Του Στέλιου Παπαντωνίου
Εξεταστικό δοκίμιο τον έβαλαν να ετοιμάσει, αυτός νόμιζε πως είχε μπροστά του μεταπτυχιακούς φοιτητές, Τρίτη γυμνασίου ήταν τα παιδιά, δεν ήξερε δεν ρώταγε; Δεν μπορούσε να πει, «μα δεν δίδαξα στην τάξη, δεν ξέρω το επίπεδο των παιδιών…» Κι έτσι πορεύονται πανεπιστημιακοί που ετοιμάζουν βιβλία για τα παιδιά, επιθεωρητές που δεν πάτησαν σε έδρα, άνω του αέρος και του αιθέρος, των υπερουρανίων δυνάμεων το επίπεδο, αλλά τα παιδιά δεν ξέρουν να διαβάσουν, μέγιστο η ανάγνωση, να κατανοήσουν, να γράψουν απλά και καθαρά, μα αφού δεν κατανοούν πολλές φορές τις ερωτήσεις, «η καθαρεύουσα της δημοτικής» που λέω καμιά φορά, κι οι καθηγητές δεν μιλούν, δεν διαμαρτύρονται για τα άσχετα και για τους μαϊντανούς, κατά τα άλλα διδάσκουν κριτική ικανότητα και φούρνους του χότζα, αναγνωρίστε το επίπεδο των παιδιών και ανεβάστε τους, μην είστε στα ψηλά και να βλέπετε τα παιδιά αφ’ υψηλού. «Μπακ του μπέισικς» που έλεγαν κι οι αμερικάνοι τον καιρό μου!
