Αυτοβιογραφικές γραφές;
Αυτή τη μαρτυρία εν αληθεία καταθέτω 1
Νύχτες που πέρασα ακραίας μοναξιάς γιατί τόλμησα να χαράξω τον ευτυχισμό ή τον συνειδητό ή ασυνείδητό συσχηματισμό πολύτιμων φίλων ή γιατι απλά διαφώνησα μαζί τους. Από τα χρόνια της εφηβείας που ενετάχθειν εις τα κοινά πάντα ανένταχτος κομμάτικά. Δεν είχα ποτε κομματική ταυτότητα. Ούτε όμως έκρυψα ποτε την αγάπη μου για την Κύπρον, το χωρκόν μου, την γειτονιά μου, την Ελλάδα, μα προτίστως τις θκυο εκκλησιες της γειτονιάς μου το Αην Γιάννην τον Ελεήμονα και τον Απόστολόν Αντρέαν Χαράκη.
Δεν είναι κάτι που κρύβεται πως ενταχτηκά και διακόνησα κατά καιρούς τα μαθητικά συμβούλια τη Φοιτητική κοινότητα της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Κύπρου διατελέσας μέλος, Γραμματέας και Αντιπρόεδρος. Κυρίου εύνοια με αξιωσε δυο φορές να παρελάσω με τη σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας της Σχολής μια σημαία που σεβουμαι και αγαπώ επίσης. Ολά αυτά χωρίς τη μεσολάβηση κόμματος ή Οργάνωσης...
Τύχη αγαθή με αξίωσε να συμμετέχω στο μεγάλο κίνημα το αντικατοχικό της ΑΝΟΙΞΗΣ του 1990. Μαζί μου και παιδιά που σήμερα συμμετέχουν στην πολιτική ζωή του τόπου σε δώματα ανώτερα.Τότε ήμουν εκεί με τους ανένταχτούς και τους δυναμικούς της Εκκλήσιάς που βγάζαν πολλήν δουλειάν τότε....
Με τα μελάνια, τα χαρτιά, τους πολυγράφους, τις συνεργασίες και τις εκδοτικές πρωτοβουλίες αρκινέψαμέν κάπου στο σιειμώναν του 1981 ύστερα εστείλαμεν κείμενα στην εφημερίδαν Ο ΑΓΩΝ και σιγά σιγά με το μολύβίν τζιαι την πένναν μας επέμπαμεν κείμενα πόλα σέλα της Κύπρου και της Ελλάδος....
Ταυτόχρονά που τα μικράτα εκρίναμεν ωφέλιμόν να μετέχουμεν εις διάφορες πρωτοβουλίες και έντυπά. Νεάνικές πρωτοβουλίες, αθλητικές, προσκοπικές, χριστιάνικές των Κέντρων Νεότητός του Αγροτικού Αθλητισμού....
Κείμενα εσυγγράφαμεν και κατα παραγγελίαν και για χαττήριν και χαριν φιλίας και χωρκατικής αγάπης.....
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ
Αυτή τη μαρτυρία εν αληθεία καταθέτω 2
Μια από τις δύσκολές παιδικές νεανικές μου επιλογές ιδιαίτερα στα χρόνια της εφηβείας .Τότε μέσα από πολλά διαβάσματα και εμπειρίες αλλά και μέσα από την ακριβή φιλία παιδιών που οι οικογενειακες τους ρίζες και οι γεωγραφικές τους καταγωγές ήταν ποικίλες και συχνά αντικρουόμενες. Άρχισα να κατάλήγω σε μια θέαση των Ελλήνων της Κύπρού σε ένα δρόμο ενότητας χωρίς τα έντονά πάθη των κομμάτων και τη διχόνοια και το μίσος αρκετών ηγετικών μορφών αλλά και βαθιά ενταγμένων πολιτών μεγαλυτέρων από τα παιδιά της Εισβολής.
Ταυτόχρονά μελετούσα τους εν τω φωτί πορευομένους ανθρώπους της Κύπρους του πενήντα.
Χωρίς να το καταλαβαίνω αρχισα να διαβάζω τα της Κύπρου με τον τρόπο που τα διάβαζε ο Μιχάλης Πασιαρδής στην ποιήση του. Χωρίς να αμφιβάλλώ πως είμαστε Έλληνες παρά τις ενοχές εκείνων που περιγραφε ο ποιητής στο γνωστο μελοποιημένο ποίημα του..
Δεν το κρύβω πως είχα μια αγάπη περισσή για τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη, τον Γρηγόρη Αυξεντίου, τον Ιάκωβο Πατάτσο, για τη έντονά χριστιανική του αντρεία το Μάρκό Δράκο και άλλους πολλούς χωρίς να ξεχνώ τους συντοπίτες μου μάρτυρες με πρώτο τον Παπαβερκίου που τον έμαθα από τη γιαγιά μου και τους τρεις του Νέου Χωρίου που μου τους ιστορούσε ο πατέρας μου και ο θείος και οι θείες μου...
ΥΓ.Μεν φοάστε. Εν επκιάα τα βουνά. Απλά είπα να γράψω ολίγα δια να εκκόψω την αφορμήν τον θελόντων αφορμήν και των εχόντων πτωχήν μνήμην ή ηθελημέναν εβαλάν μας ποικιλοτρόπως πόσταν αμπα τζιαι ξημουττήσουμεν τζιαι εμεις οι μη έχοες πλάτες τζιαι αδρώπους εις τα κόμματα..
Ελευθερια του ΠΡΟΣΩΠΟΥ
Στην Παιδαγωγική Ακαδημία Κύπρου κατέφθασα πρότελευταιος από τους νεοσύλλεκτους στις 19 Σεπτεμβριου του 1984. Αργούσε η ΥΕΣΑ να φτάσει στα Πηγαίνια για να πάρω νομότυπως το δια νόμου επιβαλλόμενον ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟΝ. Η χρονιά ξεκίνησε με συνελεύσεις και παρα την κούραση απο τη σκληρή εκπαίδευση βρήκα το κουρήγιο να εκφράζω γνώμη και να ομιλώ ελεύθερα παρα το νεαρόν και άπειρον του αρτι αφιχθέντος πρωτοετούς.
Κατά τα απογεύματα θαύμαζα την πολύ πλούσια βιβλιοθήκη, το δεύτερο μας σπίτι για τα επόμενα χρόνια. Αρκετοί εραστές του βιβλίου και του περιοδικού τύπου μάθαμε την κάθε της γωνιά ή τουλάχιστον τις πλείστες.
Ήταν καλά οργανωμένη και πολύ πλούσια στον τομέα της λογοτεχνίας. Παράδεισος για όσους και όσες σκαρώναμε στίχους και τα πρώτα μας πεζά...
Γνωρίζοντας σταδιακά τους δασκάλους και τις δασκάλες μας κατάλαβα πως είχα πολλά να κερδίσω στο διάλογο μαζί τους.
Μορφή κυρίαρχη ο διευθυντής Μιχαλάκης Μαραθεύτης που δίδασκε "Θεωρία της Παιδείας" και η αποτίμηση του σύγχρονου κόσμου στις διαλέξεις, τα κείμενα και το βιβλίο του "Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΙΔΕΙΑ" ητο προφητική και επαρκώς περιγραφική για τα όσα μας περίμεναν.
Αν βέβαια ακολουθούσαμε τις σειρήνες των καιροσκόπων των καιρών μας.
Το διάβαζα τις προάλλες το βιβλίο και έμεινα ενεος απο τη σοφία των ιχνογραφήσεων του κινδύνου που ερχόταν για τον Ελληνισμό και την ΚΥΠΡΟ.
Επιπρόσθετα προέβλεψε τις οδούς που θα ακολουθούσαν τα κόμματα, τις εποχές που έρχονταν.
Από τότε είχα καταλάβει το δίκαιο της επιμονής του στην αγωγή και την ελευθερία του ΠΡΟΣΩΠΟΥ και την εμμονή του στην ΑΓΑΠΗ σε πολλά κείμενα και λόγους του.
Φοβόταν μην την χάσουμε και επέμενε να την επαναλαμβάνει...
