Με τα μάτια και τον στοχασμό ενός οκτάχρονου τότε....
Έζησα στη Λεμεσό οκτώ χρόνια χωρίς κατοχή. Το 1974 ήμουν οκτώ χρονών. Τα χρόνια εκείνα για μας ήταν όμορφα παρά τις στερήσεις. Το σχολείο μας ήταν σχολείο φτωχολογιάς. Πάνω από το σχολείο ήταν μια γειτονιά με σπίτια πολύ φτωχά γεμάτα στερήσεις.
Απόηχοι διχασμού υπήρχαν. Συνθήματα στους τοίχους. Σάκκοι άμμου έξω από αστυνομικούς σταθμούς. Βόμβες, δολοφονίες.
Στο διχασμό αυτό υπήρχαν πρωταγωνιστές. Υπήρχαν και άνθρωποι νουνεχείς που ανησυχούσαν. Συνήθως όσοι δεν τους έσερναν τα κόμματα, οι προσωπολατρείες και τα συμφέροντα. Γιατί κακά τα ψέματα χρήμα εκινήτο εκείνα τα χρόνια και στις δυο όχθες νόμιμη και παράνομη.
Μια προσεχτική παρατήρηση των κατοπινών ετών και του ήθους της αυτοκριτικής που κόμιζε καθένας από τους μικρούς και μεγάλους πρωταγωνιστές είναι και ήταν πολύ διδακτική. Δεν αναφέρουμε σε όσους μετείχαν σε δολοφονίες και σε βασανιστήρια. Αυτοί θα έπρεπε να προσαχθούν σε δικές. Καθώς και οι των διπλών παιχνιδιών.
Ο φανατισμός από το 1972 ήταν ακραίος. Το νοιώθαμε και εμείς τα παιδιά. Υπήρχαν γειτονιές που έπεφτε ξύλο μόνο γιατί ο πατέρας του μικρού άνηκε στο άλλο στρατόπεδο. Όποιο και αν ήταν αυτό. Υπήρχε διχασμός στα Γυμνάσια. Αυτά ποτέ δεν συζητήθηκαν νηφάλια. Ποιοι ανέπτυσσαν αυτό τον φανατισμό κάποτε βασισμένο σε μύθους και ακρότητες. Οι μετέχοντες και στις δυο παρατάξεις ήταν εκατοντάδες χιλιαδές μαθητές και μαθήτριες. Απόηχοι αυτών των αντιπαραθέσεων ορίζουν ακομά την κοινωνική και πολιτική μας ζωή.
Υπάρχει οπτικό και οπτικοακουστικό υλικό της περιόδου που καταδεικνείει τον όγκο του διχασμού από τις διαδηλώσεις και τις δημόσιες παρουσίες και των
δυο νεανικών τοποθετήσεων.
Μετά το άλλο θέμα η οπλοφορία και τα εκρηκτικά. Πού τα έβρισκαν όλα αυτά; Ποιοι τα διένημαν; Υπήρχαν πολυάριθμα κρυμμένα. Ο υπόκοσμος και οι υπόγειες σχέσεις του και με τα δυο άκρα. Κοινό μυστικό για πολλούς πρωταγωνιστές και ερευνητές.
Και όλα αυτά λες και δεν υπήρχαν άλλοι στην υφήλιο λες και δεν υπήρχαν μυστικές υπηρεσίες με στοχεύσεις συμφέροντα. Αν δε αναλυθούν οι αντιλήξεις περί κινδύνου που είχαν αρκετοί των ηγετών μας κυριολεκτικά σε ζώνει η απελπισία. Οι μαρτυρίες του Χριστόδουλου Βενιαμίν, του Λάζαρου Σκαλιστή και η κατάθεση Σημαιοφοριδη σε ολες τις Επιτροπες Φακελλου της Κυπρου αρκουν για να δραπετευσεις απο την αναγνωση της εποχης με συνθηματα και λυσεις ερμηνειες κατοπιν εορτης συνηθως λεγοντας μισες αληθειες.
Ταυτοχρονα καποιοι επιτηδειοι πλουτιζαν και πλουτιζουν συχνα κρατωντας ολα τα σχοινια.
Το πρα ξικοπημα και η εισβολη μας εκλεψαν ενα κομματι απο την παιδικη και εφηβικη μας και νεανικη ηλικια .Χιλιαδες ωρες μελετης ερευνας συζητησεων με πρωταγωνιστες και απλους ανθρωπους. Μερονυχτα κοπιωδους μελετης ξενων εγγραφων και δημοσιευματων. Χρονια στην ερευνα της μαχης των πληροφοριων απο το 1900 μεχρι το 1980 μας αναγκασαν να στοχαζομαστε συχνα.
Για λογους πολυσυνθετους η πολιτικοοικονομικη ελιτ της Κυπρου ιδιαιτερα μετα το 1965 ειναι εμπλεη παθων αντιζηλιων αντικρουομενων συμφεροντων. Με πρωτο πεδιο τη Λευκωσια οπου απο το 1929 εχουμε τεκμηρια για πληροφοριοδοτες και συνεργατες ξενων συμφεροντων. και υπηρεσιων.
Μετα το 1960 θεριευει και η μαχη των αντιπροσωπειων απο χωρες που πρωτομπαινουν δυναμικα στο νησι και απο το Δυτικο και το Ανατολικο Στρατοπεδο.
Ολοκληρες δυναστειες συμφεροντων και χρηματος οικοδομουνται και κομιζουν ποικιλα ηθη κυριως στις ελιτ των πολεων και των ακολουθων τους
Την ιδια περιοδο ακμαζει ο Συνεργατισμος αλλα ταυτοχρονα αντιμετωπιζει τα δικα του προβληματα συγκεντρωσης εξουσιων και εκμεταλλευσης του απο εξωσυνεργατιστικα κεντρα αλλα παρουσιαζονται και οι πρωτες εκμεταλλευσεις του και ποικιλων ειδων παραχρησεις του.
Ολα αυτα τα παθη και τα συμφεροντα μαζι με την απουσια προσγειωμενου διαλογου οδηγησαν μαζι με τη χουντικη παρανοια και τον παραμονευοντα Κισσιγκερ και τις δρασεις των Αμερικανικων Βρεττανικων και Σοβιετικων Υπηρεσιων σε μια διχονοια μισους. Τα υπολοιπα τα ανελαβε η χουντα του Ιωαννιδη που δεν μπορεσε να παρακολουθησει και να ερμηνευσει τα παιγνια του τοτε Αμερικανου ΥΠΕΞ και των ακολουθων του εν Αθηναις και αλλαχου.
Αυτα για προβληματισμο χωρις προθεση αθωωσης κανενος.
ΥΓ. ΑΝΗΚΩ ΣΕ ΜΙΑ ΓΕΝΙΑ που δεν τη χωριζει ουτε μια σταγονα αιματος. Μια γενια που πληρωνει ακομη λογαριασμους ιδιαιτερα κοινωνικους για τα παθη των παλαιοτερων. Συνειδητα επελεξα μεχρι τωρα να μην ενταχτω σε κομμα.Και για αυτο πληρωσαμε πολλοι. Μηπως ειναι καιρος να πουμε και το δικο μας λογο. Μηπως και εμεις οι ουτιδανοι των χωριων επιτρεπεται να χαραξουμε χναριν περαν των παθων των αππωμενων καθε χρωματιστης ελιτ ανευ μισους για το χαττηρι της φτωχολογιας που τζιαι σημερα πληρωνει λοαρκασμους που ως επι το πλειστον αλλοι του εδημιουργησαν.
