Γυρόν γυρόν της αυλής ήταν κατι ωραία κυπαρισσια . Πουκάτω ήτο εναν οργανωμένον, ανοργάνωτον, αυτοσχέδιον ,ποδηλατοστάσιον με κλειδωμένα και ακλείδωτα ποδήλατα, μοτοποδήλατα και ποικίλες διτροχες κινητικές μηχανές 'οπως μια μοπιλεττούα ανευ μηχανής του Αντρέα Ταλιάνου πριγκηπα της οδου Ελευθερίας και πολύ καλού κολυμβητη του ΝΟΛ. Φιλου μου σε όλο το Γυμνάσιο και ευχάριστη παρέα στα διαλείμματα και οχι μόνον.
Άμαν είχαμεν χρόνον εκαθούμαστεν πάνω στα ποδήλατα και αστειευαμέν την περιοδεύουσαν μαθητιώσαν ομορφιάν με ποικίλες εξυπνες δηλώσεις και ιστορίες εν μέρει αληθεις ή αληθοφανεις .Ακόμα εμιλούσαμεν εις την Κύπρον αστειεύαμεν ακούαμεν τον πόνον του άλλου τα σκιρτήματα των καρδιών και βεβαίως την πορείαν των ομάδων μας που συνήθως μας πότιζαν χαρες ολίγες και μπόλικην πίκραν μια και τότε εν εφκαιναν πάνω που την πέμπτην θέσην οι λεμεσιανες τζιαι ας εποσώναν δεκαεξαδαν εις τες εθνικές νέων και ελπίδων ο ΑΠΟΛΛΩΝ η ΑΕΛ και ο ΑΡΗΣ..
ΕΥΤΥΧΕς ΔΙΑΚΌΝΗΜΑΝ ΕΙς ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟΣΤΑΣΙΟΝ ήταν και ο θορυβώδεις έλεγχος όλων των κουδουνιών προς αξιολόγησην..
΄΄Υστερα εδειχτησαν τζιαι κάτι πουρουες ποδηλάτων του αέρα τζιαι άλλες της παταρίας τζιαι επολληνεν η δουλεια του προβαρίσματος ωσπου εκινδυνέξαμεν να τες φάμεν πόναν μεάλον τζιαι επεριοριστήκαμεν πάλε εις τα κουδούνια όπου βασίλευαν ηχητικά τα κουδούνια των καρκαντάων των εγγλεζικων...
Έναν οργανωμένον ανοργάνωτον αυτοσχέδιον ποδηλατοστάσιον εκάνεν μας για πέντε σακκούλλες χαραν και μια σακκούλαν γέλιον που τα αλήθκεια αχαρακτον σκοπιμοτήτων...