Απομαγνητοφώνηση της συνέντευξης Τύπου του Αναπληρωτή Γενικού Γραμματέα για Ανθρωπιστικές Υποθέσεις και Συντονιστή Έκτακτης Βοήθειας Μάρτιν Γκρίφιθς στην Τεχεράνη
Martin Griffiths : Σας ευχαριστώ πολύ, σας ευχαριστώ πολύ που ήρθατε εδώ. Ήρθα στην Τεχεράνη για να συναντηθώ, όπως ακριβώς συνέβη, με τον Υπουργό Εξωτερικών. Είχαμε απλώς μια πολύ χρήσιμη ανταλλαγή απόψεων και συζητούσαμε τα θέματα κοντά στην εντολή μου.
Είμαι ο Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας για Ανθρωπιστικές Υποθέσεις των Ηνωμένων Εθνών. Η εντολή μου καλύπτει ανθρωπιστικά ζητήματα και ανταπόκριση. Και, όπως ξέρετε, όπως και εγώ, υπάρχουν ευκαιρίες και απειλές στην περιοχή και πέρα από αυτήν, όταν εξεταστούν από ανθρωπιστική σκοπιά.
Ήμουν σε θέση να ευχαριστήσω τον Υπουργό και την κυβέρνησή του για τη στενή σχέση που έχουμε μαζί τους, ιδιαίτερα όσον αφορά την αντιμετώπιση καταστροφών και την ετοιμότητα, μια σχέση που θέλουμε να αναπτύξουμε περαιτέρω και την οποία είδαμε καλά ως απάντηση στον σεισμό στη Συρία πρόσφατα. Συζητήσαμε επίσης θέματα όπως το δυναμικό που όλοι ελπίζουμε – για μια τελική ειρήνη στην Υεμένη και τη σταθερότητα και την ευημερία του λαού της. Ευχαριστώ πολύ.
Ερώτηση: [Σχετικά με την επίσκεψη στο Ιράν της Ειδικής Εισηγήτριας για τα μονομερή μέτρα καταναγκασμού, Alena Douhan, και τις μονομερείς κυρώσεις των ΗΠΑ]
Mr. Griffiths : Λοιπόν, καταρχάς θα ήθελα να το ξεκαθαρίσω απολύτως, ευχαριστώ για την ερώτηση, ότι εργάζεται όπως όλοι οι άνθρωποι σε αυτή τη θέση, ανεξάρτητα, και καταλήγει στα δικά της συμπεράσματα, πολύ σημαντικά συμπεράσματα.
Νομίζω ότι η δεύτερη παρατήρησή μου είναι ότι οι ανθρωπιστικές υπηρεσίες και άνθρωποι σαν εμένα, που τους εκπροσωπώ, παντού στον κόσμο όπου υπάρχουν κυρώσεις, εργάζονται πολύ σκληρά για να μετριάσουν τον αντίκτυπο αυτών των κυρώσεων από ανθρωπιστική άποψη, και το Ιράν δεν διαφέρει από οπουδήποτε αλλού σε αυτό. σχέση. Διαφέρει ως προς το είδος των τρόπων με τους οποίους εφαρμόζονται οι κυρώσεις, αλλά οι προσπάθειές μας για τον μετριασμό τους δεν διαφέρουν σε διαφορετικές χώρες, είτε στο Ιράν και τη Συρία, στο Αφγανιστάν ή αλλού. Σε αυτό μας βοηθούν πολύ συχνά οι αποφάσεις των βασικών κρατών μελών να προβλέπουν εξαίρεση μέσω του Συμβουλίου Ασφαλείας για ανθρωπιστικές επιχειρήσεις και αναλαμβάνουμε επιμελώς την εφαρμογή αυτών των εξαιρέσεων. Και γνωρίζω από τον Stefan [Priesner], τον συνάδελφό μου εδώ, ο οποίος είναι ο ηγέτης των Ηνωμένων Εθνών εδώ στο Ιράν, ότι οι υπηρεσίες του ΟΗΕ έχουν επίσης, στο Ιράν, εισήγαγε ιατρικές προμήθειες και προμήθειες υγείας για να βεβαιωθείτε ότι είναι χρησιμοποιήσιμα και χρησιμοποιούνται για τον λαό του Ιράν. Το ενδιαφέρον μας για τις κυρώσεις δεν είναι πολιτικό – είναι ανθρωπιστικό. Και είναι να επιδιώξουμε να διασφαλίσουμε ότι όπου οι άνθρωποι χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια, οι κυρώσεις δεν εμποδίζουν την πρόσβασή τους σε αυτή τη βοήθεια. Ευχαριστώ.
Ερώτηση: [Για το Αφγανιστάν]
κ. Γκρίφιθς : Είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος που έλαβα αυτή την ερώτηση και, πράγματι, το συζητήσαμε εδώ, σήμερα το πρωί στις συναντήσεις μας εδώ στο Υπουργείο Εξωτερικών. Η ανθρωπιστική επιχείρηση των Ηνωμένων Εθνών στο Αφγανιστάν έχει τίμημα 4,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων για φέτος. Νομίζω ότι είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο. Και είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο λόγω των εξαιρετικών συνθηκών για έως και 16 εκατομμύρια ανθρώπους στο Αφγανιστάν που εξακολουθούν να χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια. Τώρα, είμαστε εκεί για να εφαρμόσουμε αυτό το πρόγραμμα. Αυτή τη στιγμή, παρακαλούμε τις κυβερνήσεις να μας δώσουν τα χρήματα που χρειαζόμαστε για να το κάνουμε αυτό, επειδή αυτό το πρόγραμμα είναι εξαιρετικά υποχρηματοδοτούμενο.
Είμαστε επίσης εξαιρετικά ξεκάθαροι ότι οι Ταλιμπάν έχουν την ευθύνη να διασφαλίσουν ότι τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών –είτε στην εκπαίδευση είτε στην εργασία, είτε στο παιχνίδι ή στην δράση στην κοινωνία τους– πρέπει να προστατεύονται αν θέλουμε να κάνουμε δουλειά. Χωρίς γυναίκες που συμμετέχουν ενεργά στην ανθρωπιστική επιχείρηση, για παράδειγμα, δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε γυναίκες και κορίτσια με ανθρωπιστική βοήθεια. Και όλοι γνωρίζετε ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια είναι πάντα ο πιο ευάλωτος πληθυσμός σε μια ανθρωπιστική κρίση. Χρειαζόμαστε λοιπόν τους Ταλιμπάν να αλλάξουν αυτά τα διατάγματα.
Χρειαζόμαστε τις κυβερνήσεις για να χρηματοδοτήσουν τις δραστηριότητές μας και χρειαζόμαστε τον λαό του Αφγανιστάν να έχει επιτέλους ένα μέλλον που δεν εξαρτάται από τον κόσμο, αλλά εξαρτάται από τη δική του αυτοδυναμία. Ευχαριστώ.
