Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που ταλανίζουν την δημόσια ζωή της Κύπρου είναι και η μακροχρόνια αναξιοπιστία αρκετών πολιτικών που οδήγησαν τον μέσο πολίτη στην απόγνωση, την απελπισία, την απογοήτευση και τελικά στην παραίτηση από τα κοινά, από τη διεκδίκηση και από την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Η πολιτική ζωή του τόπου δέχτηκε ένα ανελέητο κτύπημα με τις τελευταίες εξελίξεις που έχουν σχέση με τις προεδρικές εκλογές. Αφετηρία αυτών των εξελίξεων, που είχαν ως πρόσφατο αποτέλεσμα την παραίτηση του Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Χριστοδουλίδη, απετέλεσαν η εμμονή, η επιμονή, ο σχεδιασμός και τελικά το «κατόρθωμα» του Προέδρου του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου να οδηγήσει τη χώρα σε μια μακρά και πρόωρη προεκλογική εκστρατεία που όχι μόνο επέβαλε ο ίδιος και οι συνεργάτες του, αλλά και πυροδότησε με τον πιο έντονο τρόπο το επικείμενο προεκλογικό σκηνικό.
Για την ιστορία να υπενθυμίσουμε ότι ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, θέλοντας να εξουδετερώσει ή να αποδυναμώσει την πιθανή και φημολογούμενη υποψηφιότητα του πρώην ΥΠΕΞ, μεθόδευσε - με τη γνωστή σε όλους μαεστρία του - τις διαδικασίες εντός του ΔΗΣΥ και εμμέσως εξανάγκασε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αποδεχτεί – εκών / άκων - την παραίτηση του στενότερου συνεργάτη του στο νευραλγικό Υπουργείο Εξωτερικών.
Χάριν των προσωπικών του φιλοδοξιών – έστω θεμιτών – ο κ. Νεοφύτου παράβλεψε το γεγονός ότι μια μακροχρόνια προεκλογική εκστρατεία, όχι μόνο θα αποδυναμώσει το όποιο έργο της Κυβέρνησης – και ιδιαίτερα στον ευαίσθητο και κρίσιμο τομέα της εξωτερικής πολιτικής - αλλά και θα οδηγήσει τη χώρα σε μια μακρά και δύσκολη διαδρομή αντιπαραθέσεων, αντιπαλοτήτων και αστάθειας σε όλη τη δημόσια ζωή της Πατρίδας μας μέχρι το Φεβρουάριο 2023.
Δυστυχώς το ύφος, το περιεχόμενο και οι χαρακτηρισμοί που ατυχώς ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ και οι συνεργάτες του επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν στο κείμενο της δημοσιογραφικής διάσκεψης της Παρασκευής 7/1/2022, δεν τιμούν κανένα και πολύ περισσότερο ούτε ένα πολιτισμένο και δημοκρατικό διάλογο που δικαιούται μια αναπτυγμένη χώρα του 21 ου αιώνα.
Θεωρώ χρήσιμο να επιχειρηματολογήσω στα κυριότερα σημεία της διάσκεψης του Προέδρου του ΔΗΣΥ.
Δημοφιλία: Ο κ. Νεοφύτου αμφισβήτησε ευθέως τη χρησιμότητα και την αναγκαιότητα της δημοφιλίας ενός εν δυνάμει υποψηφίου στο ύπατο αξίωμα μιας χώρας.
Το κύριο όμως συστατικό που οδηγεί τον πολίτη να ασκήσει την προτίμησή του στο ύψιστο εκλογικό του δικαίωμα είναι η έλξη και η προτίμηση του για συγκεκριμένο υποψήφιο και η πεποίθησή του ότι αυτός είναι ο καλύτερος έναντι των υπολοίπων.
Δεν νομίζω να υπάρχει προηγούμενο να εκλέγεται στην εξουσία, με δημοκρατικά μέσα – και μάλιστα στο ύπατο αξίωμα – υποψήφιος που δεν είναι αγαπητός στο λαό, δημοφιλής όπως καταμαρτυρεί και η σύνθετη λέξη δήμος – φίλος.
Καρχαρίες και χρυσόψαρα
Ατυχέστατος ο χαρακτηρισμός – κατά την άποψή μου – από πάσης πλευράς. Να εννοήσουμε ότι ο κ. Νεοφύτου θεωρεί ότι όλοι οι πολιτικοί για να επιτελέσουν το έργο και την αποστολή τους θα πρέπει να έχουν τα χαρακτηριστικά του πιο αποκρουστικού, επικίνδυνου θηλαστικού που μόνο τρόμο , αποστροφή και θάνατο προκαλεί;
Μπαρουτοκαπνισμένος
Με τη δήλωσή του αυτή ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ θεωρεί ότι η ενάσκηση της πολιτικής είναι ένας συνεχής πόλεμος αλληλοεξόντωσης των αντιπάλων και μια συνεχής πάλη στήθος με στήθος των πολιτικών ανδρών και μάλιστα με…μπαρούτι ;
Ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου άρχισε την προεκλογική του εκστρατεία πολύ νωρίτερα από την προχθεσινή δημοσιογραφική του διάσκεψη. Δεν θα σχολιάσω ούτε και θα αξιολογήσω τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις των τελευταίων 3 – 4 μηνών που σέρβιρε ως γκαρσόνι σε εστιατόριο της Πάφου, ούτε που μάζευε κεράσια στα χωράφια λέγοντας πως είναι πιο εύκολο να μαζεύει ψήφους παρά κεράσια, ούτε την ιστορία με τα παπουτσόσυκα που έγιναν όλα viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Αυτό είναι έργο των επικοινωνιολόγων του και αφορά κυρίως τους οπαδούς του.
Εκείνο όμως που με αφορά ως ενεργό πολίτη αυτού του τόπου, που μετέχει με θάρρος και παρρησία στο δημόσιο διάλογο, είναι η διασφάλιση των ελάχιστων επιπέδων νηφαλιότητας, ηρεμίας και αλληλοσεβασμού στον πολιτικό πολιτισμό μιας Πατρίδας που οδηγείται από το κακό στο χειρότερο.
Μέσα σε συνθήκες που τείνουν να διαιωνίσουν την εκκρεμότητα στο εθνικό μας πρόβλημα και να επιβάλουν τη λύση της διχοτόμησης και των δύο κρατών, μέσα στη διαφθορά, τη διαπλοκή, τα σκάνδαλα ,την αναξιοκρατία και την κατάρρευση των θεσμών και των αξιών στη μοιρασμένη Πατρίδα μας αλλά και στο μέσο μιας πανδημίας που εκκολάπτει κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, μέσα στην απόγνωση και τον πανικό που η αβεβαιότητα για το αύριο έχει επιβάλει, η χειρότερη υπηρεσία που μπορούν οι πολιτικοί μας ταγοί να προσφέρουν - οπουδήποτε και αν ανήκουν, οποιοδήποτε ιδεολογικοπολιτικό στίγμα και προέλευση και αν έχουν - είναι ο φανατισμός, η πόλωση, η μισαλλοδοξία και η εχθρότητα μεταξύ εαυτών και αλλήλων.
Ας ευχηθούμε όπως, το πολιτικό κλίμα που πυροδοτήθηκε με τον χειρότερο και τον πλέον απευκταίο τρόπο, αντικατασταθεί το συντομότερο δυνατόν με το κλίμα της συναίνεσης, του αλληλοσεβασμού και της ηρεμίας.
Η αιμάσσουσα Πατρίδα μας δεν μπορεί να αντέξει στους αλληλοσπαραγμούς και στην αλληλοεξόντωση, στοιχεία που μας οδήγησαν στα σημερινά τραγικά αδιέξοδα.
Αυτή είναι η ύψιστη επιταγή προς όλους και στον καθένα ξεχωριστά που προσδοκεί να οδηγήσει το σπασμένο μας καράβι στο .. . πλησιέστερο και το ασφαλέστερο ναυπηγείο.
Ας θυμηθούμε όλοι λοιπόν τους στίχους του βραβευμένου μας ποιητή Γιώργου Σεφέρη στο ποίημα του «Ο τελευταίος Σταθμός»
«. . . Όμως ο τόπος που τον πελεκούν και που τον καίνε σαν το πεύκο, και τον βλέπεις είτε στο σκοτεινό βαγόνι, χωρίς νερό, σπασμένα τζάμια, νύκτες και νύκτες είτε στο πυρωμένο πλοίο που θα βουλιάξει καθώς το δείχνουν οι στατιστικές . . .»
Ας ανατρέψουμε όλοι μαζί τις στατιστικές για να μη βουλιάξει το πλοίο ΜΑΣ.
Ανδρέας Μορφίτης
Ενεργός Πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας
10/1/2022
Υ.Γ. Οι πιο πάνω απόψεις μου δεν εξυπακούουν την a priori υποστήριξη μου προς μια ενδεχόμενη κατάθεση υποψηφιότητας του Νίκου Χριστοδουλίδη για το αξίωμα του
Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας . ΙΔΩΜΕΝ.
