Ομάδες της ΔΕΕΣ επισκέπτονται κοινότητες στο Καραμπάχ για να παράσχουν βοήθεια στους ανθρώπους μετά την τεράστια έξοδο που ακολούθησε την πρόσφατη κλιμάκωση των εχθροπραξιών.
Ένας μικρός αριθμός ανθρώπων παραμένει στα σπίτια τους, είτε από επιλογή είτε επειδή δεν μπόρεσαν να φύγουν μόνοι τους. Μερικοί χρειάζονται ιατρική βοήθεια ή φαγητό και νερό. Άλλοι ζητούν βοήθεια για να επικοινωνήσουν με τα αγαπημένα τους πρόσωπα ή να εξασφαλίσουν μεταφορά για να φύγουν. Οι ομάδες μας έχουν επίσης βοηθήσει στην προσεκτική απομάκρυνση των ανθρώπων που πέθαναν, και μετά σε νεκροτομεία για κατάλληλη και αξιοπρεπή φροντίδα.
«Έχουμε χειμώνα. Γνωρίζω από προσωπική εμπειρία ότι οι χειμώνες εδώ είναι πολύ σκληροί», είπε ο Κρις Πουλ, ειδικός σε θέματα μόλυνσης όπλων που συνεργάζεται με τη ΔΕΕΣ.
«Ο χρόνος είναι ουσιαστικός. Πρέπει να μπούμε σε αυτούς τους τομείς, με την απαραίτητη τεχνογνωσία, με τα απαραίτητα υλικά ».
Ομάδες της πόλης βρίσκονται σε επαφή με μικρό αριθμό κατοίκων που παραμένουν στα σπίτια τους και συνεχώς βρίσκουμε νέα άτομα. Σπίτια, καταστήματα και γραφεία έχουν μείνει εγκαταλελειμμένα και πολλά σκυλιά και γάτες φαίνονται στους δρόμους.
Συναντήσαμε πρόσφατα έναν άντρα που έμενε μέσα σε ένα μικρό περίπτερο σε ένα εμπορικό κέντρο. Άλλοι είναι ευγνώμονες που λαμβάνουν ψωμί και νερό ή χρησιμοποιούν τηλέφωνα της ΔΕΕΣ για να προσπαθήσουν να επικοινωνήσουν με την οικογένεια ή τους φίλους τους.
Μια ομάδα του ICRC προσεγγίστηκε από έναν άνδρα που ζει με τον 92χρονο πατέρα του σε μια πολύ απομακρυσμένη ορεινή κοινότητα. Δεν γνώριζε ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι είχαν εγκαταλείψει την περιοχή καθώς ήταν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα για αρκετές εβδομάδες, χωρίς πρόσβαση στην τηλεόραση ή το ραδιόφωνο.
«Είδα από μακριά ότι έφτασες. Πήγαινα να μαζέψω νερό και είδα ότι είσαι εκεί», είπε ο Aharon Ghazaryan μιλώντας στην ομάδα του ICRC.
«Όταν οι άνθρωποι έφευγαν, δεν μπορούσα να φύγω με τον πατέρα μου, γιατί είναι πολύ ηλικιωμένος. Δόξα τω Θεώ που ήρθατε, σας είδαμε και πήραμε πληροφορίες για το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή».
