Αύγουστος ύστερα που τες αργιες τζιαι μιτσιοί εγυρευκαμεν ευκαιρίες να μεινουμε εις το χωρκόν. Να πάμεν στα τεράστια ,να μεινουμεν με τα ανηψια μας να παεννουμεν στες αιγιες παρέα να γλυτωννουμεν που τες πυραες της Λεμεσου.
Ήταν τζιαι τόσον ωραία αργά το δειλις ,τα Αυγουστιατικα νυχτερια με τες ιστορίες στους καφενεες η στες αυλαες που συναουνταν οι θκειαες μας για δουλειές τζιαι εμείς οι μιτσιοί επαίζαμεν.
Κάποτε εκαλιούσαν μας η με κάτι μεροκαματα τζιαι κάτι πλουμιστιτζια έμπενα μεν στην Ταβέρνα την πολλοπλουμιστην τη δροσινην του θκειου μας του Φανη τζιαι ετρώαμεν νουσιμα τα σουβλάκια μας ενώ ούλλη η Δρουσια επιννεν τες μπυρες της με τα εκλεκτα εδεσματα του καλου ΤΑΒΕΡΝΙΑΡΗ ,πα ι δάκια,σαλάτες πρωτινες,χαλλούμι στα κάρβουνα.Αουστου τελευταίες δέκα μέρες στη Δρουσια του εβδομηντα και του ογδοντα. Δροσος, βεραντες,λόγια γλυτζιά,παγωτα κουκκουλλοι,οφτα που τους κασαπηες,Τραπέζια στης γιαγιάς, στους συγγενείς.
Τζιαι τες νύχτες πάστο δωμαν το φεγγάρι τζιαι τα άστρα να σου δροσιζουν με το αερουιν ψυχην και καρδιάν...
