Ο μάστρε Αντρέας ο Βλασκος ήταν ο καλός υπομονετικος σαμαρειτης. της γειτονιάς. Μας φιλοξενουσε στο τεράστιο γκαράζ, βαφειο της γειτονιάς, με μια υπομονή αξεχαστη. Μαστορευαμε μαζί με τον Αντωνη τον μικροτερο γιο του ώρες πολλές μες τα πόθκια του και αυτος υπομονετικα συνεχίζε τον αγώνα για τον επιουσιον μες τες πογιαες, τα θιννερ , τον κομπρεσορο και τις πιστολες.
Εμείς τριφαμε σκουριασμενους σκελετους ,ππατσιαραμε φουρπους και εσωτερικα ποδηλατων,βαζαμε καδενες, προβαραμε μικρούς, πισινους τρόχους για ποδήλατα καρκαντά στυλ σκραμπερ. Απο κοντά ο κύριος Αντρέας κονφοστεκοταν και εδίδε τεχνικες συμβουλες,εβαζε το χερι του προσεκτικά να μας βοηθήσει, να διορθωσει τυχον γκαφοειδης μαστορκες μας με ένα πλάτυ χαμόγελο μες την μπλε στολή του μηχανικου...
