ΚΑΠΟΤΕ ΠΡΟ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
Τούτες τις μέρες πήρε και διάβαζε Παπαδιαμάντη.Τον Αλιβάνιστο.Έπναζεν η ψυσιή του.Χαμογελούσε το πρόσωπόν του.Ξεχνούσε τα προεκλογικά.Ούλλοι θέλουν να περισώσουν τον τόπον.Έχουν τας λύσεις έτοιμας δια πάσαν νόσον και πάσαν δυσκολίαν.
Ο κυρ Αλέξανδρος ο Σκιαθίτης .Δεν αποπειράθει ποτε να προβληθει ως κοσμοπολίτης.Έμεινε γνήσιον τέκνον του τόπου και της πατρίδος του και ψάλτης της Εκκλησίας του.Πτωχός και ακτήμων.Φωτεινός ηγέτης μιας άλλης πορείας.Φίλος προσωπικός του ανθρώπου.Παραδείσιος με τους φίλους του.Λαμπρος εις την αλληλογραφίαν του.Βαθύς γνώστης των γεγονότων του καιρού του χωρίς όμως επίδειξην και ηθελημένην ένδειξην της γνώσεως του.
Πόσον θα εκέρδιζεν ο τόπος αν ολίγον τον εμιμούντο οι ηγεται του.
Ποτε νηστικός πότε χορτάτος φώτισε την οδόν σωτηρίας του κόσμου τούτου και της ψυχής ημών.
Στο καφενείον ταπε του ξωμάχου φίλου του.
Μην τα γράψεις φίλτατε και θα σε πάρουν στο κατόπιν.
Έχω πείραν πικράν.
Δεν αγάπουν τους ταπεινούς .Δεν θέλουν τους γνωρίζοντας έστω ολίγην αλήθειάν.Προτιμούν τους βολικούς τους κολακες.Τους ούτέ κατ ολίγον διακινδυνεύσαντες το βόλεμένον τους αναπαυτήριον.
Άραγε μελετα τις εκ των ηγετών τον σοφόν Αλεξανδρον...
