Μας ξέρεις ημείς δεν έχεις ανακαλύψει τώρα την αντίσταση.
Τον προπάππον μας δέσμιον τον εσερνάν με το άλογον
Επιθυμίαν μεγάλην είχον οι Οθωμανοί να αφήσουν τον Ακάμανταν οι χριστιανοί
Λες και το αρχαίον Μάριον και τες εκατόν και μίαν εκκλησιές της χερσονήσου
Τίτλον τους τες εκάμασην μονονυχτού οι Μυκηναίοι
συνάμασαν το γ. μας
Σαν εσύντησιεν τους γονέγους μας τζιαι του Παπαδέρκη που σιεν να ρήσει
Εις τους αιγιαλούς εκείνους της Λάρας του Γερόνησσου και του Αγίου Κόνωνος στο Τζιόνιν
Σαν εγλυκομίλησεν της πέρκαλης της όμορφης πεντασύλλαβης της Κόρης
Τζιαι
πκιάεν στράκια ιαι νιον λεβέντην προκομμένον
Πομέθυστον να μεν αφήκει προκομμένον στες ρήμες στές αυλάες
Τζιαι πκιάαν τα βουνά τρακόσιοι καλοκτενισμένοι καλαναγιωμένοι
Σαν τους Λας του Λεωνίδα του προτινού που τα ρεσκεν να πολεμά όπως τ ορμήνευκεν
Ο της χαλινάδας τα παθάζι οι όμοιες οι παθείς.
λλα στην αγκάλη της Ελευθερίας τζιαι του Λιπέρτη της ηγαπημένης
Της φτωσιής που ταν η μάνα μας μάνα με τους πολλούς σου γιους
Θεμιστοκλέους Ηροδότου Παλαιολόγου και Γρηγορίου του εκ Λύσης
Μα επιπροσθέτως καθώς καλώς γνωρίζεις κάθε μακρυνάριν του χωρίου μας τον ήρωαν του
Ένθεν και ένθεν. τον
Τζιαι δεξιά στης αρμαρόλλας ο θκειος μας με τη σημαία των Ιωαννίνων ο Πελλογιαννος
Εις τους βαλκανικούς πολέμους το μερτικόν της Λαόνας ευανάγνωστον
Ηρωικόν χωρίον εδώρισαν ημών εις των Ελλήνων τας ενορίας απανταχού της γης
Έτο γιε μας καλέ μου θάμα
. νυχτες εκλαψεν τον η νησο
Μια του καλου λου λαμπας το παππογονικον μας
Ελληνικη Ουράνια Κυπριακή Ανάστασης ο Γληόρης μας