Νεφρολογική Εταιρεία Κύπρου: Σε έλλειψη στοχευμένων προγραμμάτων πρόληψης

Η Νεφρολογική Εταιρεία Κύπρου σε ανακοίνωση για την Παγκόσμια Ημέρα Νεφρού, που φέτος θα τιμηθεί την 11^η Μαρτίου, αναφέρει ότι φέτος λόγω της πανδημίας δεν θα διοργανωθούν οι ποικίλες εκδηλώσεις που γίνονταν τα προηγούμενα χρόνια όσον αφορά σε στρατηγικές πρόληψης, αναγνώρισης παραγόντων κινδύνου και επιβίωσης με τη νεφρική νόσο.
 
Στην ανακοίνωση επισημαίνει ότι εδώ και χρόνια διπλάσιος αριθμός νέων ασθενών σε σχέση με τον μέσο όρο της Ευρώπης, εντάσσονται σε αιμοκάθαρση ή περιτοναϊκή κάθαρση κάθε χρόνο, με τεράστιο κοινωνικό κόστος αλλά και κόστος στο Σύστημα Υγείας και αυτό λόγω της έλλειψης στοχευμένων προγραμμάτων πρόληψης και την ανησυχητικά φθίνουσα πορεία του μεταμοσχευτικού προγράμματος του κράτους, το οποίο, όπως αναφέρει, οφείλεται σε διαχρονικά οργανωτικά ζητήματα που μέχρι σήμερα δεν κατέστη δυνατό να επιλυθούν
 
Σύμφωνα με την Εταιρεία, στην Κύπρο σήμερα, 940 περίπου ασθενείς υποβάλλονται σε θεραπεία υποκατάστασης της νεφρικής λειτουργίας με αιμοκάθαρση ή περιτοναϊκή κάθαρση και περίπου 500 συνάνθρωποι μας ζουν με νεφρικό μόσχευμα.
 
 Στην ανακοίνωση προστίθεται ότι η Συντονιστική Επιτροπή για την Παγκόσμια Ημέρα Νεφρού κήρυξε το 2021 ως το έτος «Ζώντας Καλά με τη Νεφρική Νόσο» και αναφέρεται ότι η Νεφρολογική Εταιρεία Κύπρου στηρίζει τη διακήρυξη της συντονιστικής επιτροπής για την Παγκόσμια ημέρα νεφρού.
 
Προτρέπει επίσης τους ασθενείς και φροντιστές τους να έχουν ενεργή συμμετοχή στις αποφάσεις για τη θεραπεία τους και αιτείται από τους θεσμούς και την πολιτεία να συμμετέχει ενεργά ώστε οι ασθενείς με Χρόνια Νεφρική Νόσο να τυγχάνουν της απαραίτητης στήριξης και να διαβιούν στις καλύτερες δυνατές συνθήκες.
 
Αναφέρει πως επιδιώκει μεγαλύτερη έμφαση σε στρατηγικές για να υποστηριχθεί το σθένος και η αποφασιστικότητα των ασθενών, να αξιοποιηθούν οι κοινωνικές επαφές, να επιτευχθεί η κατανόηση της κατάστασης, να αποκτηθούν γνώσεις, να διευκολυνθεί η πρόσβαση στην υποστήριξη και να οικοδομηθεί η εμπιστοσύνη στην αυτοδιαχείριση.
 
Προσθέτει ότι επιζητεί την υιοθέτηση στρατηγικών εκπαίδευσης και διαχείρισης προκειμένου να ανακουφιστούν αυτά τα συμπτώματα, ώστε οι ασθενείς και οι άνθρωποι που τους φροντίζουν να έχουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής και ότι στοχεύει στην εστιασμένη στον ασθενή έρευνα, κλινική πρακτική και πολιτική υγείας.