Με την πρέπουσα ευλάβεια προσερχόμαστε για 11η χρονιά, προκειμένου να αποδώσουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους 13 ήρωες που έχασαν τη ζωή τους εν ώρα καθήκοντος προς την πατρίδα.
Έντεκα χρόνια μετά και κανείς δεν ξέχασε.
Κανένας δεν ξέχασε την ολιγωρία και τις ευθύνες του κράτους.
Κανένας δεν ξέχασε τον ηρωισμό και την αυτοθυσία που επέδειξαν οι 13 ήρωες, προκειμένου να διασώσουν την τιμή και την αξιοπρέπεια της πατρίδας τους.
Πιστοί πάντα στον όρκο που έδωσαν, μέλη της Εθνικής Φρουράς και των Σωμάτων Ασφαλείας, έθεσαν υπεράνω της ζωής τους, την επιτέλεση του καθήκοντος που ανέλαβαν.
Δεν αναλογίστηκαν και δεν προσμέτρησαν πως, πέραν από τη δική τους ζωή, θα άφηναν πίσω τους χαροκαμένους γονείς, χήρες, ορφανά ή αδέλφια. Το καθήκον υπεράνω προσωπικών υπολογισμών.
Γι’ αυτό και ως Πολιτεία θεωρήσαμε, ως ελάχιστο δείγμα αναγνώρισης της ευθύνης αλλά και έκφραση ευγνωμοσύνης, την απόδοση των οφειλομένων τιμών προς τους ιδίους, αλλά και της ανάληψης των υποχρεώσεων μας έναντι των μελών των οικογενειών τους.
Σεβαστοί συγγενείς των ηρώων, γνωρίζω πως όσα κι’ αν η Πολιτεία πράξει αυτό που για σας μετρούσε και μετρά είναι η απουσία των αγαπημένων σας.
Γι’ αυτό σας παρακαλώ δεχθείτε για πολλοστή φορά την ειλικρινή συγνώμη του κράτους, αλλά και την απεριόριστη αγάπη και σεβασμό που τρέφουμε στα πρόσωπα σας. Ένα ανάλογο αίσθημα που ταυτίζεται με την ευγνωμοσύνη και τον σεβασμό που τρέφουμε και για τους 13 ήρωες μας.
Αυτό που θέλω να γνωρίζετε, αν τούτο μπορεί να αποτελέσει στοιχείο παρηγοριάς, είναι πως η θυσία τους δεν πήγε επί ματαίω.
Η διαπίστωση πως ελλείψεις, αδυναμίες και παραλήψεις του συστήματος, οδήγησαν στην ανείπωτη τραγωδία, της 11ης Ιουλίου δεν μας άφησε αδρανείς.
Προχωρήσαμε σε μια σειρά ριζοσπαστικών αλλαγών και αναβαθμίσεις των κανόνων λειτουργίας, ώστε να διαφυλάξουμε την επιχειρησιακή ετοιμότητα, αλλά και τις συνθήκες επιτέλεσης της αποστολής όσων καλούνται να υπερασπιστούν την ακεραιότητα της χώρας και την εσωτερική ασφάλεια.
Η 11η Ιουλίου του 2011 αποτελεί μια τραγική ημέρα υπόμνησης των ευθυνών του κράτους, αλλά και των υποχρεώσεων του απέναντι στο κοινωνικό σύνολο.
Ένα καθήκον που η κάθε Κυβέρνηση οφείλει, όχι μόνο να μην αγνοεί αλλά αντίθετα να επαγρυπνεί και με αποφασιστικότητα να λαμβάνει εκείνα τα μέτρα, ώστε να αποτρέπονται ανάλογες τραγωδίες στο μέλλον.
Η θυσία του Ανδρέα Ιωαννίδη, του Λάμπρου Λάμπρου, του Κλεάνθη Κλεάνθους, του Μιχάλη Ηρακλέους, του Μιλτιάδη Χριστοφόρου, του Χριστάκη Χριστοφόρου, του Αντώνη Χαραλάμπους, του Ανδρέα Παπαδόπουλου, του Γιώργου Γιακουμή, του Βασίλη Κρόκου, του Σπύρου Ταντή, του Παναγιώτη Θεοφίλου, του Αδάμου Αδάμου, όπως και όλων όσοι έπεσαν εν ώρα καθήκοντος, είναι το βαρύ τίμημα που πληρώνετε εσείς οι οικογένειές τους, η Υπηρεσία τους, αλλά και ο τόπος μας.
Ως ο πατέρας του Γρηγόρη Αυξεντίου δήλωσε με περηφάνια μετά τον ηρωικό θάνατο του παιδιού του: «Ο γιος μου δεν ανήκει εις την οικογένειαν που τον εγέννησε, ούτε εις το σπίτι που ανετράφη. Ανήκει εις ολόκληρον την Κύπρον, εις ολόκληρον τον Ελληνισμόν».
Αναλόγως, οι δικοί σας άνθρωποι τιμώντας με τη στάση τους, τους ίδιους, αλλά και εσάς, ανήκουν πλέον στο πάνθεο των ηρώων της πατρίδας μας.
Και όπως πρέπει στους ήρωες, πέραν του υπέρτατου σεβασμού και της διαχρονικής ευγνωμοσύνης, έχουμε υποχρέωση να υπερασπιστούμε το νόημα και την αξία της θυσίας τους.
Την ίδια στιγμή, θέλω να σας διαβεβαιώσω, θέλω να γνωρίζετε ότι, θα συνεχίσουμε, εμπράκτως, να βρισκόμαστε στο πλευρό σας.
Η τόλμη, το απαράμιλλο σθένος και η προσήλωση στο καθήκον που επέδειξαν οι 13 ήρωες της 11ης Ιουλίου του 2011 σε αυτόν εδώ τον χώρο, ας καθοδηγεί την πορεία μας στον δικό τους βηματισμό προς την επιτέλεση του δημόσιου καθήκοντος που στον καθένα αναλογεί.
Αιωνία η μνήμη τους.
