_large.jpg)
Τα πρωινά ομιλεί ολίγον με τον Κύριον και τους φίλους που φύγανε.
Δεν είναι ωσαν τις παλιές γιαγιάδες ,τους βρακάδες, πούχαν μια σχέση όμορφη με τους Αγίους.
Μεσα στις δυσκολίες των κοπαθκιών, τους φόβους των δασών και στα ορμάνια από τεσσάρων πέντε έτών.
Ο Άγιος Κόνων ο Κύπριος του Ακάμαντος πλήσιον ολίγον στο κάβο Αρναούτης.
Το αποκούμπίν σου παιδιώθεν σαν άναβες τες λιγοστές καντήλες. Εσάριζες την φτωχικήν του χάρην
Έξερες να του μιλάς ,να συντυχάννεις,
να τον αρωτάς αν εκατάλαεν
να ξηγιέσαι παφίτικα
με τον τρόπον της Λαόνας
Ετζοιμάσουν στο σσιός των καμπαναρκών
τζιαι των δεντρών τ Αγίου
στα μοναστήρκα τζι αλλαχού ενοιωθες την αγαπην του Χριστου.
Γράψεις ο σοφός λόγος για την Αγαπην του Χριστου: "
Μᾶς ἀγάπησε καί μᾶς ἀγαπᾶ ὄχι μόνο στά αἰσθήματα καί τήν ἔκφραση συμπαθείας, ἀλλ᾽ ἔδειξε τήν ἀγάπη του μέχρι θανάτου.Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός παραδόθηκε γιά μᾶς. Ὁ θεῖος Παῦλος μένει ἐκστατικός μπροστά στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἁμαρτωλό ἄνθρωπο. Τόσο τόν συγκλονίζει αὐτή ἡ ἀγάπη, ὥστε ἐπανειλημμένως στίς ἐπιστολές του μιλάει γι᾽ αὐτήν. «Συνίστησι, λέγει, τήν ἑαυτοῦ ἀγάπην εἰς ἡμᾶς ὁ Θεός, ὅτι ἔτι ἁμαρτωλῶν ὄντων ἡμῶν Χριστός ὑπέρ ἡμῶν ἀπέθανε» (Ρωμ. ε´8). Γιά μᾶς τούς ἀνάξιους τῆς ἀγάπης του καί ἁμαρτω-λούς ἀνθρώπους πέθανε Ἐκεῖνος, ὁ ἅγιος καί ἀναμάρτητος. Δέχτηκε πληγές καί τραύματα Ἐκεῖνος, γιά νά θεραπευθοῦμε ἐμεῖς. Σύρθηκε δέσμιος καί κατάδικος μπροστά σέ «ἄνομους κριτές», γιά νά ἀθωωθοῦμε ἐμεῖς οἱ ἔνοχοι καί ἄξιοι κατακρίσεως. Σταυρώθηκε καί ἀπέθανε πάνω στόν Σταυρό, γιά νά ζήσουμε ἐμεῖς αἰώνια εὐτυχεῖς. Ποιός ἄλλος μᾶς ἀγάπησε μέ τέτοιο τρόπο καί τέτοια ἀγάπη; Ἀλλά καί ποιός ἔκαμε κάτι γιά χάρη μας χωρίς νά περιμένει ἀνταλλά-γματα γιά τήν προσφορά του; Μόνη ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας, ἀγαπητοί μου, εἶναι ἄδολη, γνήσια καί ξένη πρός κάθε ὑστεροβουλία."(π.Γρηγοριος Μουσουρουλης)
Τα μιλήσαμε Παναγία μου ελάλες τζιαι η καρκιά σου η καημένη ποκούμπιν εισιεν την Κυρίαν των Αγγέλων
Τζυρά μου Τζυκκώτισσα Τροοδίτισσα,
Μασιερκώτισσα ,
τζιαι Χρυσορρωγιάτισσα των τόπων μας
Τζυρά μου των Αρόδων
Σσιέπε μας σαν τα παλιά τα χρόνια Τζιαι πέμπε τους Αγίους σου να μας παρηορούσην.
Προσευχετε μαζί με μας και ο σοφός εκκλησιαστικος συγγραφέας.Ικετευει την Παναγια μας: " Ἄκουσε, σέ παρακαλοῦμε, Δέσποινα τοῦ κόσμου, Κυρία Θεοτόκε, τούς στεναγμούς τοῦ πιστοῦ λαοῦ, δές μέ στοργικό βλέμμα τά δάκρυα τῶν πολυτέκνων οἰκογενειῶν, ἀφουγκράσου τούς στεναγμούς τῶν ἀνέργων, τῶν ἀστέγων, τῶν ἀσθενῶν ἀδελφῶν μας. Τῶν γερόντων πού ζοῦν μέσα στήν ἐγκατάλειψη καί τή σκληρή μοναξιά. Γλύκανε τόν πόνο τῶν ἀδικημένων συζύγων. Ἀνάλαβε ὑπό τήν προστασία σου τά παιδιά τῶν διαλυμένων οἰκογενειῶν· προστάτευσέ τα ὥστε νά μείνουν μακριά ἀπό λανθασμένες ἐπιλογές πού θά τά βλάψουν καί μπορεῖ νά τά ὁδηγήσουν στήν καταστροφή. Ἐνίσχυε πάντοτε, ἰδιαίτερα τήν περίοδο αὐτή τούς ἀδελφούς μας πού διακονοῦν στά νοσοκομεῖα τούς ἐκ τῆς λοιμικῆς νόσου πληττομένους ἀδελφούς μας.
Καί ἐπειδή εἶσαι Μητέρα πονεμένη, καί μάλιστα ἡ μόνη Μητέρα πού εἰσακούεται πάντα ἡ μεσολάβησή της, παρακάλεσε τόν Υἱόν σου νά μᾶς λυπηθεῖ. Νά στείλει ἀγγέλους πού θά ἐμπνεύσουν πνεῦμα μετανοίας μέσα στίς ψυχές ὅλων μας. Ζήτησε νά χαρισθεῖ σέ ὅλους μας διάθεση μετανοίας καί ἐπιστροφῆς στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας."(Αρχή Γρηγοριος Μουσουρουλης)
Στις δύσκολες ώρες τι μας απομενει παρά ο Χριστος και η Παναγια μας.Εξαλλου ο Χριστός και η Παναγία μας ήταν από τότε οδοιπόροι στις γειτονιές μας.Πολλοί ένοιωθαν την φωτεινή τους παρουσία .Αρκετοί τους αναζητούσαν. Μαζί τους και αρκετοί φίλοι ,φίλες και συμμαθητές και συμμαθήτριές μου.Με τον τρόπο τους και τις προσωπικές τους αφετηρίες.Εδώ και καιρό θαυμάζω αυτούς που το έπρατταν το βίωναν με απλότητα ηρεμία μες τις πρωτινές ρώτες..
