Hρθε και με βρήκε παραμονες Χριστουγεννων στο Σχολειο μου στην Παφο.Μες τη βραση της οικονομικης κρίσης.Με βασανιζε απο μερες τι θα γινονταν
παραμονη πρωτοχρονιας τόσες οικογενειες.Με τα Χριστουγεννα τα ειχαμε καταφερει με την αλληλεγγυη πολλωνΚι ας ελειπε το κρατος τους πρωτους
δυσκολους μηνες.
Φορτωμενος κουπονια .Πλουσιοπαροχες μεριδες στη σχαρα το απογευμα της παραμονης.Να λες πως κερδισαν στην κληρωση.Ηταν ενα δωρο, μια χαρα εξ ουρανου.Εκεινη τη χρονια ειχε γυρισει όλα τα σχολεια της χειμαζωμενης οικονομικα Παφου με αυτη τη γενναια αποφαση που σκορπουσε ελπιδα.
Τα επομενα δυο χρονια συνεργαστηκαμε για να πετυχει αυτη η προσφορα.Δεν το γραφω για μενα τον πτωχο στης αγαπης τη μαχη.Το γραφω για τουτο το παιδι τον νεο της Παφου που η θυμηση του συχνα μου δινει κουραγιο.οταν παλευω με τις αντιξοοτητες των ημερων μας που ειναι δυσκολες ακομη για παιδια και οικογενειες και στη Λεμεσο των φτωχογειτονιων Χαρηκα κατοπινα οταν συνειδητοποιησα την καταγωγη του. Η ριζα του απο οικογενεια της Δρουσιας.Μια οικογενεια που την εκτιμουσε και την αγαπουσε ο πατερας μου πουνηξερε τελικα να ζυγιζει τους ανθρωπους χωρις να λεει πολλα
πολλα
Προσευχη πολλων να τον εχει ο Θεος καλα...