Το 17 για τον Υψωνα ,το16 για κολόσσι ,το 3 για Αη γιαννη χαράκη ,το 1 για Ομόνοια.Υπήρχαν και τα σχολικα για Κολόσσι, Ερήμη που ηταν ιδιωτικα.Οσοι ανεβαιναν Τραχώνι είχαν τις πιο πολλες δυσκολίες Ο Κωστης ο Κάσιας στο Γυμνασιο μου τις ιστορούσε.Ήταν απο τους απόφοιτους της Γ Αστικης Λέμεσου και μου ιστορουσαν πολλά για την ζωή αυτου σχολείου που δωρισε πολλους φίλους και φίλες στο Στ Γυμνάσιο.Ο Ταλιάνος μου διηγηθηκε τις περισσότερες.Ήταν ενα σχολείο που διέφερε απο το Ζ του Αποστόλου Ανδρεα.
Επιπρόσθετα είχε παραδοση στην καλαθόσφαιρα.
Μες τη ζέστη μεσημέρι να κατεβαινεις στις 12.30 στο σκολειο και 12.45 να μοιραζεται το διαγώνισμα. Και να γραφουμε αδιαμαρτυρητα.
Αντοχες που είχαμε και το διάλειμμα ντάλα μεσημέρι αστεία η προπόνηση καλαθόσφαιρας η πετόσφαιδας σχεδιασμοι για απροοπτα και τρέλλες αθώες.
Περνουσε το κλασσικο με τα βιβλια φυλαχτο και παραμεριζαμε επιδεικτικα με τον Χριστόδουλο.
Και όλα αυτα ενω ο πολυγράφος εργαζόταν πυρετωδως για νέα φυλάδια και τα αυριανα διαγωνίσματα και στο θεατρο η ορχηστρα ειχε πάντα πρόβες.
Βραδυ Παρασκευης. Ανεβαινω στη λαντι του συμμαθητη να με παρει σπίτι.Ανεβαινουμε από τα φώτα του Συμιλλιδη.Δροσερή καλοκαιρινη νύχτα .Καληνυχτιζω. Μπαινω στο φτωχικο στην μικρη μου καμαρουλλα με το γαλαζιο τραπεζι και το μουσαμμα.
Γονατιζω ψιθυρίζω στο Χριστο.Θυμαμαι ακομη εκείνες τις εφηβικες προσευχες.
Να είχα και τώρα εκείνη την απλη πίστη ναστελλα λεωφορεια ολοκληρα παρακλησεις για σας ακριβοι μου φίλοι και κοπελιες της ολοπλουμης εκεινης νεότητος.
Εχουν οι καιροι δυσκολίες και μοναξιες και λεω να γραφω νυχτερινα για βάλσαμο και χαμογελο καρδιας.
Ατε καλη σας νύχτα μη χασουμε το λεωφορειο των ευλογημενων ονείρων και ξεμεινουμε στη στάση μοναχοι και πιασουμε πάλι το δρομο χωρις παρεα περπατητοι ολο λεωφορο που έχει τουλαχιστον φως και κίνηση.
ΟΤΑΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΩ ΔΙΑΒΙΒΑΣΤΕ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑΣΙΓΗ ΑΣΥΡΜΑΤΟΥ
Παρατηρησεις για υπερβολην νοσταλγιας και συναισθηματικες υπερβολες επίσης δεκτες.
Εν τω μεταξυ κοντευκουν οι εξετασεις....
Τα λεωφορεία ήταν μέρος της ζωής του σχολείου.
