Του Βίκτωρα Βερναρδάκη*
Σε περίπου μία εβδομάδα όπως μαθαίνουμε από τον Τύπο, θα συζητηθεί στη Βουλή η πρόταση για μη διεξαγωγή των δημοτικών εκλογών. Λαμπρή ιδέα, θα σκεφτεί κανείς, έχουμε τόσα προβλήματα με την πανδημία, τους εμβολιασμούς και φυσικά «κρίσιμες στιγμές» στο Κυπριακό. Ως εκ τούτου, δεν έχουμε λόγο να ασχολούμαστε με το ποιος θα εκλεγεί δήμαρχος και μουχτάρης.
Όσοι παρακολουθούν τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών θα διαπιστώσουν ότι ολοένα και συχνότερα εμφανίζεται αυτή η απαξιωτική προσέγγιση για τις τοπικές αρχές. Μία προσέγγιση που εκπορεύεται από σκόπιμες διαρροές και στον πυρήνα της οποίας βρίσκεται η τάχα χαμηλή σημασία της αναβολής. Αντίθετα, το ενδεχόμενο αυτό εμφανίζεται ως η απόλυτη λύση.
Σ’ αυτή την επιχειρηματολογία επιχειρώ να απαντήσω, ξεκαθαρίζοντας πράγματα που επιμελώς αποφεύγουν να αναφέρουν όσοι μάχονται για λιγότερη δημοκρατία:
1. Η κυβέρνηση ζητάει αναβολή χωρίς κανένα λόγο. Το πρόσχημά που χρησιμοποιεί είναι η προώθηση της μεταρρύθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που όλο ακούμε και όλο δε
βλέπουμε εδώ και δέκα χρόνια. Το πως η μεταρρύθμιση συνδέεται με την αναβολή των εκλογών και όχι με μειωμένη θητεία, ώστε οι δήμαρχοι των νέων Δήμων να εκλεγούν το
2024, είναι κάτι που κανείς δεν ένιωσε την ανάγκη, ή δεν είχε ως τώρα την ικανότητα, να μας εξηγήσει.
2. Η Κύπρος δεν κινδυνεύει να χάσει λεφτά. Προκλητικότερο όλων είναι το επιχείρημα ότι κινδυνεύουμε να χάσουμε τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ. Από πού προκύπτει
αυτό; Η πραγματικότητα είναι πως η ΕΕ ζητά -και καλώς το κάνει- τη μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όχι την αναβολή των εκλογών. Κυπριακή έμπνευση είναι το
τελευταίο και καμία σχέση δεν έχει με τα 1,2δις ευρώ.
3. Οι εκλογές δεν είναι στη διακριτική ευχέρεια των κομμάτων. Ή τουλάχιστον σε μία φυσιολογική ευρωπαϊκή χώρα, δεν μπορεί να είναι. Ακόμα και αν βρει τη συμφωνία που
ζητά η κυβέρνηση από τα κόμματα για την αναβολή των εκλογών, αυτό δε θα κάνει λιγότερο αντιδημοκρατική την απόφαση. Οι πολίτες εξέλεξαν συγκεκριμένα πρόσωπα για
συγκεκριμένη θητεία. Το ενδεχόμενο να παραταθεί η θητεία αυτή, απλώς και μόνο γιατί γίνονται κομματικές συνδιαλλαγές στο παρασκήνιο, θα είναι ένα βαρύ πλήγμα για την
ποιότητα της δημοκρατίας μας.
4. Η ενδεχόμενη αναβολή τροφοδοτεί την αδιαφορία των πολιτών. Γιατί άλλωστε να μη συμβεί κάτι τέτοιο όταν μπροστά στα μάτια μας διεξάγεται ένα παζάρι μεταξύ κυβέρνησης
και κομμάτων με επίδικο το αν θα έχουμε, ή όχι εκλογές; Ας μην ψάχνουν λοιπόν την επομένη των (όποιων) εκλογών οι αναλυτές τους βαθύτερους λόγους που η κοινωνία
απείχε. Δεν γίνεται να έχεις απαίτηση συμμετοχής των πολιτών, όταν οι ίδιοι καταλαβαίνουν πως τα πάντα περνούν μέσα από ένα διακομματικό παζάρεμα.
5. Το «ναι» στις εκλογές δεν είναι «όχι» στη μεταρρύθμιση. Σε αντίθεση με όσα διαρρέουν, όσοι τοποθετούνται δημόσια για τη σημασία του σεβασμού στις δημοκρατικές διαδικασίες,
καμία σχέση δεν έχουν με εκείνους που αντιμάχονται τη μεταρρύθμιση της ΤΑ. Ο εξορθολογισμός λειτουργίας των Δήμων είναι κάτι που πρώτοι απ’ όλους εμείς, ως απλοί
πολίτες υπερασπιζόμαστε. Η πραγματικότητα εδώ και μία δεκαετία έδειξε πως οι μόνοι που καθυστέρησαν τη μεταρρύθμιση, ήταν όσοι πράγματι μπορούσαν να την προωθήσουν.
Εκείνοι είναι που πρέπει σήμερα να κάνουν τη δουλειά τους, χωρίς να δημιουργούν φανταστικούς αντιπάλους και κυρίως, χωρίς να δημιουργούν νέες πληγές στη χώρα.
*Μηχανολόγος Μηχανικός, ενεργός πολίτης
