα τη χώρα μας διεθνώς. Η παρακολούθηση των τηλεφώνων του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Νίκου Ανδρουλάκη και του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη, από εταιρεία με έδρα την Κύπρο μας θυμίζει για ακόμη μια φορά πως η ιδιωτική ζωή των πολιτών μπορεί ανά πάσα στιγμή να γίνει δημόσια προβολή χωρίς να μπορεί κάποιος να κάνει κάτι.
Η κυβέρνηση ρίχνει το μπαλάκι αλλού και δηλώνει κατηγορηματικά ότι ουδέποτε κατά την 9ετή διακυβέρνηση του Προέδρου Αναστασιάδη επιτράπηκε ή έγινε ανεκτή, έστω και εμμέσως, η παρακολούθηση του οποιουδήποτε πολιτικού προσώπου, πολιτικών κομμάτων, δημοσιογράφων, Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και νομοταγών πολιτών. Ταυτόχρονα μας τονίζει δια μέσω του Κυβερνητικού Εκπροσώπου ότι στην Κύπρο υφίσταται ένα υγιές νομικό πλαίσιο προστασίας της ιδιωτικής ζωής και του αδιάβλητου των επικοινωνιών των πολιτών, το οποίο, σε συνεργασία με τη Βουλή των Αντιπροσώπων, συνεχώς ενισχύουν και αναβαθμίζουν.
Τα γεγονότα δυστυχώς μαρτυρούν άλλα, πως τίποτα δεν ενισχύεται και κανένας δεν προστατεύεται, αφού πριν 2 σχεδόν χρόνια η «δημοσιογραφική» ομάδα του Αl Jazeera, ήρθε στην Κύπρο «καμουφλαρισμένη» κάνοντας τις έρευνες και τις υποκλοπές της χωρίς να σκάσει μύτη. Ξεκίνησαν έρευνες για τα χρυσά διαβατήρια αλλά κανείς δεν τόλμησε να ψάξει το πως, το πότε και από πού εισήλθαν στην Κυπριακή Δημοκρατία. Βαρούσαμε όλοι παλαμάκια για το σκάνδαλο και ζητούσαμε την «κεφαλή επί πίνακι» των εμπλεκόμενων ατόμων. Κανείς δεν φώναξε για τα προσωπικά δεδομένα όταν μάλιστα γνώριζαν όλοι πολύ καλά πως το Al Jazeera Media Network στις 15/9/20, ανακηρύχθηκε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ ως «πράκτορας της κυβέρνησης του Κατάρ» και διέταξε μάλιστα το τμήμα κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης να το εγγράψει ως ξένο πράκτορα.
Τελικά το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής των πολιτών που αρχίζει και που τελειώνει;