Του Σοφοκλή Μούσουλου - Οικονομολόγος / Ιστορικός
Κοινή διαπίστωση με όλες τις έρευνες που έγιναν και γίνονται η μια μετά την άλλη είναι ότι η Κύπρος δεν πάει καλά. Σε όλους τους τομείς της κοινωνίας, στην οικονομία, στη δημόσια υπηρεσία, στην άμυνα, στην τεχνολογική ανάπτυξη ακόμα και στη δικαιοσύνη υπάρχει αναποτελεσματικότητα, δυσκαμψία, προχειρότητες, όλα βραχυκυκλωμένα από σκοπιμότητες κάτω από τις σκιές των συμφερόντων του κατεστημένου. Και δυστυχώς η εθνική μας περηφάνεια που έπρεπε τουλάχιστον αυτή να διαφυλάγεται σαν κόρη οφθαλμού έχει και αυτή καταρρακωθεί κι εξευτελεστεί.
Το κυρίαρχο θέμα που απασχόλησε (και ακόμα απασχολεί) την Κυπριακή κοινωνία τελευταία είναι το θέμα των πολιτογραφήσεων και βέβαια ο ρόλος του Al-Jazeera. Το Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα με τις πολιτογραφήσεις αντί να καταστεί (όπως είχε προγραμματιστεί) εργαλείο για έσοδα για την Κυπριακή Δημοκρατία, κατάληξε σε κυνήγι θησαυρού από δικηγορικά γραφεία, επιφανή πολιτικά πρόσωπα πολιτικά κόμματα ακόμα και από κάθε άλλον που θεωρεί πως κάθε πολιτικό αξίωμα καταλαμβάνεται με στόχο τον αθέμιτο πλουτισμό. Ποιος όμως στην πραγματικότητα επωφελήθηκε από τα ‘χρυσά διαβατήρια’;
Το τουρκόφιλο προπαγανδιστικό εργαλείο AL-Jazeera (με διοικητικά στελέχη άγγλους) με ένα ύποπτο οπτικο-ακουστικό φιλμάκι (το οποίο όπως επικυρώνουν εξειδικευμένοι τεχνικοί διεθνούς κύρους ήταν ‘στημένο’ με την τεχνική ‘DeepFake videos’ που μπορεί να δημιουργήσει οποιαδήποτε χαρακτηριστικά εικόνας προσώπου – και ‘μιτσοκάμιμα’) παρουσίασε τον Πρόεδρο της Βουλής Δημήτρη Συλλούρη σαν τον μεγάλο ένοχο που θα βοηθούσε να γίνουν πολιτογραφήσεις ακόμα και σε κινέζους καταζητούμενους για απάτες. Δεν είναι η πρώτη φορά που το Al-Jazeera προσπάθησε να δυσφημίσει την Κύπρο, και σαν αποτέλεσμα δεν έπρεπε το Al-Jazeera να έχει πλέον αφελείς αποδέκτες. Και όμως, αυτή τη φορά που το Al-Jazeera είχε για στόχο τον Πρόεδρο της Βουλής της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι “αποκαλύψεις” του Al-Jazeera έγιναν αμέσως δεκτές χωρίς να γίνει οποιαδήποτε έρευνα για το κανάλι, για τα κίνητρα του, για το θέμα πλαστοπροσωπείας από δήθεν ‘επενδυτές’ (που ήταν στην πραγματικότητα δημοσιογράφοι του Al-Jazeera), και για το θέμα προστασίας προσωπικών δεδομένων εφόσον η βιντεογράφηση έγινε σε ιδιωτική κατοικία χωρίς τη συναίνεση των παρευρισκομένων. Και σαν αποτέλεσμα, μετά τις ‘αποκαλύψεις’ του Al-Jazeera ο Πρόεδρος της Βουλής, από πολιτική ευθιξία υπόβαλε παραίτηση. Δηλαδή το Τουρκόφιλο κανάλι πέτυχε με έναν σμπάρο δυο τρυγόνια, την καταστροφή του επενδυτικού προγράμματος της Κύπρου και την απομάκρυνση του Δημήτρη Συλλούρη από την πολιτική.
Στον πολιτικό κόσμο της Κύπρου δεν υπήρξε ούτε ψυχραιμία ούτε σοβαρότητα παρά μόνο και πάλιν προχειρότητα και από ότι φαίνεται ένας συμφωνημένος δουλοπρεπισμός. Για ένα τόσο σοβαρό θέμα συκοφαντίας αντί να γίνει άμεσα μια σοβαρή βραχύβια έρευνα στην οποία ύποπτος θα έπρεπε να ήταν το Al-Jazeera, αντί η πολιτεία να στηρίξει αμέσως το δεύτερο τη τάξη πολιτικό άρχοντα της Κύπρου και να δώσει ισχυρό ράπισμα στους τουρκοβαλτούς πράκτορες της καταστροφής των θεσμών της Κυπριακής Δημοκρατίας, όλοι υποκλίθηκαν ραγιάτικα δεχόμενοι να ρίξουν όλο το βάρος μιας άδικης ενοχής στον Πρόεδρο της Βουλής Δημήτρη Συλλούρη, τον οποίον και τώρα σύρουν στα δικαστήρια. Βεβαίως αυτό βόλεψε όλους όσους θεωρούσαν τον Δημήτρη Συλλούρη ανελισσόμενη δύναμη και αυτή η απαράδεκτη κατάσταση ήταν προς το συμφέρον των πραγματικών ενόχων, όλων αυτών που τσέπωσαν εκατομμύρια από τις πολιτογραφήσεις. Το ερώτημα είναι: Επωφελήθηκε οικονομικά ο Δημήτρης Συλλούρης από οποιαδήποτε πολιτογράφηση; Πήρε χρήματα (αμοιβές) από ξένους επενδυτές; Αστυνομία και εισαγγελείς έκαναν το σπίτι του Δημήτρη φύλλο και φτερό χωρίς να ανακαλύψουν ούτε ένα ευρώ είσπραξης από οτιδήποτε που να συνδέεται με πολιτογραφήσεις αφήνοντας έτσι τους εισαγγελείς γραμματείς και φαρισαίους με τα βλοσυρά τους πρόσωπα αποσβολωμένους, και τον κόσμο της Κύπρου να διερωτάται για τις ικανότητες ή ανεπάρκειες τους και πώς αναρριχήθηκαν σε θέσεις, (ίσως βοήθεια του μπαμπάκα τους) αφού άκουσον άκουσον (όπως έγινε γνωστό) ο Γενικός Εισαγγελέας και ο Βοηθός του παρουσίασαν κατηγορητήριο εναντίον του Δημήτρη Συλλούρη για πολιτογραφήσεις τις οποίες οι ίδιοι είχαν εγκρίνει στο Υπουργικό Συμβούλιο όταν ήταν τότε και οι δυο τους υπουργοί!
Ο για πολλούς (και ιδιαίτερα για το Προεδρικό) ‘ενοχλητικός’ Γενικός Ελεγκτής άρχισε έρευνες που κάνουν το κοινό να μένει εμβρόντητο με τις αποκαλύψεις για ποιοί στην πραγματικότητα αποκόμισαν οικονομικά οφέλη από τις πολιτογραφήσεις.
Οι έρευνες του Γενικού Ελεγκτή άρχισαν απ’ ότι φαίνεται να μπαίνουν σε βαθιά νερά, σε σκοτεινά πηγάδια, που αναδύουν με πνιγηρότητα αναθυμιάσεις βρωμιάς των σκανδάλων των πολιτογραφήσεων. Ο Γενικός Ελεγκτής έφτασε στο σημείο να κάνει και βυθοσκοπήσεις σε τυχόν πηγάδια ακόμα και στο λόφο των εχιδνών όπου κτίστηκε το Κυβερνείο που μετατράπηκε σε προεδρικό μέγαρο. Και ο Γενικός Ελεγκτής με επιστολή του προς την Ανεξάρτητη Αρχή κατά της διαφθοράς ζήτησε την εξέταση περιπτώσεων πέντε νυν και πρώην κυβερνητικών στελεχών. Απ’ ότι φαίνεται, δικηγορικά γραφεία, πολιτικές προσωπικότητες, το Υπουργείο Εσωτερικών ακόμα και πολιτικά κόμματα ήταν μπλεγμένα με παράνομες ή παράτυπες πολιτογραφήσεις που εγκρίθηκαν από το Υπουργικό Συμβούλιο, και όλοι αποκόμισαν απ’ ότι φαίνεται οικονομικά οφέλη. Βγήκαν στη φόρα και εισφορές που έκαναν πολιτογραφηθέντες που έκαναν εισφορές σε κόμματα όπως για παράδειγμα o Tal Mashkif (Marfields Enterprises) που πολιτογραφήθηκε με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου στις 13.07.2016 (είχε κάνει εισφορά στο ΔΗΣΥ € 10,000), ο Ilya Guaradze που πολιτογραφήθηκε με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου στις 21.12.2016 (η εταιρεία του Waneron Enterprises είχε κάνει εισφορά στο ΔΗ.ΣΥ ύψους € 25,000), Ο Ching Chiat Kwong που πολιτογραφήθηκε με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου στις 24.07.2019, η εταιρεία του (Οxley Planet Vision Properties) είχε κάνει εισφορά στο ΔΗ.ΣΥ € 25,000, ο Yan Jie που πολιτογραφήθηκε με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου στις 16.09.2019 και η εταιρεία του (Holimax Investment) έκανε εισφορά στο ΔΗ.ΣΥ € 20,000. Να σημειωθεί πως έγιναν πέραν των 6,500 πολιτογραφήσεων. Μια ενδελεχής έρευνα με τις λεπτομέρειες του σκανδάλου αυτού θα μπορούσε να αποτελέσει θέμα διδακτορικού! Δεν θα έπρεπε άραγε να γίνει έρευνα σε όλα τα δικηγορικά γραφεία από τα οποία προέρχονται αξιωματούχοι του κράτους, τα οποία προτού αναλάβουν αυτοί οι δικηγόροι πολιτειακές θέσεις να φανερώσουν ποιες πολιτογραφήσεις είχαν διεκπεραιώσει και πόσα εισέπραξαν απ΄αυτές τις πολιτογραφήσεις; Όμως όλοι οι πραγματικοί ένοχοι κλεφταράδες βολεύτηκαν όταν το βάρος του σκανδάλου των πολιτογραφήσεων έπεσε στους ώμους ενός μόνον ανθρώπου, του Δημήτρη Συλλούρη, ο οποίος έκανε το μοιραίο λάθος να παραιτηθεί από της θέση του Προέδρου της Βουλής, για λόγους πολιτικής ευθιξίας πράγμα που εκλήφθηκε σαν απόδειξη ενοχής.
Είναι αναπόφευκτο ότι ο Δημήτρης Συλλούρης θα δικαιωθεί, έστω και εάν η οποιαδήποτε ‘δίκη’ κρατήσει για λόγους πολιτικών σκοπιμοτήτων χρόνια με την τραγωδία να παρατείνεται, με τα ‘από σκηνής μέλη’ τους ηθοποιούς και υποκριτές να ενδιατρίβουν στο μύθο, στην πλοκή και στην υπόθεση, αλλά με το χορό στο τέλος να καταλήγει στην κάθαρση.
Εάν υπήρχε έστω και υπόνοια ότι ο Δημήτρης Συλλούρης επωφελήθηκε έστω και ένα ευρώ τότε αυτό το άρθρο θα ζητούσε την παραδειγματική καταδίκη του.
