Τες πρώτες νύχτες εκρατουν τον μαστραππαν με τη μπλε πογιαν. Ο Ευαγορας της τριτης Γυμνασιου εκραταν έναν πινελλον όμορφον.Εγραφεν στροντζυλα ωραία ΕΝΩΣΙΣ.Υστερα στο άλλον στενόν εθκιαλεεν έναν τοίχον ολοασπρον.Κρατα καλά τη συκλαν ρε Αναστασουιν να μεν την καταισευκουμεν την πογιαν.Εζωγραφιζεν μια σημαία της ξηράς.Πουκατω έγραφεν καλλιγραφικα κεφαλαια ΕΛΛΑΣ.
Στο μήνα λαλεί μου μιαν νύχταν.Ατε Ανασταση πκιαστο πινελλον.Αν με φυλακωσουν να ξέρεις να αναλαβεις αρχηγός των πογιατζηων.Εγραψα μαστορικα ΕΝΩΣΙΣ.Θκυο στενα παρακατώ έγραφα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.Ετρεμεν το σιέριν μου...
Ρε μα ηντα κλαίεις λαλεί μου.
Τούτη η λέξη εν γεμάτη φως λαλώ του.
Φως που τα ψη επολοηθειν μου...
Άμαν εφκεην ανταρτης επεψεν μου έναν γράμμα το πενήντα οκτώ.Μεν παρετησεις τες πογιαες τζιαι τες λέξεις του φωτός...
Έτσι έμαθα γιε μου καλλιγραφιαν....