Παναγια μου Παναγια μου παρηγορα την καρδια μας και χαρίσε μας πίστην Κύριου πρωτινην, αληθινήν ατοφιαν έστω και φτωσικην όπως τους παλαιους καιρους...
-------------
Η πίστη. Η δική μας πίστη η πρωτινη των παππουδων και των γιαγιαδων μας. Η πιστη του πατρος και της μητρος μας όπως την ζησαμεν στην καθημερινότητα τους μα και την συνολην βιωτην τους. Η πίστη της δασκαλας των πρώτων μας γραμματων όπως προεβαλλεν από τις βιβλικες της διηγησεις έμπρος σε μιαν τάξην θαυμαζουσαν τον λόγον και τους ειλικρινείς οφθαλμους της. Η πίστη του δάσκαλος μας εις την εκτην τάξην όταν μας εμανθανεν τα πρώτα μας ψαλτικα τα οποία αναβλυζουν εκ της τύχης τα τρισβαθα αβιαστως και λυτρωτικως.
Κι ύστερα η πιστις οσων γνωρίσες βιωσαντας,βασανους,αλυσους,κατατρεγμους,φυλακισεις,δεσμα οδυνηρα. Το θαυμαν εις τον βιον τους εκεινας τας μεγιστως εμπονους ώρας αλλά και κατοπινα. Ετουτη η πιστις πολύ σε εσυγκινουσε....
Γράφει ο σοφός συγγραφέας δια αυτή την πίστην : "Εἶναι γεγονός ὅτι, ὅπου ὑπάρχει ἰσχυρή καί ἀληθινή πίστη στό πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου Ἰησοῦ, ἡ πίστη αὐτή ἔχει τόση δύναμη, ὥστε νά κάμνει ἔργα θαυμαστά. Θαύματα πραγματικά. Διότι ἡ πίστη στό Χριστό εἶναι ἡ μεγαλύτερη δύναμη στόν κόσμο." (π.Γρηγοριος Μουσουρουλης)
Ας το γράφουμε και πρωτινα. Για την πιστη των γιαγιαων μας εχω να λαλω. Για τη γνωσην των παππουων μας εχω να λαλω. Εξεραν σσιλλια πραματα να καμουν τζιαι λλια να λαλουν.
Απλοι τζιαι ισιοι οι περιτου. Εν εκατηγορουσαν ευκολα οι πιο πολλοι.
Ο παππους μου εφορεν συχνα τη βρακαν του την καλην τζιαι την Κυριακην επηαιννεν στον Αην Πιφανην. Αγαπαν τους φτωχους. Τες βασανισμενες χωρκανες του. Αφηννεν τη γιαγιαν μου να τες βοηθα χωρις να γογγιζει....
Για την Παραδοσην του τοπου ουλλην εχουμεν να λαλουμεν πως εκρατησεν μας επλουμισεν μας εσωσεν μας.Για την πίστην μας την πρωτινην ομιλουμεν ...
Αυτή που στηριξε τους προγονους μας και μας σε περιστασεις δύσκολες και καταιγίδες του βιου μεγάλες.
Και ο σοφός συγγραφέας μας ξαναεπισκεπτεται και διδασκει για την πίστην: "Ἡ πίστη μᾶς χρειάζεται πάντοτε, ἰδιαίτερα ὅμως στίς δύσκολες περιστάσεις τῆς ζωῆς μας. Τότε μάλιστα φανερώνεται καί ἡ δύναμή της. Ὅταν ὑπάρχουν ἀσθένειες καί καταστροφές πού ἀπειλοῦν τή ζωή μας καί τή ζωή τῶν δικῶν μας. Ὅταν ὁ θάνατος μᾶς ἐπισκέπτεται καί ὁ πόνος πλημμυρίζει τή ψυχή μας, γιά τό χωρισμό ἀπό πρόσωπα προσφιλῆ. Τότε πού λυγίζουν οἱ δυνάμεις μας καί αἰσθανόμαστε τόν ἑαυτό μας ἀδύνατο σάν τό ἄχυρο, ὅταν ὑπάρχει ἡ πίστη, τότε ἡ ἀδυναμία μας ἐξαφανίζεται καί μποροῦμε χάρις στήν πίστη νά ἀντιμετωπίζουμε καί τά χειρότερα περιστατικά μέ ἠρεμία, μέ εἰρήνη ψυχῆς καί νά ὑπερνικοῦμε τίς δυσκολίες πού τά συνοδεύουν. Καί τοῦτο διότι ἡ πίστη εἶναι ἡ ἀπόλυτη βεβαιότητα στήν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία "τά ἀδύνατα παρά ἀνθρώποις" τά κάμνει δυνατά καί εὔκολα. Πίστη εἶναι ἀκόμη ἡ ἀπόλυτη βεβαιότητα στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο, ἡ ὁποία ἐκδηλώνεται πάντοτε πλούσια.
Ἡ πίστη ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο κοντά στόν Χριστό. Τόν κάμνει νά προσεύχεται στόν Χριστό, νά παρακαλεῖ καί νά ζητεῖ τή βοήθειά του, μέ ταπείνωση καί συντριβή καρδίας. Δίνει ἀκόμη τή βεβαιότητα ὅτι ὁ Κύριος ἀκούει καί ἔρχεται ἐνισχυτής καί βοηθός καί παίρνει τόν ἄνθρωπο κάτω ἀπό τήν προστασία του"(π.Γρηγοριος Μουσουρουλης)
Κι ύστερα ...Εν ωρα θλιψεων και δοκιμασιων σου απομενει η προσευχη και η μνημη αγαπης παλαιας.
Το δωμα της γιαγιας σου, η δροσος απο τον κο'λπο της Πολεως Χρυσοχους και τα άστρα ,η κτισις που μιλούσε βραδυνα και σε καλουσε σε δοξολογιαν πιστεως και προσευχην ικετευτικην: Κυριε ευλογησε κι εμας τους ανεπροκοπους τους αντιπαραγωγικους τους ενιοτε ολιγοπιστους.Τους αδυνατουντες να παραξουν χρημαν ικανον επαινετον εν τη κυπριακη κοινωνια.....
Παναγια μου Παναγια μου παρηγορα την καρδια μας και χαρίσε μας πίστην Κύριου πρωτινην αληθινή ατοφιαν έστω και φτωσικην όπως τους παλαιους καιρους...
