Το ζήτημα της ταυτότητας των Νεοελλήνων κατά παντού όπου ζούσε Ελληνισμός, με προβλημάτισε από τα εφηβικά μου χρόνια. Ιδιαίτερα το ζήτημα της ταυτότητας των Ελλήνων της Κύπρου και τα παίγνια των κομμάτων ιδιαίτερα κομματικά ελεγχομένων αρθρογράφων.
Από μικρός κατάλαβα πως όλοι αυτοί οι δημιουργοί μυθευμάτων προς απομάκρυνση μας από την παράδοσή μας που βιώναμε κοινοτικά στις φτωχογειτονιές και τα χωριά μας, δεν αλήθευαν ούτε κατ’ ελάχιστον όταν πολεμούσαν να μας μπλέξουν με αδιέξοδα προκατασκευασμένων ενοχών για πράξεις που είμαστε αμέτοχοι. Δεν θα ξεχάσω πόσο αμήχανοι έμεναν, όταν τους περιέγραφες τον βίο του Παλληκαρίδη μια νεότητα Έρωτος προσωπικής και συλλογικής Ελευθερίας και επέμενες πως έτσι θα βρίσκαμε τη νέα ελπίδα τους νέους δρόμους μετά την εισβολή και την κατοχή.
Συχνά, έρχονταν οι μαθητές τους με ένα ερώτημα. «Μα με ποιους είσαι;». Πώς είναι δυνατόν να μετέχουν άνθρωποι σε όμορφες πρωτοβουλίες δημιουργίας και οι ίδιοι ως πρόσωπα αγωνιζόμενα να μετέχουν στην ελληνική παράδοση
χορεύοντας, τραγουδώντας, ερευνώντας να μετέχουν σε ενορία της Εκκλησίας αγαπώντας την Εκκλησία της Κύπρου με τα λάθη και τα πάθη τους.
Αδύνατον, βέβαια, να προβληματιστούν οι πλείστοι για την οντολογία που κρυβόταν εμπειρικά έστω πίσω από την ελπίδα και τη δημιουργικότητα ετούτων των νεανίδων και των νέων εκείνης της δύσκολης εποχής.
Τα ερωτήματα αυτά επανερχόμενα στις μέρες της κρίσης και της εν τη πτωχεία ακόμη μετά κρίσης. Ερωτούν άνθρωποι ευαίσθητοι πώς θα βγούμε από τη μιζέρια του αυτομαστιγώματος και της έμμονης καταλαλίας με ένα τρόπο νέο και βαθύτερο παλαιό ριζιμιό και ελπιδοφόρο χωρίς τις ετικέτες του παρελθόντος που μας οδήγησαν στους ανάλγητους κομματικούς καταστροφείς του Συνεργατισμού και των υποδομών μιας αγροτικής οικονομίας που είχε μέλλον αν δεν την καταλαλούσαν κάτι απερίσκεπτοι παραγωγοί σερβιτόρων σε αμπελοχώρια.
Η νέα Κυβέρνηση και ο νέος Πρόεδρος έχει υποχρέωση να στηρίξει τα αγκωναρια αυτης της ταυτότητας του τόπου με έργα πρακτικά και αποτελεσματικά .Το σημειώσαμε και παλαιότερα πως οι καιροι επιβάλλουν ένα νέο αποφασιστικό ξεκίνημα της κυβερνητικής και κοινωνικής ηγεσίας με όραμα αλληλεγγύης και στήριξης του λαού, διάνοιξης νέων δρόμων εργασίας
σε τομείς όπως η γεωργία, η υποστηρικτική λειτουργική τεχνολογία, η εύνοια της οικιακής οικονομίας και η κοινωνική στήριξη των χειμαζωμένων παιδιών και εφήβων.
Οι πρακτικές στήριξης του λαού ποικιλοτρόπως θα προκύψουν και από αρμόδιους κάθε τομέα θεσμικώς αλλά και από τους ανιδιοτελείς πολίτες που έχουν το χάρισμα της ελπιδοφόρου και δημιουργικής αντιστάθμισης των δεινών της κοινωνίας
Δεν μας απομένει άλλη οδός από την υλοποίηση με πρακτικές πρωτοβουλίες και άμεσα έργα ενός οράματος αλληλεγγύης επιβίωσης και αξιοπρεπούς διαβίωσης του λαού μας και πολιτιστικής και πνευματικής καλλιέργειας των νέων, των παιδιών και των ενηλίκων πολιτών μας μέσα από μια σύγχρονη βίωση της παράδοσης μας και της μύησης στις πανανθρώπινες αξίες του κλασικού και οικουμενικού πολιτισμού μέσα από τις παλαιές πηγές που τόσο μας στήριξαν σε παλαιότερα χρόνια.
Η νέα Κυβέρνηση και ο νέος Πρόεδρος υπεσχέθησαν μιαν αναγέννηση των Ελλήνων της Κύπρου και μιαν στροφήν προς την πνευματικήν και πολιτιστικήν καλλιεργειαν του λαού.Υπεσχέθει ο νέος Πρόεδρος μιαν επανάσταση ηθους και δικαιοσύνης .Οι έχοντες ακόμην ταυτοτηταν ελληνικήν αναμένουν και είναι η σιωπηρα πλειοψηφία που μπορεί και κατακαιρους ανατρεπει σενάρια καθυποταξης του λαού όπως συναιβει και το 2004.
Ετσι θα βρούμε τη νέα ελπίδα και τους νέους φωτεινους δρόμους.
