Του Δρα Αντώνη Στ. Στυλιανού, Λέκτορα Νομικής στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, LL.B Law (Bristol), Ph.D in Law – International Law and Human Rights (Kent), Διευθυντής Μονάδας Νομικής Κλινικής Πανεπιστημίου Λευκωσίας.
Με αφορμή την ευρωπαϊκή εβδομάδα υδρογόνου η οποία ολοκληρώνεται με συζητήσεις υψηλού επιπέδου στις Βρυξέλλες, τονίζεται η έμφαση που δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση σε νέες μορφές ενέργειας και δη του υδρογόνου, ως πράσινου καυσίμου που συμβάλει στις διαδικασίες της πράσινης μετάβασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της αποανθρακοποίησης. Το γεγονός ότι
πλέον μπορούμε να μιλούμε για μια οικονομία του υδρογόνου καθιστά σαφές το γεγονός ότι η χρήση εναλλακτικών καυσίμων γενικότερα και ειδικότερα του υδρογόνου επανασχεδιάζει τον ενεργειακό χάρτη της Ένωσης.
Οι στόχοι που τίθενται στην Συμφωνία του Παρισιού που συνήφθη στην 21 η Διάσκεψη των Μερών της Σύμβασης – Πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (COP21) το 2015 και τους στόχους που τίθενται στην στρατηγική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 8 ης Ιουλίου 2020 για το υδρογόνο για μια κλιματικά ουδέτερη Ευρώπη και άλλα συναφή κείμενα, μπορούν να υλοποιηθούν, μεταξύ άλλων πρωτοβουλιών, με την χρήση του υδρογόνου ως πρώτη ύλη ή ως πηγή ενέργειας σε διάφορους τομείς, μεταξύ άλλων των θαλάσσιων, αεροπορικών και βαριών βιομηχανιών ούτως ώστε να προχωρήσει ενωρίτερα η διαδικασία απαλλαγής από τα ορυκτά καύσιμα και της μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Τονίζεται ότι η δημιουργία των συνθηκών εκείνων που να επιτρέπουν την ύπαρξη μιας βιώσιμης και ανταγωνιστικής οικονομίας υδρογόνου θα ενισχύσει την οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την εκτίμηση ότι αυτή θα μπορούσε να δημιουργήσει μέχρι και ένα εκατομμύριο άμεσων θέσεων εργασίας έως το 2030 και 5,4 εκατομμύρια έως το 2050.
Αποτελεί γεγονός ήδη το ότι η οικονομία του υδρογόνου διαδραματίζει σημαίνοντα ρόλο στην ενεργειακή μετάβαση και ότι η ώρα του υδρογόνου είναι τώρα, με εταιρείες και επενδυτές να επενδύουν στον συγκεκριμένο τομέα. Η καθιέρωση της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Υδρογόνου από την Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί καθοριστικό σημείο αφού φέρνει μαζί όλους τους
εμπλεκόμενους φορείς (stakeholders) σε ένα κοινό φόρουμ όπου οι ευκαιρίες χρηματοδότησης, η παρουσίαση νέων τεχνολογιών παραγωγής και αποθήκευσης και τα σύγχρονα δεδομένα συζητούνται διεξοδικά και προσφέρουν στις διαδικασίες ενσωμάτωσης του υδρογόνου στις παρούσες μεθόδους παραγωγής ενέργειας.
Η χρήση του υδρογόνου απαιτεί την ανάπτυξη συστημάτων και ενός οικοσυστήματος που να δημιουργεί τις απαραίτητες υποδομές μεταφοράς και διανομής από τις εγκαταστάσεις παραγωγής του, την εφαρμογή καινοτόμων δράσεων και την πλήρη κατανόηση ότι η ενεργειακή μετάβαση πρέπει να είναι περιβαλλοντικά βιώσιμο και οικονομικά ανταγωνιστική. Το υδρογόνο θα πρέπει να είναι ανανεώσιμο, συμβάλλοντας στην επίτευξη της κλιματικής ουδετερότητας, προσθέτοντας στις αξιακές αλυσίδες ενέργειας σε ένα ενοποιημένο ευρωπαϊκό περιβάλλον που να δημιουργεί εναλλακτικές λύσεις ουδέτερου ισοζυγίου άνθρακα.
Προς επήρεια των πιο πάνω, καταληκτικά αναφέρεται ότι η οικονομία του υδρογόνου μπορεί να αλλάξει άρδην τα ενεργειακά δεδομένα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που πρωτοπορεί στην δημιουργία του νομικού κανονιστικού πλαισίου χρήσης του, επενδύοντας σε αυτό και δημιουργώντας τις συνθήκες εκείνες που άμεσα μπορεί να συμβάλει στις γενικές διαδικασίες της
πράσινης μετάβασης.
