Συνέδριο για το ρόλο των εγχώριων πηγών ενέργειας της ΕΕ στο πλαίσιο της απεξάρτησης από ρωσικές πηγές και της μετάβασης στην κλιματική ουδετερότητα (2050) φιλοξένησε ο Ευρωβουλευτής Κώστας Μαυρίδης (ΔΗΚΟ - S&D), στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες, σε συνεργασία με τον «Διεθνή Οργανισμό Εταιρειών Παραγωγής Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου» (IOGP). Το συνέδριο επικεντρώθηκε στις δυνατότητες παραγωγής ενέργειας που προσφέρει ιδιαίτερα η Αν. Μεσόγειος αλλά και η Βόρεια Θάλασσα, με συμμετοχή κορυφαίων ειδικών στον τομέα και στην παρουσία Ευρωβουλευτών, εκπροσώπων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, συμβούλων, αναλυτών καθώς και άλλων που παρακολούθησαν το συνέδριο ηλεκτρονικά.
Στην σύντομη εισαγωγή του, ο κ. Μαυρίδης τόνισε τον ρόλο του ως Ευρωβουλευτή και Προέδρου της Πολιτικής Επιτροπής για τη Μεσόγειο, στην αναζήτηση προτάσεων με σκοπό την ενεργειακή αυτονομία της ΕΕ και τις δυνατότητες αξιοποίησης των εγχώριων πηγών ενέργειας για μετάβαση προς τις ανανεώσιμες πηγές.
Ομιλητές στην εκδήλωση ήταν:
- François-Régis Mouton, Επικεφαλής του τομέα Ευρώπη στον Διεθνή Οργανισμό Εταιρειών Παραγωγής Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου (IOGP) και Αντιπρόεδρος της Εταιρείας Total.
- Ellen Bakken – Επικεφαλής Οικονομολόγος στον Οργανισμό Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου της Νορβηγίας (Norwegian Oil and Gas)
- Δημήτρης Φεσσάς – Επικεφαλής της Εταιρείας Υδρογονανθράκων Κύπρου
- Anne Sophie Corbeau, Κέντρο Παγκόσμιας Ενεργειακής Πολιτικής, Columbia University (ΗΠΑ)
Έγιναν επίσης παρεμβάσεις ως εξής:
- Πρέσβης Ιωάννης Γκίκας, Αν. Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην ΕΕ
- Δρ. Θεόδωρος Τσακίρης, Ειδικός Σύμβουλος και Συντονιστής για την Διεθνή Ενεργειακή Πολιτική, Γραφείο Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας Ελλάδας
- Δρ. Κωνσταντίνος Χατζηστάσου, Βοηθός Καθηγητής, Τμήμα Μηχανολογίας (θέματα ενέργειας),Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
Συνοψίζοντας τις παρουσιάσεις ο κ. Μαυρίδης επεσήμανε ότι οι ειδικοί έθεσαν τεκμηριωμένα τις δυνατότητες και προκλήσεις γύρω από τις εγχώριες πηγές ενέργειας που καθιστούν την αξιοποίησή τους πιο επιτακτική παρά ποτέ προηγουμένως, σε μια στρατηγική προοπτική για συνεργασία κρατών εντός και εκτός ΕΕ. Αυτό θα συμβάλει καταλυτικά στον στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ενεργειακή ασφάλεια και μετάβαση προς το 2050.
