Στη μνήμη του πατρός μου που μας λείπει πολύ αυτές τις μέρες .Παρά τους πόδας του
εδιδάχθημεν τι πα να πει να είσαι αγάπητός εις το χωρκόν σου τζιαι στην Λαόναν ούλλην
ως το Νιοχωρκόν...
Ξημερώνει του Μεγάλου Βασιλείου τζιαι ταξιδεύκουμε στα χρόνια του εβδομήντα και του
ογδόντα όταν τέτοιες μέρες γιορτινές με τα ζεστά σελίννια και τα γρόσια και τα μισούθκια
ορμούσαμε στο λίαν φιλόξενο διά τα παιδία και τους εφήβους μπακκάλικο του Γιώρκου
του Παυλή εις την Δρούσιαν την φωτεινήν εκείνων των ετών.Ο παππούς ο Παυλής ήτο
από τους πλέον ευγενείς και ειρηνικούς ανθρώπους που εγνώρισα εις τον βίον
μου.Επεδείκνυε υπομονήν μεγίστην εις τες εισόδους και εξόδους ημών εις το
υψηλοττάβανον μπακκάλικον το έμπλεον παραδεισίων δια την εποχήν γεύσεων και
μυρωδιών.Πλάι στα σπίρτα τα τσιγάρα τα σαπούνια τους σπάγγους υπήρχεν πλαγίως
του ταμείου με το συρτάριν και τις καρέκλες ενας πάγκος μακρύς πεποικιλμένος με
κιβώτια χάρτινα με γκοφρέττες λουκκούμια ,κουφέττες πίσσες μαυρες επιτοπίου
παρασκευής κυπριακά προ ι όντα δημοφιλή .Ιντοκάρυδα εύγευστα .Τσιοκκολάτες
χρυσαφένες ΙΟΝ γάλακτός και βεβαίώς ολόγρουσες με θκιαμάγκια ΙΟΝ
αμυγδάλου.Τσιοκκολάτες τ αθασιού επαράγγελλεν ο συγγενής κορυφαίος αιπώλος που
καθόταν πλαι στον καλόκαρδο μπακκαλη και απελαμβαννεν τη σιοκκολάταν του
χαμογελώντας βλέποντας την πολυπρόσωπην Δρουσιώτικήν εθνικήν παίδων και νέων
να λοαρκάζει τι μπορεί να ψουμνίσει από τις εισπράξεις των καλάντων και από τα ποικίλα
πλουμιστίτζια από γιαγιάες πρόγιαγιάες τατάες του πατρός μας καλαδερφάες της μητρός
μας.Από των Χριστουγέννων εως των Φώτων ούλλοι σχεδόν εις την Ορεινήν Λαόναν και
στην Δρούσιαν ιδιαιτέρως ετζιερνούσαν ,επλουμίζαν,εστήνναν τραπέζιια ,εφουρνίζαν
εσιερετούσαν που καρκιάς εφιλούσαν τζιαι ελαλούσαν εκατόν φορές την ημέραν Χρόνους
πολλούς χρόνια πολλά τζιαι πενήντα φορές καλωσταδέχτηκες τζιαι σίουρα εκατόν
πενήντα φορές αξιούστε.Κοινότης συγγενών αδερφιών ...Ανήψιν αντιλαλούσεν
βροντοδώς εις όλα τα στενά τζιαι δώστου τα κοπιάστε οι τραχανάες τα κρασιά τα
λουκάνικά.Οι τατάες με τις βράκες ούλλοι να τους φιλούν το σιέριν τζιαι τα τσιάγια να
πλημμυρίζουν ούλλους τους καφενέες που της Μελανής ως κάτω στου Βοσκού.Δια τας
συναντήσεις των φίλων και των παλαιών συμμαθητων και συστρατιωτών.Αδύνατον η
γραφή να τα περιγράψει τα τραπέζια .
Οι θκειάες, οι γιαγιάες ,οι ανηψιάες , οι καλαερφάες
επεσκέπτοντο τας ημέρας εκείνας από την πάνω γειτονίαν εις την κάτω και ταναπάλιν
χάριν εορτασμού και μέθη χαράς εις τα σώσπιτα.
Εις τας ακολουθίας των ημερών του Δωδεκαημέρου η αγάπη παντού ενώ μυστικώς
ελαμβάνοντο παρουσίες .Ποιοι επέστρεψαν από την ξενιτείαν ποίες εκατέφθασαν εκ
Λεμεσού ,Λάρνακος και εκ της Χώρας.Ασπασμοί χαρές καλωσορίσματα
δάκρυα.Λειτουργία στο χωρκόν σου εφτά φορές λειτουργία ελάλεν μετά χαράς
ομοχώριος μου μετανάστης.Εις τους καφενέες πολούτουρκα μα και εις την αυλήν της
Εκκλησιάς μας του Αγίου Επιφανίουη ζωή ημών επλουμίζετο με καντάρκα φωτός
εξακίλες ευλοίαν τζιαι δέκα καρρέττες ξόσιλες χαράν.Άτε ΚΑΛΟΝ ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ
χωρκανοι,φίλοι τζιαι φίλες.ΧΡΟΝΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΟΥΛΛΟΝ ΦΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ.
