Περιπάτουσε μόνος εις τας δυτικας συνοικία τας αποξεχασμενας πλειστακις υπο πολιτικων ποικιλων χρωμάτων.
Ητο παραμονες Χριστουγεννων και μόνος μονοτατος, αφελης αφελεστατος περίπατει τας παλιάς όδους της νεοτητος όταν ξαφνου εξωθεν του παλαιου οινομαγειριου ανναθαρρησας εδοξασεν τον Κύριον. Ο παλιος του συμπαικτης εις τας χωραφας κληρονομησας το ταβερνειον υπό του πάτρος του εσυνεχιζεν την παλαιαν παράδοσην να διαχειμαζει τους οδιτας και τους νταλκαδιασμενους χωρικους τους αποκλεισμενους εις τας πόλεις.
Ανναθαρρησας εισηλθεν ολογελος και εκαθησεν εις τον μαγικόν παγκον ενώ ομάδα θαμωνων επανηγυριζεν διά τον παλαιον συνοδιτην που εχαθειν προ ετων εις τα καντουνια της Χώρας ηκολουθησας τας όδους της κενοδοξιας η του ατυχου ερωτος. Ποιος ξέρει ίσως και τας δύο όδους τας απαγουσας εις δοκιμασίας πλειστας.
Ούτω η νυκτα εκεινη οδήγησεν το ταβερνειον πλεουμενον ασματων και δακρυων χαρας εις το εμορφον λιμανιν του Ορθρου. "Εξημερωσεν κοπέλλια. Εκαμαμεν Χριστούγεννα της γειτονιάς πριν τα Χριστουγεννα..."
