του Βάκη Τσιομπανίδη*
Το είχα πει πολλές φορές σε αναλύσεις που κάνουμε με φίλους και στελέχη του ΑΚΚΕΛ: ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος είναι οικονομικός πόλεμος – περιέγραψα έναν αριθμό παραγόντων που προμηνύουν μια μεγάλης κλίμακας σύγκρουση μεταξύ Ανατολής και Δύσης και γιατί αυτός ο πόλεμος θα είναι κυρίως οικονομικός.
Τους εξηγώ πώς αυτή η σύγκρουση θα ωφελούσε πραγματικά τους παγκοσμιοποιητές και τους παγκοσμιοποιητικούς θεσμούς που επιδιώκουν να καταρρίψουν τις οικονομίες πολλών εθνών κρύβοντας την τεχνητή κρίση πίσω από έναν τοίχο γεωπολιτικού χάους και θορύβου.
Ο στόχος; Να πείσουν τις μάζες ότι η εθνική κυριαρχία και γενικά τα έθνη ήταν μια μάστιγα που οδηγεί μόνο σε μαζικούς θανάτους και ότι η «λύση» είναι ένα μονοκοσμικό παγκοσμιοποιημένο σύστημα βολικά διαχειριζόμενο φυσικά από τους παγκοσμιοποιητές οι οποίοι επιθυμούν να γίνουν αυτοκράτορες μια μονοκρατικής αυτοκρατορίας.
Προσπαθούν να πείσουν την κοινή γνώμη πως δεν χρειάζονται τα εθνικά κράτη και πως μόνο προβλήματα δημιουργούν και φτώχεια, άρα θα πρέπει να διαλυθούν όλα και να δημιουργηθεί μια μονοκρατορία υπό την εξουσία των δυτικών οικονομικών ολιγαρχών.
Ένα θέμα για το οποίο επέμενα, ήταν η άποψη ότι χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα θα κατέληγαν τόσο στενά ευθυγραμμισμένες, και το μόνο σίγουρο ήταν ότι θα αντιδρούσαν στα σχέδια των παγκοσμιοποιητών. Οι εκπρόσωποι της νέας παγκόσμιας τάξης ισχυρίζονται ότι υπήρχαν πάρα πολλές ανισότητες μεταξύ των εθνικών κρατών και ότι οι χώρες θα στραφούν τελικά η μία εναντίον της άλλης εν μέσω μιας οικονομικής κρίσης.
Η θέση μου εδώ και καιρό ήταν ότι ορισμένα έθνη προετοιμάζονται για την κατάρρευση του δολαρίου ΗΠΑ ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος (το κύριο νόμισμα που χρησιμοποιείται στην πλειονότητα των συναλλαγών σε όλο τον κόσμο). Η πεποίθησή μου είναι ότι η κορυφαία οικονομική θέση της Αμερικής είναι στην πραγματικότητα μια απίστευτη αδυναμία· η ηγεμονία του δολαρίου δεν είναι δύναμη αλλά αχίλλειος πτέρνα. Εάν το δολάριο έχανε το καθεστώς του αποθεματικού, ολόκληρη η οικονομία των ΗΠΑ και τμήματα της παγκόσμιας οικονομίας θα κατέρρεαν, αφήνοντας πίσω μόνο εκείνους που προετοιμάζονταν όλο αυτό το διάστημα – εκείνους που είδαν τα γράμματα πίσω από τον τοίχο και σχεδίαζαν μπροστά.
Ο συνασπισμός του κραχ του δολαρίου
Υπάρχουν τέσσερα έθνη που έχουν τοποθετηθεί ενεργά για την κατάρρευση του δολαρίου: Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Βραζιλία – και εν μέρει τη Νότια Αφρική – γνωστοί και ως BRICS. Οι BRICS σπάνια αναφέρονται πλέον στα κυρίαρχα συστημικά μέσα ενημέρωσης, αλλά πριν από μια δεκαετία περίπου συζητούνταν τακτικά.
Το ενδιαφέρον μου με τους BRICS τότε οφειλόταν κυρίως στις οικονομικές τους συμπεριφορές. Συγκεκριμένα, οι διμερείς εμπορικές τους συμφωνίες που έκοψαν το δολάριο ως αποθεματικό νόμισμα, και το γεγονός ότι σωρεύουν τόνους επί τόνων χρυσού.
Ήταν σαν να είχαν κάποιο είδος εσωτερικής πληροφόρησης ότι ερχόταν ένας οικονομικός πόλεμος και ετοιμάζονταν να αποσυνδεθούν από το δολάριο και την παγκόσμια αλυσίδα εφοδιασμού.
Σήμερα, με τα γεγονότα στην Ουκρανία, υπάρχει διαρκής διαφημιστική εκστρατεία για την ένωση των εθνών που αντιτίθενται στην “εισβολή” της Ρωσίας, σε σημείο που η αφήγηση έχει γίνει πολύ παράξενη. Υπάρχει ένα απίστευτο επίπεδο λατρείας στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης αυτή τη στιγμή που ενθαρρύνει μια απερίσκεπτη αντίδραση όχλου. Προσπαθούν να δημιουργήσουν κάτι πολύ παρόμοιο με μια δίνη συμπεριφοράς που πολλοί από εμάς στους πολιτικούς κύκλους έχουμε δει χιλιάδες φορές τα τελευταία χρόνια: τα δυτικά μέσα ενημέρωσης οπλίζουν την κουλτούρα ακύρωσης εναντίον της Ρωσίας.
Δεν είναι απλώς ένας γενικός αντιρωσισμός κατά του Κρεμλίνου ή του Πούτιν – αυτό θα ήταν ίσως φυσιολογικό. Μάλλον είναι μια απερίφραστη απόρριψη οτιδήποτε σχετίζεται εξ αποστάσεως με τη Ρωσία – από το μπαρ που σερβίρουν βότκα (παρ’ όλο που το μεγαλύτερο μέρος της δεν παρασκευάζεται στη Ρωσία), μέχρι τη Διεθνή Ομοσπονδία Γατών που απαγορεύει ορισμένες γάτες από τους διαγωνισμούς επειδή είναι ρωσικής φυλής. Μέχρι και τη “Λίμνη των Κύκνων”!
Αυτό είναι καθαρή παιδική παραφροσύνη, αλλά και πάλι, το έχουμε ξαναδεί με την κουλτούρα ακύρωσης και της απομόνωσης όποιου δεν συμφωνεί με τις απόψεις και τις αποφάσεις της νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων. Τα ΜΜΕ, άλλωστε, και έχουν αλωθεί με πολλά χρήματα, και έχουν εκπαιδευτεί στην περίοδο της πανδημίας ώστε να προβάλλουν μονόπλευρα μόνο ότι ήθελε να προβάλλεται η παγκόσμια δικτατορία.
Ποια είναι όμως η λογική των παγκοσμιοποιητών;
Θα τους απομονώσουμε από την κυψέλη και θα τους τους διώξουμε. Θα σβήσουμε την ύπαρξή τους και θα ξαναγράψουμε την ταυτότητα και την ιστορία τους (ο Πούτιν είναι ψυχοπαθής, δικτάτορας, εγκληματίας κλπ). Τότε θα τους τιμωρήσουμε αφαιρώντας τους την ικανότητα να επιβιώσουν οικονομικά μέχρι να υποταχθούν και να συμμορφωθούν με τις οδηγίες των θυρωρών της νέας τάξης πραγμάτων, οι οποίοι θα παραμείνουν ανώνυμοι.
Η ακύρωση της κουλτούρας, όμως, είναι μια αποτυχημένη στρατηγική. Παρά τη διεθνή ώθηση για ακύρωση της Ρωσίας, και τους ισχυρισμούς των συστημικών μέσων ενημέρωσης ότι η Ρωσία είναι πλέον «εντελώς απομονωμένη και μόνη», η αφήγηση προφανώς έχει σχεδιαστεί περισσότερο για να εξαπατήσει τις μάζες και όχι για να εκφοβίσει το Κρεμλίνο. Στην πραγματικότητα η Ρωσία δεν είναι καθόλου απομονωμένη. Και μαντέψτε: ποιες χώρες αρνούνται σθεναρά να υποστηρίξουν ενέργειες και κυρώσεις κατά της εισβολής στην Ουκρανία; Σωστά, τα άλλα μέλη των BRICS.
Η Κίνα αρνήθηκε κατηγορηματικά να δεχτεί οποιεσδήποτε κυρώσεις, και συνεργάζεται άμεσα με τη Ρωσία για να μετριάσει τα εμπορικά ζητήματα. Όπως έχω επισημάνει εδώ και δέκα χρόνια, προετοιμάζονται για αυτή τη στιγμή. Αν ο υπόλοιπος κόσμος δεν θέλει ρωσικές εξαγωγές και πετρέλαιο, η Κίνα σίγουρα θα τρέξει να αγοράσει.
Η Ινδία είναι τρομερά σιωπηλή για την Ουκρανία, παρά την ατελείωτη πίεση από τις ΗΠΑ.
Τόσο η Βραζιλία όσο και η Νότια Αφρική έχουν τηρήσει ουδέτερες θέσεις για την Ουκρανία και συνεχίζουν να συναλλάσσονται με τη Ρωσία.
Φαίνεται ότι η ακύρωση και απομόνωση της Ρωσίας έχει ήδη αποτύχει οικτρά πριν αρχίσει πραγματικά.
Η ψευδής αφήγηση εξυπηρετεί μόνο έναν σκοπό, καθώς δίνει στο δυτικό κοινό δύο εσφαλμένες εντυπώσεις:
Κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι η κουλτούρα ακύρωσης σε διεθνή κλίμακα λειτουργεί, και ότι η Ρωσία σύντομα θα αναδιπλωθεί και θα υποχωρήσει, ενώ ισχύει το αντίθετο.
Ξεγελά τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι όλος ο κίνδυνος είναι μόνο για τη ρωσική πλευρά, ενώ στην πραγματικότητα ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι στη δυτική πλευρά. Αυτό θα κάνει αναπόφευκτη την οικονομική καταστροφή και θα είναι πολύ πιο τρομακτική όταν συμβεί.
Ακόμα κι αν πιστεύεις ότι η μία πλευρά έχει δίκιο και η άλλη πλευρά έχει άδικο, δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι η νοοτροπία της κουλτούρας ακύρωσης και απομόνωσης της Ρωσίας από τη Δύση θα οδηγήσει σε μια επική καταστροφή. Αυτό που οι άνθρωποι δεν φαίνεται να καταλαβαίνουν, είναι ότι αυτή η καταστροφή θα βλάψει και τις ΗΠΑ και την Ευρώπη το ίδιο όσο και τη Ρωσία, αν όχι περισσότερο.
Τα οικονομικά όπλα του “φρουρίου της Ασίας”
Η στενή οικονομική σχέση μεταξύ Ρωσίας και Κίνας οικοδομείται σε ένα οικονομικό «φρούριο της Ασίας» που εγγυάται έναν συγκεκριμένο βαθμό μόνωσης και ασφάλειας από την παγκόσμια αστάθεια.
Η Ρωσία εξάγει έναν τρομακτικό αριθμό πρώτων υλών στις οποίες βασίζονται πολλές χώρες, από λιπάσματα έως βιομηχανικά μέταλλα όπως το νικέλιο και το αλουμίνιο. Όμως η μεγαλύτερη εξαγωγή της με διαφορά είναι η ενέργεια με τη μορφή πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η Ευρώπη, ειδικότερα, εξαρτάται από τη Ρωσία για το 40%-50% της θέρμανσης και του ηλεκτρισμού της. Οι περικοπές στις ρωσικές εξαγωγές ενέργειας θα κατέστρεφαν την Ευρώπη σε έναν χρόνο και είναι απίθανο άλλοι εξαγωγείς να μπορέσουν να καλύψουν το κενό βραχυπρόθεσμα.
Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμού Εμπορίου, η Ρωσία είναι ο τρίτος μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου στον κόσμο μετά τη Σαουδική Αραβία και τις ΗΠΑ, και είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας στις παγκόσμιες αγορές. Οι κυρώσεις στο ρωσικό πετρέλαιο θα σήμαιναν μαζική μετατόπιση της προσφοράς και πολλαπλές αγορές που σπεύδουν να καλύψουν το κενό.
Μόνο η απειλή των περικοπών στο ρωσικό πετρέλαιο, προκάλεσε μεγάλες αυξήσεις της τιμής της βενζίνης από την πρώτη μόνο ημέρα των γεγονότων στην Ουκρανία, και στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Οι τιμές του αργού τύπου Brent έχουν εκτοξευθεί από 90 δολάρια το βαρέλι σε 130 δολάρια το βαρέλι μέσα σε λίγες εβδομάδες.
Ούτε νομίζω ότι θα σταματήσει εκεί. Αναμένω ότι οι τιμές του αργού θα ανέλθουν στο εύρος των 200 δολαρίων ανά βαρέλι και οι τιμές του φυσικού αερίου θα εκτιναχθούν σε περίπου 7 δολάρια το γαλόνι προτού η αυξημένη άντληση σχιστολιθικού αερίου στις ΗΠΑ βοηθήσει στην εξισορρόπηση της προσφοράς – και αυτό είναι το καλύτερο σενάριο. Μέρος της τιμής οφείλεται σε κερδοσκοπία, αλλά τελικά χωρίς ρωσικό πετρέλαιο οι τιμές του πετρελαίου θα παραμείνουν υψηλές ακόμη και αν τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Αντίποινα στον οικονομικό πόλεμο
Πέρα από το πετρέλαιο και την ενέργεια, η συνδυασμένη επιρροή των BRICS έχει τη δύναμη να διαταράξει δραματικά την κατάσταση των παγκόσμιων αποθεμάτων του δολαρίου ΗΠΑ. Η Κίνα από μόνη της κατέχει τρισεκατομμύρια δολάρια και αμερικανικά ομόλογα τα οποία μπορεί να απορρίψει στην αγορά όποτε θέλει. Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας στον κόσμο και τα περισσότερα έθνη, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, βασίζονται στην κινεζική παραγωγή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι δρακόντειες διακοπές λειτουργίας Covid της Κίνας έχουν προκαλέσει συνεχή πίεση στην παγκόσμια αλυσίδα εφοδιασμού. Περίπου το 20% των εισαγωγών στις ΗΠΑ προέρχονται από την Κίνα, συμπεριλαμβανομένου του 97% των αντιβιοτικών που εισάγει.
Οι BRICS ελέγχουν ένα τεράστιο τμήμα των αγορών εξαγωγών και μεταποίησης. Δεν χρειάζεται καν να απορρίψουν το δολάριο στο εμπόριο – το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να πουν ότι προτιμούν ένα καλάθι νομισμάτων όπως το «εναλλακτικό» αποθεματικό νόμισμα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για Ειδικά Δικαιώματα SDR. Η αξία του δολαρίου θα κατέρρεε και αυτό θα ήταν εν μέσω του ήδη αυξανόμενου πληθωρισμού.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα εξέλιξη από τον οικονομικό πόλεμο, είναι οι αυξανόμενες εκκλήσεις για λύσεις κρυπτονομισμάτων και ψηφιακών νομισμάτων. Θα ήθελα να σημειώσω ότι δεν είναι μόνο οι BRICS που αρνούνται να πάνε ενάντια στη Ρωσία. Υπάρχει επίσης το θέμα των παγκοσμιοποιητικών θεσμών, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS). Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η συμμετοχή της Ρωσίας σε αυτές τις παγκόσμιες τραπεζικές πλατφόρμες παραμένει ασφαλής. Η Ρωσία συνεχίζει να κατέχει δισεκατομμύρια σε Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα (ΕΤΔ) του ΔΝΤ. Και τα δύο ιδρύματα έχουν ζητήσει την εφαρμογή ενός παγκόσμιου συστήματος ψηφιακών νομισμάτων (το οποίο προφανώς θα έλεγχαν).
Αν ο παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος συνεχίσει στην τρέχουσα τροχιά του, είναι θέμα χρόνου να μετατραπούν οι εμπορικές κυρώσεις σε νομισματικές επιθέσεις. Εδώ θα πληγούν περισσότερο οι ΗΠΑ.
Δεν είναι ίσως τόσο τυχαίο που οι παγκοσμιοποιητές έχουν σκηνοθετήσει τα πάντα για να επωφεληθούν οι ίδιοι, οι λίγες οικογένειες που είναι πίσω από αυτό το σύστημα της Παγκόσμιας Τάξης Πραγμάτων. Χωρίς να έχει καθιερωθεί παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα και να μαίνεται μια πληθωριστική κρίση, θα προσπαθήσουν να «σώσουν τη μέρα» και να ισχυριστούν ότι έχουν την τέλεια λύση: Ένα παγκόσμιο σύστημα ψηφιακού νομίσματος βασισμένο στην τεχνολογία blockchain αλλά συνδεδεμένο με το σύστημα καλαθιού SDR του ΔΝΤ και θα διοικείται από αυτούς. Με άλλα λόγια, με όλο τον πληθωρισμό που υπάρχει στα εθνικά νομίσματα, το ΔΝΤ θα προσφέρει στο κοινό ένα ψηφιακό νόμισμα ή κρυπτονόμισμα που τους υπόσχεται περισσότερη σταθερότητα.
Η πληθωριστική κρίση εμπιστοσύνης θα χρησιμοποιηθεί για να ωθήσει τους ανθρώπους σε ένα ψηφιακό σύστημα που δεν έχει ιδιωτικό απόρρητο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να τους ελέγχει, στερώντας τους την πρόσβαση σε αυτό αν δεν υπακούν στις εντολές τους, όπως ακριβώς λειτουργεί το κινεζικό σύστημα κοινωνικής πίστωσης.
Και εδώ είναι που φτάνουμε σε μια βασική πτυχή αυτού του σεναρίου, που δεν νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι λαμβάνουν υπ’ όψη. Δεν έχει σημασία αν η Ρωσία αποχωρήσει από την Ουκρανία, και σίγουρα δεν έχει σημασία αν η Ουκρανία παραδοθεί. Η οικονομική πλευρά του πολέμου θα συνεχιστεί και μόνο θα κλιμακωθεί. Η Ουκρανία είναι μόνο ο πρώτος κρίκος σε μια μακρά αλυσίδα που προορίζεται να οδηγήσει σε ένα παγκοσμιοποιημένο οικονομικό σύστημα συγκεντρωμένο στα χέρια των ελίτ του χρήματος (τις λίγες γνωστές οικογένειες που θέλουν να γίνουν Παγκόσμιοι Αυτοκράτορες).
Υπάρχουν τρόποι όμως να διαταραχθούν τα άνομα σχέδιά τους, και το σχέδιο μπορεί να μην πετύχει καθόλου, αλλά δεν αποφεύγεται ο οικονομικός πόνος που θα προκληθεί στο μεταξύ. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αποδεχτούμε ότι ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος είναι μπροστά μας και τα όπλα θα είναι οικονομικά και όχι πυρηνικά.
Ο σοφός θα προετοιμαστεί ανάλογα
Αν περιμέναμε πυρηνικές επιθέσεις, θα είχαμε εφοδιαστεί με ιωδιούχο κάλιο, καθαρό φαγητό και νερό, ένα ραδιόφωνο με μανιβέλα και ούτω καθ’ εξής.
Για οικονομικές επιθέσεις μπορούμε να απομακρυνθούμε από το προβληματικό πρότυπο του δολαρίου ΗΠΑ και να επενδύσουμε σε φυσικό χρυσό και ασήμι. Δεν έχει σημασία ποιος είναι στην εξουσία ή ποιος κινεί τα νήματα. Ο χρυσός και το ασήμι είναι χρήματα για περισσότερα από 2.000 χρόνια και πιστεύω ότι θα συνεχίσουν να αντιπροσωπεύουν ένα μη πλασματικό, τεχνικά φουσκωμένο απόθεμα αξίας. Υπάρχει λόγος που οι κεντρικές τράπεζες κατέχουν περίπου το 20% του συνόλου του χρυσού που έχει εξορυχθεί ποτέ.
Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει και είναι ο πόλεμος της νέας Παγκόσμιας Τάξης των δυτικών οικονομικών ολιγαρχών που θέλουν να γίνουν Παγκόσμιοι Ηγεμόνες. Είναι ο πόλεμος των κρατών ενάντια σε ένα μοντέλο όπου δεν θα υπάρχουν εθνικά κράτη και θα είναι μια μονοκρατορία, με μια κοινή θρησκεία, που θα ελέγχεται από την οικονομική ελίτ της δύσης.
*Ο Βάκης Τσιομπανίδης είναι Πρόεδρος του Αγροτικού-Κτηνοτροφικού Κόμματος Ελλάδος (ΑΚΚΕΛ).
Πηγή:inkomotini.news
